‘Zal ik je een geheim verraden? vraagt mijn man, terwijl hij achter zijn computer zit. Hij kijkt mij schalks aan en ik word nieuwsgierig. ‘Vertel’ zeg ik.
‘Ik heb een lange onderbroek aan’
‘ Nee, echt?’
‘Ja kijk’.
Om aan te tonen dat hij niet jokt, trekt hij een broekspijp omhoog. Ik moet vreselijk lachen en ren naar boven. Om wat te doen? Hetzelfde natuurlijk!
Jarenlang heeft mijn thermo-ondergoed onderin een la verstopt gezeten. We hadden het altijd heerlijk warm in het grote Duitse huis. Maar zoals bekend, zijn de tijden veranderd. En mijn man heeft mij zojuist op een idee gebracht. Ik trek een lange thermo-onderbroek aan, die stamt uit de tijd dat mijn moeder nog leefde. Geloof me, dat is lang geleden.
Mijn lieve moeder was altijd bang dat ik het koud had. Daarin begreep ze mij want ik ben al zolang ik mij kan herinneren een koukleum. Een Frostbeule heet dat op zijn Duits. Toen mijn Duits nog niet goed genoeg was, vertelde ik mijn vriendin dat ik een Frostbeutel was. Ik begreep niet waarom ze moest lachen, tot ze vertelde dat dat zoiets als diepvrieszakje betekent.
Een ander interessant weetje is, dat er zogenaamde koudetrainingen bestaan. Wist u dat? Ik kwam erachter doordat een Facebookvriend, vrijwillig, in een bad vol ijsklontjes ging zitten en met behulp van een ademtechniek dit nog best lang vol hier ook. Ik kijk vol bewondering naar het filmpje en liet me vertellen hoe goed dit voor je weerstand is. Persoonlijk ga ik niet verder dan even koud nadouchen.
Maar nu krijgen we allemaal een koudetraining, al moeten we het natuurlijk wel in het juiste perspectief zien. Een kamer van 16° wordt door een dakloze als heerlijk warm ervaren. Ook de vluchteling in de tent of de Oekraïner (met zijn vernielde woning), kan van deze temperatuur slechts dromen.
Ik durf het hier daarom niet echt koud te noemen en zoek naar een alternatief… fris? Ja, het is een beetje fris. U zou lachen om mijn outfit. Terwijl ik dit verhaal type, draag ik een wollen ochtendjas, vingerloze handschoenen en een mutsje. Ik heb toch wel iets weg van eerder genoemde zwerver, bedenk ik me nu. Of van een koukleum…
Maar kijkend naar het wereldgebeuren mag het woord in al haar ijzige hardheid genoemd. Er zitten veel mensen in de kou en er worden veel in de kou gezet; letterlijk en figuurlijk. In de Bijbel wordt het zo genoemd: de liefde zal verkillen. Voorbeelden te over helaas.
Als de liefde verkillen kan, is zij van zichzelf dus warm. Een warm vuur, waardoor je je kan laten aansteken. Een liefdevol mens noemen we daarom ook wel een warme persoonlijkheid. Gelukkig zijn er nog genoeg van zulke mensen om een idee van de Liefde te krijgen.
Voor voorbeelden moet ik niet naar het journaal kijken maar andere media volgen. Zo vertelde een kennis van mij laatst, op facebook, hoe een wildvreemde dame haar een voetenzak aanbood. Je moet weten dat mijn kennis soms gebruik maakt van een rolstoel. En het eerste wat daarin gezeten koud wordt, zijn je voeten. De dame gebruikte de zak niet meer en gaf spontaan haar adres. Ik vond dit niet alleen voet-verwarmend maar ook hartverwarmend.
Ik hoop op meer mooie voorbeelden onder deze blog. Voorbeelden van hoe u zich letterlijk warm houdt en voorbeelden van hartverwarming…
Ik wens u een fijne 4e Adventszondag.
Genoemde 16 graden gelden mijn atelier. Beneden hebben wij een houtkachel. Daar ga ik nu heen om weer lekker door te warmen…
Bij mij gaat de kachel id woonkamer op 19, en soms eventjes in de badkamer, dat gun ik mezelf wel.
Goed om dat jezelf te gunnen Albertine. Dankjewel voor het even hier reageren. Fijn!
Hier brand de cv al jaren niet (man is er allergisch voor), alleen de warmte van de verwarmingsbuizen. De temperatuur houd ik niet echt in de gaten. Ik houd me lekker warm met sokken, pantoffels met bondje, fleace dekentje, huispakken. Totaal geen probleem.
Als ik visite ontvang doe ik kaarsjes aan die dan wat verwarmen en het is gezellig, maar voor onszelf doe ik dat zelden, soms in het weekend voor de gezelligheid.
