Er waren eens een vrouw en man die elkaar niet meer konden lijden. Zij hem niet omdat ze hem liefdeloos en lui vond en hij haar niet omdat hij haar afstandelijk en koud vond. Ze stoorden zich aan gelijksoortige dingen maar hadden dit niet door omdat ze van zichzelf niet vonden dat ze zo waren. Omdat ze drie jonge kinderen hadden gingen ze nog even in therapie maar er bleek geen redden meer aan.
De vrouw was erg bitter door het gebeuren terwijl haar man het meer gelaten onderging. Het was al snel duidelijk dat zij de zorg voor hun dochters zou nemen omdat ze nu eenmaal meer thuis was. Hij kon daarmee leven, zolang hij de meisjes maar kon blijven zien. ‘Papa en mama houden niet meer van elkaar maar van jullie zullen we altijd blijven houden’ zei de man toen de scheiding werd aangevraagd.
De man ging tijdelijk bij zijn neef wonen tot de zaken geregeld zouden zijn. De vrouw besloot dat ze hierbij wel wat ondersteuning kon gebruiken en ging op zoek naar een lakei. Een lakei is iemand die je veel geld betaalt voor ondersteuning in zake echtscheiding en andere wettelijke zaken. Omdat de vrouw maar een klein baantje had, kon ze eigenlijk geen lakei betalen. Maar haar man had geld en het was bij wet geregeld dat hij dan haar lakei zou moeten betalen, tot de scheiding rond was.
Doordat er verschillende zaken geregeld moesten worden en de vrouw niet snel tevreden was, bleef het niet bij één lakei. De eerste was haar te onervaren en daarom nam ze een tweede in dienst. Die wist financieel van wanten maar had weinig geduld haar dingen uit te leggen en dus volgde nummer drie. Dat was het type van spijkers met koppen.
Hij leerde haar hoe ze haar man een poot kon uitdraaien en in dezelfde vaart een oor aannaaien. Je begrijpt dat wat als echtscheiding begonnen was op een heuse vechtscheiding uitliep door de wraakzucht van de vrouw met haar lakeien. Tot er voor mij onbekende reden een vierde in beeld kwam. Misschien was de vrouw moe en toe aan wat nieuws? Nu, dit heerschap was inderdaad van een geheel ander kaliber.
Dat bleek al toen ze voor het eerste consult bij hem kwam. In plaats van een modern gestroomlijnd kantoor hield deze lakei zijn zittingen in zijn huiskamer, waarin een relaxstoel stond en een bank waarin je alleen onderuit gezakt kon zitten. Hij serveerde geen koffie maar kruidenthee omdat – zoals hij zei- dat meer kalmeerde. En iedereen in een scheiding diende gekalmeerd te worden. De vrouw rook ook iets lekkers en bij navraag vertelde de lakei dat hij lavendel in zijn kussenhoezen stopte.
Hoe boos de vrouw ook was, hier moest ze toch om lachen terwijl ze nog wat dieper in de bank zakte. De vierde lakei had ook een vriendelijke oogopslag en had de neiging haar eerst te herhalen, als wilde hij zeker zijn dat hij haar begrepen had. ‘Ik begrijp dat u meer dan de helft uit de verkoop van de woning wil krijgen?’ De vrouw knikte ijverig en wilde net uitleggen waarom zij daar recht op meende te hebben toen de man vroeg: ’ Zou u dat nu wel doen?’ Met ogen als schotels vroeg ze om verheldering.
‘Kijk’ zei de lakei vriendelijk: ‘Er zijn natuurlijk mogelijkheden om dit voor elkaar te krijgen en dan hebt u meer geld ter beschikking. Maar ik neem aan dat u ook wil dat uw man in de toekomst de studies van de kinderen betaalt. En door hem nu nog verder uit te melken maakt u dat onmogelijk.’ ‘Ik kan dat geld toch apart zetten voor de kinderen’ zei de vrouw maar de lakei had direct een weerwoord: ‘Uw man moet toch ook verantwoording dragen en dit is een betere manier hem die te laten dragen dan hem nu alles af te nemen’. De woorden; ‘verantwoording dragen’ klonken de vrouw als muziek in de oren. Had ze haar man immers niet verweten de kantjes eraf te lopen? Ze stemde in om dit niet door te zetten.
De keer daarop vertelde ze aan de lakei dat ze van plan was met de meisjes naar haar geboortegrond te verhuizen. Dan was ze meteen mooi ver weg van haar man, die ze inmiddels ex kon noemen. ‘Zou u dat nu wel doen?’ zei de lakei opnieuw en op haar verwonderde blik vervolgde hij met: ‘Ik begrijp dat u ver van uw ex wil zijn want u vond hem een waardeloze man maar was hij ook een waardeloze vader? Hebben uw dochters geen recht om hem nog te kunnen zien? U wilt toch ook niet dat zij u later zullen verwijten dat u hen hebt beroofd van hun vader?
De vrouw schrok want eerlijk gezegd had ze geen seconde aan haar kinderen gedacht in deze grote beslissing. Daarbij kwam dat haar ex met de meisjes altijd goed was omgegaan. En ze was wel eerlijk genoeg om dat toe te geven. Zeker ten opzichte van de vierde lakei die haar indringend maar zonder vleugje hardheid aankeek. Een herinnering kwam bij haar boven. Een mooie herinnering aan de geboorte van haar kinderen en de trotse blik van haar ex. Het was lang geleden dat ze aan iets aardigs van hem had gedacht.
Ondertussen had haar ex-man wel in de gaten dat hij niet verder werd uitgemolken en door de verzachtende invloed van de vierde lakei werd er zelfs een goed ouderschapsplan uitgewerkt. De gemoederen waren bedaard en het gedeelde ouderschap werd zo’n succes dat de ouders bij het afstuderen van de oudste gewoon samen naar de diploma uitreiking konden gaan. Ze zaten dan wel niet naast elkaar maar een beleefde groet kon er zeker vanaf.
Terwijl zij daar zaten ontving de vierde lakei het zoveelste stel met problemen. Stel? Jazeker! Hij had zich om laten scholen tot therapeut voor huwelijksadvies omdat hij zijn talenten veel liever wilde inzetten voor hen die er nog wat van wilden maken dan voor hen die poten wilden uitdraaien of oren aannaaien. Want niet iedereen was zo licht beïnvloedbaar gebleken als de vrouw uit dit verhaal. Maar binnen zijn therapie had de lakei veel succes en dat was toch maar reuze!