De raampjes van mijn moeder

Wanneer je wereld door ziekte steeds kleiner wordt, is het zaak een creatieve geest te ontwikkelen. Die creatieve geest kan je namelijk helpen toch een positieve blik te houden, al is de situatie alles behalve plezierig. Hoe zich dit kan uiten heb ik bij mijn moeder mogen meemaken. Bij het kleiner worden van haar bewegingsvrijheid, door verschillende kwalen, verruimde zij haar blik en haar hart.

buiten binnen brengen

Zij kon zelf niet meer lang lopen maar de mensen kwamen graag bij haar op bezoek en namen zo een stukje van de wereld voor haar mee. Het meegebrachte bloemetje bracht een beetje buiten voor haar naar binnen. Dit zag je ook terug in de schilderijtjes die zij kunstig wist te maken van de bloemen die zij droogde. Sommigen hebben (ook na haar lange afwezigheid) hun kleur behouden en herinneren me aan haar geconcentreerd bezig zijn. Een pincet in de hand om de bloemen voorzichtig op het papier te plakken met piepkleine druppels lijm. In die tijd stuurde ik een kaartje met een spreuk die bij haar paste: een enkele bloem kan mijn tuin zijn.

Mijn moeder schreef ooit in mijn poëziealbum volgend versje: Strooi om je heen kleine bloempjes van vreugde, takjes van liefde, blaadjes geduld. Door aan een ieder zo´n ruiker te geven, wordt ook jouw leven met blijdschap vervuld — God wordt in dit versje niet genoemd en toch was Hij voor ma de basis van waaruit zij haar bloemen van liefde uitdeelde.

Raampjes

In de doos met oude kaarten vond ik uiteraard veel bloemenkaarten en landschappen terug. De laatste afbeeldingen noemde ma haar raampjes naar buiten en dat bedoel ik met een creatieve geest. Wie niet naar buiten kan en bijna nergens meer kan komen door de pijn, heeft ramen nodig om naar buiten te kunnen kijken. Die raampjes schiep mijn moeder door de ansichtkaarten en het beluisteren van gesproken boeken. Dat luisteren was haar verborgen kracht in haar gesprekken met mensen.

Struinend door de doos kijk ik even door alle raampjes die mijn moeder als dank voor haar luisterend oor en ruime hart heeft ontvangen en ik proef iets van haar vreugde in het bekijken. Samen met de grappige of ontroerende teksten weet ik dat het haar heeft opgebouwd in een lastige situatie. Even een uitzicht op wat anders. Wie wil dat nu niet?

bloemenschilderijtje van ma. maten 6,5 bij 6,5 cm