Wanneer ik in de tuin werk, denk ik aan tante Til. Tante Til? Ja, die kunstzinnige tante van de familie Knots. De familie Knots was een populaire tv-serie in Nederland, uit de jaren 80. Het grappige in die serie was, dat er maar drie acteurs aan deelnamen, die meerdere personages speelden. De zogenaamde dubbelrol.
Tante Til is mij bijgebleven door haar schilderkunst. ‘Een kloddertje roze hier, een kloddertje daar…’ was een zin, die zij vaak gebruikte om de scene waarin zij optrad in te leiden. Hier ziet u haar aan het werk: https://www.youtube.com/watch?v=SJEBB7YsYM0
Waarom ik in de tuin aan tante Til denk? Nou, tuinieren is ook een soort van schilderen. Degene die in de tuin werkt, is de schilder. De planten en de kleuren die zij tentoonspreiden (in blad of bloei) vormen het pallet. En net als wat schilderen is voor tante Til, is tuinieren een heilzame manier om emoties te verwerken.
Wanneer je planten hun gang laat gaan, kan het zijn dat er grote vlakken eenkleurig zijn, terwijl je die kleur op meer plaatsen wil zien, zoals in de zin van tante Til. Dus; hier een kloddertje en daar een kloddertje kleur, van de plant naar keuze. De bewerking is bekend: Een stukje afsteken en elders weer ingraven. Natuurlijk voorzien van een plens water want anders kan je het wel vergeten met je mooie kleurverdeling.
Mijn man en ik hebben een voordelige tuin. Dat wil zeggen, dat wij niet vaak planten kopen. Wij werken veelal met stekken, die wij van vrienden of bekenden krijgen. Zelf delen we natuurlijk -in die zin- ook graag uit. Daarnaast is het uitwisselen van zaden een leuke manier je tuin- of de bloembakken gevuld te krijgen. Het is een wat verrassend pallet maar gelukkig passen in de tuin alle kleuren wel bij elkaar. Hoewel het een nog mooier dan het ander natuurlijk.
Omdat wij dit jaar de Paasdagen bij mijn schoonmoeder hebben doorgebracht, en zij een geweldig mooie tuin heeft, zijn wij plots de verzorgers geworden van een flinke hoeveelheid nieuwe planten. Mutti is altijd al een gulle schenkster gebleken. Of het nu om haar breiwerken, kookkunst of planten gaat. Onze auto ging rijk beladen naar huis terug. Ik was vooral blij met de planten omdat wij nog een lege hoek in de tuin hebben. Daarnaast was het zien van Muttis tuin inspirerend. Zij is wat je noemt een meester-schilder.
De komst van de nieuwe planten betekende dat er weer flink ‘geschilderd’ kon gaan worden op het canvas, dat wij tuin noemen. Ik ben over mijn schilder-talenten best te spreken maar de klodders mooi verdelen vraagt enig graafwerk. En daar heb ik toch wat hulp bij nodig. Evenals het gesjouw met gieters want onze buitenkranen zijn nog niet geopend. En met mijn tennisarm is het nooit helemaal goed gekomen, helaas. Hoewel mijn mans interesses elders liggen, moest hij mij hier en daar dus bijstaan. Het is allemaal voor het goede doel want al heeft mijn man andere hobby’s, bloemen vindt hij mooi.
Het hebben van een tuin is niet vanzelfsprekend en ik voel me de koning te rijk met de onze. Elke dag maak ik even een kleine ronde om te kijken of de planten er tevreden bijstaan. Natuurlijk hoop ik, wanneer ik ‘klodders’ verdeel, dat ze op hun nieuwe plekje goed zullen gedijen en inderdaad de kleur laten zien waar ik als schilder op hoop.
De tuin is ieder jaar weer anders. Een levend schilderij om in rond te dwalen. Voor dit jaar ligt de basis klaar. Maar mocht u volgend jaar nog stekjes willen, kom gerust even langs.
Wat een vrolijke en kleurrijke blog! Ik vind het zo leuk om te lezen hoe jij tuinieren vergelijkt met schilderen en hoe je jouw eigen pallet creëert met planten en kleuren. Wie weet, misschien word je inderdaad wel de volgende tante Til!
Dankjewel Aritha!
Mooi, je tuin! Handig de stekjes van je schoonmoeder. Ik heb nooit een kleurenpalet en gebruik alle kleuren in de tuin door elkaar. Doe ik in huis eigenlijk ook . Tuinieren is de beste antidepressiva voor mij.
Wat fijn dat het tuinieren jou ook zo goed doet Heleen. Ja, in de tuin past eigenlijk alles wel bij elkaar. Ik stel me jouw tuin en huis vrolijk voor 🙂
Aritha haalt de woorden uit mijn mond, inderdaad een heerlijk kleurrijk Blog!
Mooi vond ik vooral de zin ‘Een levend schilderij om in rond te dwalen.’
Samen met nog de muziek van Aritha haar blog ‘Wonder van het Gewone’ was het alsof in even in jouw tuin ronddwaalde.
Dank je voor leuke reactie Rita.