Stel: u hebt een rotzooi in de keuken achtergelaten toen u naar uw werk ging. Toen u terug kwam was alles opgeruimd. Dat kan eigenlijk niet want u leeft alleen en hebt geen huishoudelijke hulp. U vraagt u af of er soms een stel kabouters is langs geweest.
Ik heb in mijn leven veelvuldig de interventie van die vlijtige figuren gewenst. Dat komt omdat ik geen ster in opruimen ben. Ik schreef daar al eerder over in Een ordelijke sloddervos Maar al doende leert men en inmiddels heb ik toch wat ervaring mogen opbouwen. Het leeghalen van de ouderlijke woning en twee verhuizingen droegen daaraan bij.
Deze ervaring helpt mij om als het ware voor kabouter te spelen en iemand met een opgeruimde keuken te verrassen. Ik doel op mijn vriendin Sabrina. U weet wel; die met de drie jonge kinderen. Ze is met man en gezin op vakantie en ik heb de sleutel. In de eerste plaats kom ik voor de planten maar ik heb ook toestemming een klusje uit te voeren.
Ik ga nu dus regelmatig naar hun huis en ruim op. Vooral de keukenkastjes waren daaraan toe. Sabrina had me al eerder een kijkje gegund. Dat vond ik dapper en een blijk van vertrouwen. Zelf laat ik de kasten liever dicht wanneer er gasten zijn. Er kan spontaan wat uitvallen bij openen, al is het al stukken beter dan vroeger.
Het is gek hoe het werkt. Wanneer ik bij mijn vriendin bezig ben geweest, heb ik thuis ook weer meer zin iets aan te pakken. Een nieuw jaar werkt daaraan mee. Opruimen, sorteren en wegdoen. Weggeven of verkopen?
Voor dat laatste heb ik een account op Ebay Kleinanzeigen gemaakt, de Duitse variant van Marktplaats. Omdat ook Sabrina wat wil wegdoen, is het een gezamenlijk account. Ik hou het voor ons beiden bij. Natuurlijk hou ik een schappelijke prijs aan want de gunfactor is mijns inziens belangrijk. Bovendien is het dan ook sneller weg en heb ik weer ruimte in mijn kast.
Net als op Marktplaats kan je bij Ebay Kleinanzeigen punten scoren bij goed gedrag. Dat komt doordat koper en verkoper elkaar kunnen beoordelen. Ik heb daar wat moeite mee en geef alleen punten bij correct gedrag.
Zelf kom ik tot nog toe goed vanaf. Zo moeilijk is dat niet hoor. Gewoon beleefd blijven. Een nadeel aan het gebeuren is wel dat ik weer allerhande dingen voorbij zie komen voor mijn hobby. Ik heb me op het gebied van vazen -een paar keer- niet kunnen beheersen. Mijn excuus is dat ik dit jaar een expositie aan huis hoop te organiseren. Dan verdwijnen de vazen -als het goed is- dus weer.
Momenteel kom ik echter niet aan knutselen toe. Ik wil nog even voor kabouter spelen. Nu ik nog niet zo goed kan wandelen, ben ik er zo toch even uit. Bovendien blijkt opruimen en sorteren een rustgevend werk. Wanneer het zonnetje daar de keuken in schijnt, denk ik aan de thuiskomst van Sabrina en haar gezin. Wat zal ze blij zijn.
Ja,die kabouters zijn bij mij hartelijk welkom. Aan het huis schoonmaken kom ik vaak niet (voldoende)toe. Ik wacht al lang op ze, maar ze willen maar niet komen.
Lastig Josien. Met een drukke baan is een huis bij houden echt een uitdaging. Hier lopen nog veel Wichtels rond maar daar kan je niet op vertrouwen. Die zien helemaal niet wat ze doen! Zie foto.
Ik ben dol op strijkkabouters, maar die blijken dungezaaid te zijn
Een bijzonder soort Nelien. Ook in het boek van *Rien Poortvliet kan ik hem niet vinden 😉
*leven en werken van de Kabouter
Ik heb het geprobeerd vroeger bij mijn kinderen. Bij het naar bed brengen verzon ik een verhaaltje. Ik verzon Husseflussies. Heel ijverige…….. ja wat waren het nou? In ieder geval waren het geen kabouters. Kinderen vroegen de oren van mijn hoofd en zodoende verzon ik meer en meer. Het was echt een vrolijke boel, het naar bed brengen van Paula en Elize. Ik denk er nog steeds aan terug.
