Sinds enige tijd komen mijn vriendin Claudia en ik samen rond de Bijbel. Het is begonnen toen zij over een bepaalde tekst een vraag had en die mij per App stelde. Ik ging op onderzoek uit om haar vraag goed te kunnen beantwoorden en dat beviel haar zo goed, dat we nu wekelijks bijeen komen voor onze ‘Gebetszeit’, zoals we het zijn gaan noemen want natuurlijk hoort bidden erbij.
We komen spontaan van het één op andere onderwerp. Thema’s die voor ons belangrijk zijn. Ik ben degene die het voorbereid. En Claudia is degene die zich als het ware -door mij- aan de hand laat nemen. We maken een geestelijke wandeling door de Bijbel heen en ontdekken kostbare schatten, die ons inspireren voor het leven van alledag.
In het leven van alledag is het nodige veranderd, zoals ieder van ons wel weet. En de uitdagingen die dat met zich meebrengt zijn voor ieder verschillend. Je zou kunnen denken dat er in de Bijbel geen antwoorden staan over de huidige crisis. Zo ervaren wij dat echter geenszins. We vinden altijd iets waarmee we verder kunnen. Het gebed is daarbij een krachtig middel dat we inzetten. Waar ik in het begin van ons contact vooral voor Claudia bad, bidden we nu voor elkaar.
Mijn steun bij de voorbereiding is, dat ik vanaf jonge leeftijd al veel in de Bijbel gelezen heb. Wanneer we bijvoorbeeld spreken over de angst die ons wordt aangejaagd door de media weet ik dat er ergens staat *dat de liefde de angst uitdrijft. Wanneer we spreken over de moederlijke kant van God ken ik de vergelijking dat God voor zijn volk wil zorgen *als een hen over haar kuikens. En zo is er meer.
Ik bereid altijd zo goed mogelijk voor en zoek passende teksten bij de thema’s. Toch belandden we vaak bij teksten die ik niet vooraf had opgeschreven. Dat komt doordat we over de dingen praten en er dan andere dingen naar boven komen. Meer dan eens raken juist de spontaan opgezochte teksten ons het meest. Ik ben deze manier van studie ‘intuïtief Bijbellezen’ gaan noemen. Het heeft met het gevoel te maken dat ik me mag laten leiden. In zeker zin word ook ik aan de hand genomen.
De menselijke intuïtie kan namelijk Gods ingang tot ons zijn. Natuurlijk kan je ook denken; die Anne heeft gewoon een goed geheugen. Dat is deels waar maar daarmee is volgens mij niet alles gezegd. Want er staat ook geschreven dat de Heilige Geest ons dingen te binnen kan brengen en als een tekst me dan zo ontroert of raakt, ervaar ik dat dit waar is. Er gebeurt iets binnen in mij waardoor ik -gesterkt- de dingen van buiten tegemoet kan treden.
*Zoekt de dingen die boven zijn, lazen we gisteren. Ik moest daarbij denken aan deze tijd. Die kan ons zeer bedrukken wanneer we teveel gericht zijn wat er op de aarde gebeurt. Ik zeg niet dat je daarvan moet wegkijken maar alleen naar beneden kijken brengt ons niet verder. Een blik naar beneden staat ook symbool voor somberheid. Kijk ik echter naar boven, dan zie ik de oplossing. Heel menselijk in de zin van; licht op de zaak. Maar ook geestelijk in de zin van; Gods licht op de zaak.
Daarom zijn de komende Paasdagen zo belangrijk voor mij. Want mijn blik omhoog is dan op hem gericht. Hij die -aan het kruis- alle pijn heeft gedragen èn heeft overwonnen. Daar schiet me weer een tekst te binnen. Maar ik laat het hierbij!
Ik wens u allen hele fijne Paasdagen en Zijn rijke zegen toe.
*1 Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit; want de vrees houdt verband met straf en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde.1 johannes 4:18.
*2 Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild. Mattheus 23
*3 “Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechter hand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn.” Kol. 3:1, 2