De schemering daalt als een voile
en zachtkens stroomt er de Rijn.
De bergspits staat hoog te stralen
in het avondrood festijn.
Daarboven zit te pronken
de jonkvrouw als prachtexemplaar.
Haar gouden sieraden fonkelen
terwijl ze kamt haar goudgele haar.
Ze kamt met een puur gouden haarkam
en zingt een zoetgevooisd lied.
Daar komt men gewoon niet meer los van.
negeren kan men het niet.
De schipper, die aan komt varen,
raakt dadelijk in haar ban
en vergeet daardoor de gevaren,
ach jee, daar komt narigheid van.
In golven en blind verlangen
zijn schipper en boot vergaan.
Dat heeft met haar gezangen
de Lorelei gedaan.
Die Lorelei
Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Dass ich so traurig bin;
Ein Märchen aus alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt
Im Abendsonnenschein.
Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar,
Ihr goldnes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar.
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewaltige Melodei.
Den Schiffer im kleinen Schiffe
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe
Er schaut nur hinauf in die Höh´.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn
Und das hat mit ihrem Singen
Die Lorelei getan.
Als jij op je moeder lijkt Anne, dan was zij een schitterende vrouw. Ik kan jouw vader goed begrijpen met zijn lofzangen op het vrouwelijk schoon.
Voor ons mannen, blijft de vrouw altijd een wonderlijk wezen. Mooi, aantrekkelijk, wijs, en interessant
Nog even een kleine toevoeging, Wat ontzettend knap van je vader Anne om het Lorelei-lied zo mooi in het Nederlands te vertalen en zelfs ook nog op rijm.
Dank je Cas. Dat vond ik ook!
Dankjewel Cas. Ik vond mijn moeder ook prachtig 🙂
Wat een mooie manier om de geboortedag van je moeder te herdenken!
Dank je Rita.
Wat een mooie herinnering aan jouw vader en moeder..
Ja hè Yvonne 🙂
Ik heb daar wel eens gestaan aan de westelijke oever van de Rijn. Juist toen ik daar even alleen stond te kijken naar dat bord aan de overzijde met LORELEI erop, hoorde ik zachtjes in de wind een gezang van vrouwelijke komaf in mijn oren. Of dat was van een rondvaartboot die daar op dat moment stroomopwaarts voer, weet ik niet. Mogelijke luidsprekers op het dek?
God only knows! 😉
Oh,wat mooi beschreven Hans. Kostelijk. Ja, die rondvaartboten spelen het lied inderdaad via luidsprekers.
Mooi vertaald door je vader! Leuk ook, dat jij met een Duitse man bent getrouwd. Heeft je vader dat nog meegemaak?
Ja, bijzonder hè Heleen. Mijn vader heeft mijn man leren kennen maar niet heel goed want hij stierf kort na de bruiloft. Door zijn ziekbed was pa niet van de partij.