Une mer a boire: Een zee om te drinken
Uit mijn dagboek. 22 April 2023 in de ochtend.
Het is pa’s geboortedag en eigenlijk zou ik nu een gedicht -van zijn hand- op annderverhaal moeten plaatsen. Maar ik zit op het balkon, te genieten van de zon. Ik denk maar zo dat pa deze keuze heel verstandig vindt of zou hebben gevonden.
Even later:
Ik heb toch iets passends gevonden hoor.
Laat je dragen
op de schragen
van de draagstoel naar het licht
waar het duister voor de luister
van de ochtend zwicht.
Mijn * sjechina
del natura al divina!
Kinderstemmen schaatern
als het klaartren van de waatren.
Ook dat neem je met je mee
uit die grote wereldzee.
Tot de zonschijn allengs dimt
en de golfrand stralend glimt
als verluchting van de droom
vol azuur en amberchroom.
Mooi en pakkend! Geniet nog lekker vh zonnetje
Dankjewel lieve Albertine.
Jouw vader had een ruime woordenschat, Anne. Ik leer hier zowaar nog bij. Dank voor het delen van dit naamloos gedicht. (“De Reis”)
“Een zee om te drinken”, onuitputtelijke hoeveelheden. Was jouw vader erg, erg gelukkig? Of juist meer dankbaar voor alles wat hij in het leven meegekregen heeft, zoals zo’n fijne dochter?
Dankjewel voor het compliment Hans! Mijn vader was een heel dankbaar mens Hans. Bij ons in de keuken hing de spreuk: Een levenskunstenaar is iemand die van alles wat moois weet te maken– Nu ja, ik hoop dat ik het nog goed herinner maar zo ging die spreuk ongeveer. En hij paste perfect bij Pa. Want die kon dat. Zo tevreden. Wij hadden ook vaak lol samen omdat ik de Stekken-humor heb geërfd. Op zijn sterfdag (wisten we op dat ogenblik nog niet) kreeg ik het mooiste compliment ooit. Pa zei tegen de dokter: ‘Met mijn dochter is het altijd gezellig’. Ik moet even zuchten…het raakt me nog steeds. Je mag weten: Pa was nooit zo complimenteus. Hoewel hij mijn tekeningen altijd heel mooi vond… maar verder…Dus ja, die *’Anerkennung’ van mijn vader was heel fijn.
*Duits is ook een mooie taal 🙂
Dat klopt Hans. Mijn moeder zei vroeger dat hij niet zulke moeilijke woorden tov mij en mijn broer moest gebruiken. Maar al begreep ik -inderdaad- niet alles, ik vond het geweldig; al die mooie woorden. Daarom ben ik zelf ook gaan schrijven, al haalt mijn schat het nog niet bij die van Pa.
Aparte woorden gebruikte je vader zeg. Hij was vast welbespraakt
Zeker weten Cas. Pa praatte altijd de oren van ons hoofd en zo fraai!