Spontaan

Ik en wijlen mijn vader in Heumensoord

Lieve vrienden,

Gaan jullie wel eens op vakantie? En zo ja, treffen jullie daar dan vrienden en familie? Op de eerste vraag zullen velen van jullie bevestigend antwoorden. Op de tweede minder vaak. Wat mezelf betreft, kan ik op beide vragen ‘ja’ zeggen. Mijn vakanties zijn namelijk meestal in Nederland en dan wil ik ook graag jullie en mijn familieleden zien.

Omdat ik gezegend ben met zovele van jullie, stuitte ik al het eerste jaar op een luxeprobleem. Mijn trips waren te kort om iedereen te kunnen treffen. En daarom hing ik mijn komst niet aan de grote klok. Ondanks deze aanpassing bleek het toch nog teveel. Mijn dagen waren gevuld met afspraken en tussendoor lag ik, met rug- en andere pijn op bed.

Vriendenbatterij

Mijn vriendenbatterij werd wel fijn weer opgeladen. De ontmoetingen met jullie waren leuk en opbouwend. Het was geweldig velen van jullie weer te zien. Heerlijk bijkletsen in eigen taal. Wat had ik dat gemist. Met pijn in mijn hart nam ik afscheid en weer in Duitsland stortte ik in. Bijkomen van de vakantie maar was dit wel een vakantie te noemen?

Ieder jaar nam ik me voor het anders aan te pakken. De grote klok bleef mijn strategie. Eigenlijk ben ik een lafaard want wanneer ik je niet vertel dat ik kom, kan je me ook niet kwalijk nemen dat we elkaar niet gezien hebben… Open communiceren dat ik je niet deze- maar wel de volgende keer kan treffen. Zou dat niet beter zijn? Misschien schrijf ik deze blog ook daarom. Omdat ik geen lafaard wil zijn. En ik je over mijn dilemma wil vertellen. Ware ik gezond, dan zou het ook weer anders zijn.

Houssitten in Nijmegen

Binnenkort kom ik weer naar Nederland. Naar Nijmegen in plaats van Arnhem. Nijmegen is mijn geboortestad. In Arnhem mocht ik studeren en volwassen worden. Jullie wonen daar. En door dit blogje weten jullie nu dat ik eraan kom… Maar afspraken heb ik nauwelijks gemaakt. Mijn lijf is moe en aan vakantie toe.

Natuurlijk zal ik een paar van jullie zien. Ik vraag jullie naar mij toe te komen zodat ik meer mijn rust kan pakken. Wie een fietsdrager op de auto heeft zou ik willen zeggen, neem mee dat vervoersmiddel. Want weet je waar ik zin in heb?

• De fietstochten uit mijn jeugd herhalen
• Wandelen in Heumensoord – daar is mijn logeeradres dichtbij en heb ik herinneringen (zie foto)
• Het graf van mijn ouders bezoeken
• middagje Sanadome
• Boeken lezen
• Schrijven

Een paar dingen zijn echte alleen-dingen. En daar wil ik deze vakantie de tijd voor nemen.En heb je zin in één van de samen-dingen, meld je dan gewoon spontaan want;

Spontaan is het woord voor deze vakantie.