Begrip

Geachte Frau Dokter B,

Naar aanleiding van mijn laatste bezoek aan u, wil ik u veel patiënten toewensen die *begrip voor uw positie hebben.

Het spijt mij dat ik niet tot deze groep patiënten behoor en daarom genoodzaakt ben een nieuwe huisarts te zoeken, die begrip voor mij heeft.

Stuur alstublieft al mijn gegevens naar Medisch Centrum X

Met vriendelijk groet,

Anne Stekhoven

*Een argument dat u nu meermaals gebruikt hebt, wanneer ik een eenvoudig verzoek had.

Met bovenstaand briefje neem ik afscheid van mijn huisarts. Een huisarts waar ik nog nooit wat aan heb gehad. Fysio? nee. Revalidatie? te ingewikkeld. En nu Ergotherapie voor mijn voeten? nee. Het excuus dat ik begrip moet hebben voor haar positie verwondert me ook deze keer. En omdat ik dat argument nu wel ken en het mij ergert, besluit ik op te stappen.

Wat zij met haar argument bedoelen kan? Dat elke verwijzing haar geld kost? Dat de aanvraag voor revalidatie haar teveel tijd kost? Dat Ergotherapie door mijn orthopeed moet worden voorgeschreven omdat mijn voeten daar beoordeeld zijn? Kan allemaal zijn. Maar ik vind het nog steeds geen goed argument. ‘Waarom kom ik überhaupt nog bij u? vroeg ik gisteren oprecht verbaasd. ‘Voor een incidentele bloedafname?’ Want dat heeft ze vorig jaar toegestaan en wel omdat het drie jaar geleden was. Het wordt eens in de drie jaar vergoed…

Ik moet mevrouw geen hoofdbrekens bezorgen, nee. Ik moet rekening houden met haar. De omgekeerde wereld volgens mij.

Op naar een nieuwe dokter. Iets zegt me dat ik dat al veel eerder had moeten doen. Maar ja, ik ben nu eenmaal langzaam van begrip.