Marianne, Marianne…

pff…

De meeste mensen houden van een opgeruimd en schoon huis. De weg om tot deze ideale staat te komen is echter niet altijd zo makkelijk want er zijn niet veel mensen die een plezier beleven aan schoonmaken en opruimen. Uitzonderingen daargelaten.

Wij hebben gelukkig ondersteuning bij het schoonhouden in de vorm van een vriendelijke vrouw, genaamd Marianne.  Ik ben heel blij met haar. In het begin van mijn tijd in Duitsland was zij de enige vrouw met wie ik contact had. Ik kende verder niemand en mijn man was druk. Het was erg fijn dat er wekelijks iemand over de vloer kwam, met wie ik een praatje kon maken.

Verloren voorwerpen

Marianne heeft geen makkelijk leven gehad en toch heeft ze haar goede humeur niet verloren. Daarvoor heb ik bewondering. Wanneer ze vertelt, krijg je het verhaal drie keer te horen omdat ze graag herhaalt. Mijn man heeft geen tijd voor al die verhalen. In de regel trekt hij zich in zijn werkkamer terug, terwijl Marianne hier rond rent. Maar iemand moet natuurlijk wel een beetje voor die schat zorgen. Dus zet ik thee en luister naar het lange verhaal. Wanneer het me teveel wordt, ga ik naar boven.

Wanneer Marianne is geweest, kan het voorkomen dat wij bepaalde voorwerpen niet meer kunnen vinden. Die heeft zij dan opgeruimd en op plekken gelegd die wij niet daarvoor bedoeld hebben. Hoe vaak we niet lopen zoeken en dan verzuchten: ‘Marianne, Marianne…’ Het voordeel is wel dat we altijd haar de schuld kunnen geven van verloren voorwerpen.

Versloffen

Marianne maakt in de regel alleen hier beneden schoon. Dat betekent dat ik boven alles zelf moet doen. Wie ons huis kent, weet dat dat een behoorlijk oppervlakte is. Nu benutten we niet alle ruimtes intensief. Maar die we wel gebruiken hield ik niet regelmatig bij. Het lukte me simpelweg niet.

Ik ben sinds ik hier woon namelijk een ster geworden in het zogenaamde ‘laten-versloffen’. Dan rennen de stofmuizen door de kamer en zucht ik eens diep.  Bij een familie aan muizen ging ik aan de slag. Nu ik zo allergisch ben, moet ik mijn verslof-tactiek opgeven. Natuurlijk komt de gedachte om Marianne toch es wat vaker naar boven sturen in me op. Niet dat dat nooit lukt maar er is één probleem; Marianne is regelmatig ziek. Sneu voor haar en lastig voor mij.

Bijkomen

Volgens mijn man lig ik vaak voor dood op de bank. Hij begrijpt niet dat ik van mijn levensdagen nog niet zoveel gewerkt heb, als hier in het grote Duitse huis. In Google Maps staat ons adres niet onder de noemer ‘thuis’ maar onder de noemer ‘Arbeit’. Een beetje sarcastisch grapje en toch kan ik er om lachen want bezig zijn is op zichzelf helemaal niet slecht voor een mens. Ik heb ook geen hekel aan poetsen. Dat ik echter zo sterk moet bijkomen van alles, is inderdaad minder leuk.

Ik ben daarom altijd opgelucht wanneer Marianne weer beter is en op komt dagen. Haar gezellige aanwezigheid en het gewapper met poetslappen doen me goed. Er zouden meer mensen moeten zijn zoals Marianne. Ze zijn je zo tot steun. Meer opgeruimde huizen en een opgeruimd gemoed. En minder op de bank liggen voor mij.

Kent u een Marianne?