Wat leuk Cas. De naam alleen al; Husseflussie…Het ontbreekt je niet aan fantasie.
Ik vind je geweldig Anne. Ook Norbert hoor
Wat lief van je dat je kabouter speelt bij je vriendin! Mijn moeder was met dat soort gelegenheden altijd mijn kabouter… als ik terugkwam van vakantie, was het huis spic en span en stond er een vers boeket op tafel… heerlijk! Dat je moeite hebt met beoordelingen op Marktplaats kan ik me helemaal voorstellen, dat is blijkbaar iets van na mijn Marktplaats-tijd. Op de Deense marktplaats doen ze daar gelukkig nog niet aan. Sinds ik probeer alle klussen, ook de vervelende, met aandacht te doen, zijn ze een stuk minder vervelend en mogen mijn ‘nisser’ (Deense kabouters) hun eigen huisjes lekker schoonhouden.
Geweldig dat jij een kabouter in je leven had Anuscka. Dat zijn dierbare herinneringen. Mijn moeder deed vaak een maaltje in de vriezer voor dagen dat ik niet genoeg puf of tijd had om te koken. En ze stuurde kaarten. Ik heb ze allemaal nog. Soms kom ik er precies op het juiste moment weer één tegen. Ik heb eigenlijk geen hekel aan het huishouden hoor. Maar opruimen is moeilijk omdat ik overal wat in zie. Zo draag ik nu een spencer, die mijn schoonmoeder heeft gebreid, uit oude wol van mijn moeder. Die nam ik uit de ouderlijke woning mee. Ik zag toen al dat het niet genoeg voor een trui was. Maar met dit kwakkelweer (lees: nat en niet koud) is de spencer precies goed. En zo kom ik terug op dierbare herinneringen 🙂 Ik was al benieuwd hoe kabouters bij jullie heten. Dankjewel!
Ik kende een oudere kleine dame, ze is reeds overleden, en had het over RARO-kabouters, toen ze een blikje van de straat plukte. Ik vroeg met enige nieuwsgiegigheid wat een RARO-kabouter dan wel was? Ze vertelde me dat dat een kabouter was met die betekenis van Ruimt Andermans Rommel Op.
Zij heeft mij ook gestimuleerd gedichtjes te schrijven en voor te dragen! 🙂
Een prima dametje!
Morgen, bij redelijke weersomstandigheden, loop ik door de wijk samen met een vriend, met een grijper, vuilniszak en in een hesje om troep te rapen. Zo net na Nieuwjaar erg hard nodig. Haar boodschap/uitnodiging is bij mij aangekomen! GELUKKIG NIEUWJAAR, Anne!
De beste wensen Hans of zoals ze het hier zeggen: ‘Alles Gute!’ En dankjewel voor een mooi verhaal. RARO, hoe kwam de dame erop. Ik vind het goed gevonden. Wat fijn dat ze jou gestimuleerd heeft. In gedichten schrijven en voor kabouter spelen. Helemaal zo raar nog niet 😉
Wat lief dat je dit doet, Anne, zo voor kabouter spelen.
Ik zou wel een sopkabouter kunnen gebruiken voor het schoonmaken van deuren, mijn armen en handen begeven het na één à twee deuren al.
Oh dat herken ik Rita. Ik loop ook niet reuze te soppen bij mijn vriendin. Vooral sorteren en praktischer indelen. Wij hebben thuis gelukkig een hulp voor het zwaardere werk. Daar kom je makkelijker aan dan aan kabouters 😉
Een helpende hand, al die kabouters nog aan toe!
Lief dat je die helpende hand mag zijn voor je vriendin, Anne.
Kom je ook een keer bij mij langs?
Ik gun je een paar kabouters Yvonne. Zeker na je ziekte zal het huishouden zwaar vallen. Helaas woon ik onhandig ver weg.