Kavel 1294
kavel 1294
Heeft u zich wel eens verdiept in de vijf talen van de liefde? En weet u ook welke het meeste bij u past? Ik zet ze hieronder nog even op een rij en ben benieuwd naar uw verhaal.
- Bemoedigende woorden
- Hulpvaardigheid
- Samen iets ondernemen
- Lichamelijke aanraking
- Cadeautjes geven
Persoonlijk heb ik het meest met: samen iets ondernemen. En daarnaast ben ik gevoelig voor een knuffel op zijn tijd. Het geven van cadeaus is niet mijn liefdestaal en ik zie dat ook niet zo in mijn gezin van herkomst terug.
Kavel?
En toch kwam er iets op mijn pad, dat ik graag aan mijn broer wilde schenken. Een landkaart van Israël, toen dat nog Palestina heette. Het bijzondere eraan is dat hij door onze overgrootvader getekend is. Dat ik hem überhaupt op het spoor kwam, heb ik aan mijn jeugdvriendin Loes te danken. Zij zag het stuk tussen bijna vijfduizend kavels bij een veilinghuis en stuurde mij een link.
Ur-opa
Ik kijk nooit bij kavels van veilinghuizen. Ik wist niet eens dat de stukken daar onder de naam ‘kavels’ worden verkocht. Maar de Dikke van Dale gaf uitkomst.
ka·vel (de; m; meervoud: kavels, kavelen)
- perceel grond of land
- elk van de gedeelten van een te verkopen massa
U begrijpt dat de tweede betekenis in dit verband van toepassing is. Kavel 1294 was deel van een massa spullen, die door het veilinghuis werden verkocht. Het leuke was, dat je online aan de live-veiling kon meedoen. En zo kon ik vanachter de laptop bieden op de oude kaart van onze oer-opa. Zo noemen ze de overgrootvader in het Duits.
Andere bieders
Omdat er nog twee andere geïnteresseerden waren, was dit reuze spannend. De dag voor de veiling kon je namelijk al bieden. En ik was overboden worden. Hoe laat het stuk voorbij zou komen bij de live veiling was onduidelijk. Ik heb in de ochtend een inschatting gemaakt waarbij ik tot de conclusie kwam, dat ik nog wel even boodschappen kon doen. Tenslotte moesten nog minstens duizend kavels verkocht worden.
Daarna ben ik met een kop koffie gaan zitten wachten. De muis had ik al op de bied-button gepositioneerd zodat ik direct kon drukken. Het ging namelijk allemaal razendsnel.
Ik had me echter niet zo druk hoeven maken want al na één druk op de knop bleek dat de andere geïnteresseerden het moment van veilen hadden gemist. ‘Gaat naar u’ zei het digitale programma van het veilinghuis. Ik slaakte een gil van vreugde.
Samen zijn
Omdat mijn broer in Zwitserland woont heb ik het aan hem laten opsturen. Maar de grootse vreugde is wel dat wij het samen konden uitpakken. Ik ben namelijk bij hem en zijn vrouw geweest. We hadden elkaar ruim drie jaar niet gezien. U begrijpt dat dat het grootste geschenk was: Samen zijn.
In een volgende blog vertel ik meer hoe ik tot de reis kwam en wat we hebben ondernomen. Natuurlijk met een paar mooie foto’s erbij.
Wauw kippenvel! Wat zal dat genieten zijn geweest na 3 jaar, met zo’n familie cadeau.
Zeker weten Rieky 🙂 Bedankt voor je enthousiaste reactie.
Wat een verhaal Anne. Alles grijpt op de juiste momenten in elkaar. Mijn liefde gaat, zoals bij bijna alle mannen, door de maag. Ik kook graag heel aparte dingen, zoals Indonesisch. Zelf eet ik ook graag buitenlands. Ook de Duitse keuken heeft mijn volle aandacht. Bijvoorbeeld lekkere Wiener schnitzels of, uit Beieren, spätzle. Zo zie je, iedereen ervaart de liefde anders.
De grootste liefde gaf onze Schepper. Hij gaf Zijn Zoon om de hele mensheid te verzoenen met Zichzelf. Als ik daaraan denk, dan word ik heel klein en helemaal blij
Je noemt zo maar even het grootste geschenk ooit Cas. Dankjewel voor deze aanvulling. Dat verhaal van lekker eten spreekt mij ook aan. Wie weet mogen wij een keer aanschuiven…
Mooi verhaal!
Vriendelijke groet,
Dank je Rob! Groetjes terug van mij.
Wat hanteer je weer een origineel concept om een verhaal te brengen! Inventief en oprecht gebracht. Het is je gegeven.
Gr. Hans.
Dankjewel voor je hartelijke compliment Hans. Het voelt inderdaad als gegeven en gegeven is ook een geschenk!
Hallo Anne,
Wat fijn dat jij en Marco elkaar gezien hebben na 3 jaar. Familie is zo belangrijk omdat je zonder woorden elkaar begrijpt in waar je van af komt en wat je hebt meegemaakt.
Lieve groet Willemijn
Dankjewel Willemijn! Je zegt het goed. Het was echt reuze hen beiden weer eens te zien. En met de trein vond ik het te doen.
Hallo Anne,
Wat fijn dat jij en Marco elkaar gezien hebben na 3 jaar. Familie is zo belangrijk omdat je zonder woorden elkaar begrijpt in waar je van af komt en wat je hebt meegemaakt.
Lieve groet Willemijn
Wow! Wel heel bijzonder, zeg!
Dankjewel Yvonne!
Wat een verhaal Anne! En 3 jaar, dat is echt lang. Dat je nog lang mag nagenieten!
Doe ik Albertine! Lief dat je hier even reageert.
Wat geweldig voor je.
Wat bijzonder en geweldig dat jullie elkaar weer hebben kunnen zien en tijd met elkaar hebben kunnen doorbrengen. Nu nagenieten.
Wow wat een echt prachtig verhaal en zooo mooi hoe het geleid werd en jij de kaart had! Echt bijzonder joh om zo’n familiestuk te vinden en nog mooier dat jullie samen konden zijn en samen ervan genieten!