De bodem van hoop

Geloof, hoop en liefde

Laatst vond ik in een oud doosje mijn hangertje van vroeger terug. Aan het hangertje zitten drie dingen; kruis, anker en hart. Het zijn de bekende symbolen voor; geloof,hoop en liefde. Het hart en het kruis kon ik wel plaatsen maar waarom een anker voor de hoop? Onderzoek bracht verheldering. Hoop is iets dat houvast geeft, vandaar het beeld van een anker. Door een anker kan je levensboot vastgemaakt worden.

Ankeren kan heel eenvoudig lijken maar is het niet. In de scheepvaart is het een handeling waar veel bij komt kijken. Eén aspect is de bodem. De grond moet niet te vast zijn, anders kan het anker zich niet ingraven. Dan denk je misschien dat je vastzit, gaat slapen om de volgende dag te ontdekken dat je hopeloos bent afgedreven. Wat is de bodem waar u uw anker in uitslaat? Je kunt dan denken aan het fundament in je bestaan.

Je zou kunnen zeggen dat we in zwaar weer zijn beland door covid19. De mensen kunnen wel wat hoop gebruiken. Velen van ons hopen dat de normaliteit terugkeert. Dat we elkaar weer mogen omarmen of dat winkels en restaurants weer open mogen. Ook op vakantie kunnen is  aanlokkelijk. Sommigen hebben hun hoop hiervoor op de prik gesteld terwijl weer anderen hopen daar onderuit te kunnen komen. Kortom: de weg tot vervulling van onze hoop is niet voor iedereen gelijk.

De hoop laten varen

Ook voor corona hebben we op van alles gehoopt. We hebben gehoopt op gezondheid of voorspoed. We hebben gehoopt op een fijne relatie met onze partner of dat verstoorde verhoudingen zouden herstellen. We hebben ook gemerkt dat al dat hopen ons niet altijd verder brengt. Spreuken 13:12 zegt: *Een langgerekt hopen maakt het hart ziek.. Hopen is dus niet altijd positief. Soms moet je je hoop laten varen om weer verder te komen. Ik kom weer terug op onze boot. Wanneer die voor altijd verankert ligt, komt hij niet meer in beweging.

In mijn eigen leven kom ik erachter dat ook ik op heel menselijke dingen heb gehoopt. Het waren mooie dingen waar ik naar verlangde maar mijn verlangens zijn -in een paar wezenlijke gebieden- niet vervuld en soms ben ik daar echt ziek van. Ik had mijn anker uitgeslagen in de verkeerde bodem. Ik heb op mensen gehoopt en op eigen kracht. Gelukkig heb ik aan mijn hangertje de reminders naar Meer.

Fundament

Het kruisje herinnert mij aan het fundament van mijn bestaan. En het hart aan de grote Liefde van Iemand, die wel mijn hoop vervullen kan. In Romeinen hoofdstuk 5 vers 5 staat het zo: en de hoop maakt niet beschaamd, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de heilige Geest, die ons gegeven is.

Ik mag mijn hoop dus vestigen op God, de bron van liefde. Ik mag erop vertrouwen dat Hij alles in zijn hand houdt en tot een goed einde zal brengen. In deze bodem ligt mijn anker veilig en wordt mijn bootje niet heen en weer geslingerd door berichten die angst zaaien. Ook hoef ik niet kritiekloos aan te nemen waar door mensen hoop geboden wordt. Ondanks niet vervulde wensen kan ik in- en door Hem een vervuld leven leiden.

* Een langgerekt hopen maakt het hart ziek, maar een vervulde begeerte is een boom des levens.

Met deze blog doe ik mee aan de bemoedigingsmaand van Krullie. Haar blogs vind je hier

https://krulliesschrijfselssite.wordpress.com/over-mezelf/