Zoals je zegt : het is fris, er zijn mensen die meer kou hebben te verduren helaas. Misschien zijn we wel wat verwend en vinden we ook nog dat we er recht op hebben ……
Geniet van je lekkere warme kleding en houtkachel.
Wat een aparte allergie Danielle. Onze hulp in de huishouden heeft daar ook last van. Ze is de eerste, die ik erover hoorde. Gelukkig ben jij geen koukleum en los je het met behulp van warme kleding -en dergelijke- op. Kaarslicht staat erg gezellig inderdaad. Bij ons vliegen de zogenaamde theelichten erdoorheen. Kaarsen vind ik ook geweldig. Dankjewel voor je warme wens. Dat wens ik jullie ook.
Wat dit betreft…….alles aangaande materiële warmte, gaat het mij goed af, immers heb goedkoop energiecontract tot januari 2027! De duivel schijt hier ook altijd weer op dezelfde hoop. Andere ‘warmte’ moet ik vaak zelf genereren.
Dit lukt me aardig omdat de sterren mij gunstig gezind lijken. Moet er niet aan denken dat mijn gezondheid me in de steek laat en ik afhankelijk word. “De Heer zorgt goed voor zijn kinders”, lijkt op mij betrekking te hebben….ware het niet dat ik materieel ‘ingepakt’ lijk te worden door comfort? Luxe vervaagt alertheid…..zit vaak genoeg ‘in mijn hoofd’ te denken en te dromen.
Luxe vervaagt alertheid…Wat een boeiende zin Hans. Daar ga ik eens over nadenken. Een teveel aan informatie maakt ook minder alert of is het murw? Ik bedoel dat we bij het horen van teveel aan leed (over het bredere perspectief gesproken) ons kunnen gaan afsluiten en we niet meer bewust zijn in hoeveel dingen we het nog goed hebben. Of hoe goed God voor ons zorgt. Ik ben blij te lezen, dat jij deze zegen waarneemt en waardeert. Soms moeten we het ook vooral van Hem hebben. Ik bedoel: van mensen moet je het niet altijd hebben. Blijf goed warm, in alle opzichten. Fijn dat jouw contract voortduurt. Goed gedaan destijds 🙂
Hier staat de thermostaat op 17.
Fris, maar te doen met extra trui, thee, soms een dekentje over de benen. Met de kat erbij helemaal lekker warm.
De kat zoekt en geeft warmte en niet alleen fysiek! 😉
Geweldig toch zo’n kat! Ik mis Gijs inderdaad als beenwarmer en lieve knuffel. De buurkat komt te kort voorbij om er echt wat aan te hebben en op schoot komt ie al helemaal niet. Maar toch blijf ik hem enthousiast binnen halen tot er weer een eigen kater rond loopt. Hou je goed warm Margriet en geef Prodin maar een aai van mij.
Een leuke blog en de foto is toppie 🙂
Dankjewel!
Ik las vandaag een berichtje dat ik hartverwarmend vond. ik wordt daar erg blij van. Mijn moeder beweert altijd dat de wereld tegenwoordig hard is en mensen egoïstisch zijn, vroeger was het veel beter. Maar ik zie om mij heen veel warmte, kleine en grote gebaren. En soms lees ik ze in de krant.
Een vrouw in Purmerend deed een voorstel in de groepsapp van haar buurtje om een attentie te geven aan de pakketbezorger. Die doet altijd erg zijn best en is vriendelijk. Ze plaats een tikkie in de groep enhad verwacht ongeveer 25 op te halen, maar ze kreeg 1000€ waarmee ze de pakketbezorger verraste.
Ook een hartverwarmend bericht:
Vorig jaar was er een enorm geweldige beroving van een waardetransport-busje. De beroving eindigde met een wilde achtervolging met rennen door weilanden. Daarbij werd geschoten door de overvallers en door de politie.
De mensen in het kleine dorpje wisten niet wat ze meemaakten. Ik las in de krant dat justitie gaat onderzoeken of de politie daarbij juist heeft gehandeld, sommige agenten worden mogelijk vervolgd. maar in datzelfde bericht las ik dat de inwoners van het dorp bewondering hadden voor de politie, die zo onverwacht in een bizarre situatie waren beland. Ze hebben geld ingezameld en hebben de politie uitgenodigd en ze zijn met zijn allen uit eten geweest.
Daar word ik blij van.
Ik probeer zelf ook soms mensen te verrassen en attent te zijn.
Ik moest trouwens erg lachen om je diepvrieszakje verspreking! Groetjes en fijne kerst
Lieve Joëlle,
Dankjewel voor je reactie en mooie verhalen. Ik word daar -net als jij- blij van. En ik ben ook blij met deze voorbeelden omdat die hier nog ontbraken. Lieve groet, Anne