Vanuit het midden
Het is en wordt steeds duidelijker. De huidige crisis heeft een tweedeling veroorzaakt. Wat voor de één een pandemie is, is voor de ander een plan-demie. Wat voor de één als oplossing wordt gezien, is voor de ander ‘gif’. Ik sta erbij en kijk ernaar. Ik heb geen kant gekozen. Dat kan ik niet.
Want ik heb lieve vrienden die in bepaalde theorieën geloven. Ik heb me erin verdiept. Ik neem niet alles aan maar zie -gelijktijdig- dat niet alles zo vreemd is, als door de tegenstanders wordt beweerd. Ik noem niet alles een complot omdat de geschiedenis ons heeft geleerd dat een blind vertrouwen in de overheid gevaarlijk kan zijn.
Eigen schuld?
Wanneer deze groep vrienden Covid19 krijgen, denk ik niet: ‘had je toch laten vaccineren’. Het vaccin is geen garantie en kan ook bijwerkingen hebben. Je kunt nog steeds ziek worden en het doorgeven. Als ik er iets over kwijt wil, is dat ik er maar het beste van hoop.
Ik heb ook lieve vrienden die erg ziek zijn geweest door het virus. Ik zie hoe het lange en ernstige gevolgen kan hebben voor de één, terwijl een ander er goed vanaf komt. Maar hoe weet je bij welke groep je zult horen, als je het krijgt? Daarom hoop ik dat het onze deur voorbij gaat. Ik mankeer al genoeg zonder.
Geen angst
Het voertuig van de angst wordt helaas door beide partijen ingezet. We worden ofwel bang gemaakt voor het virus ofwel voor het vaccin. En ik wil best voorzichtig zijn, met allebei overigens. Maar ik wil geen angst hebben. Angst kan licht omslaan in paniek. De uitwassen hebben we nu wel gezien.
Ik schrik van de toonzetting. Het doorslaan bij beide partijen. Zodra het te hysterisch wordt in het voor- of tegen, haak ik af. Maar er zijn nog genoeg mensen die rustig en redelijk hun zorgen kunnen uiten. Naar die mensen luister ik.
Mening
Dat ik het midden probeer te bewaren betekent niet dat ik geen mening heb. Ik heb er alleen voor gekozen mijn blog niet als voertuig daarvoor in te zetten. Mijn doel was en is mensen bemoedigen. En als ik met dit verhaal kan aanmoedigen, ben ik ook een blij mens. Want dat wil ik graag. Aanmoedigen de medemenselijkheid niet uit het oog te verliezen. Ook eens te luisteren naar iemand die het anders ziet. En nog belangrijker: je te verdiepen in ander nieuws, dan wat sowieso al voorbij komt. Hoe kan je een oordeel vellen wanneer je je niet hebt verdiept?
Paulus zegt in 1 Thessalonicenzen 5 verzen 21 en 22 zo: Onderzoek alles, behoud het goede en vermijd alle kwaad, in welke vorm dan ook.
Het doet mij pijn wanneer ik lees dat andersdenkenden in Nederland in een hoek worden gezet, als wappie. Misschien wordt mijn sympathie gevoed omdat ik zelf al mijn leven lang een wappie ben? Een geloofswappie. Want laten we eerlijk zijn. Dat ik in God geloof en naar de kerk ga, maakt mij voor velen een zonderling.
Eenheid
Helaas wordt ook de kerk verdeeld door de toestand rond corona. Terwijl juist daar iedereen welkom zou moeten zijn en zich veilig zou moeten voelen. Maar de gemeente waar ik heenga heeft nu het 2 G ingevoerd. U weet wel; dat alleen gevaccineerden en genezenen nog welkom zijn, om live aan de diensten deel te nemen. Ik kan me echter niet herinneren dat Jezus ooit zei: Laat alleen de gevaccineerden tot mij komen… Ik heb de kerkenraad dus een brief geschreven. Want uitsluiting in de kerk? Dat kan niet. De naastenliefde betreft iedereen. Een test kan men verlangen maar dit gaat te ver.
Dus ja, soms kom ik van mijn plekje in het midden vandaan en voeg ik me in de woelige baren der discussie. Maar niet voor lang hoor. Want voor mij werkt dat midden namelijk goed. Het helpt mij ruimhartig te zijn en rustig te blijven. Dat laatste lijkt me erg gezond en dat is niet onbelangrijk dezer dagen.
Dank je voor het bemoedigen.
Ik snap helemaal wat je bedoelt en ervaar het ook wel her en der
Zelf ben ik net heel er ziek geweest van C, en ik hoop dat het je deur voorbij gaat. Dit gun je niemand! Ik heb nog een lange weg van revalidatie en herstel te gaan….
Wees gezegend, Anne!
Bedankt voor je zegenwens Yvonne. Ik zag op Facebook dat jullie ziek waren en schrok ervan. Jij mankeerde ook al genoeg zonder…Veel zegen wens ik je terug, vooral in je herstel van.
Oorspronkelijk behoorde ik ook tot een zogenaamde Wappie. Maar ik heb mij over laten halen tot “geen Wappie” daar was niet veel voor nodig hoor. Mijn lieve vrouw zag mij niet graag overlijden. Omdat ik van haar hou, ging ik dus al snel overstag.
Ik leef mij overigens in, in vele inzichten. Veel van mijn familieleden laten zich bewust niet inenten. Is het angst? Is het boosheid? Ik weet het niet.
Het doemdenken is overigens van alle tijden. Zelfs in bijbelse tijden mochten leprapatiënten zich niet onder de bevolking begeven.
Zelf heb ik ervoor gekozen om niet bang of angstig te zijn. Angst is sowieso een slechte raadgever. Of ik de prik nu wel of niet neem, voor beiden is wat te zeggen. De bijbel zegt: zelfs al zouden wij iets dodelijks drinken, het zou ons geen schade aanbrengen. Ik ben onder de bescherming van God. Hij is ONZE Vader. Ik zie God als mijn Vader. Ik hoor praten over “het beest en het “teken van het beest”. Ik hoor praten over “niet kunnen kopen of verkopen” als je de injectie neemt. Dan vraag ik mij op mijn beurt af, in welke God geloven jullie? De kerk is in dit opzicht heel erg verdeeld. Dat doet mij enorm verdriet.
Is dit geloof of is dit ongeloof? Ik begin aardig twijfelen aan het instituut KERK. Ik blijf onder dit alles positief. Ik blijf onder dit alles op God vertrouwen. Hij heeft mij geschapen en Hij blijft voor mij zorgen. God is goed en maakt geen fouten. Hij heeft corona in Zijn hand. Sorry mijn verhaal is wat lang geworden
Dankjewel voor je lange reactie Cas.
Dat uitgebreide vind ik alleen maar fijn en een teken van je verdiepen in. Mij gaan veel dingen te ver hoor. Zo geloof ik echt niet dat ons een microchip wordt ingespoten. Maar wanneer je bijvoorbeeld leest over de Great Reset, dan wordt het een ander verhaal. Er is immers een boek over, van de bedenker zelf. Dat men de pandemie benut om mensen week te maken voor een dergelijke ‘oplossing’ dan lijkt me dat plausibel. Er zijn ook goede preken over te vinden.
Wat het instituut kerk betreft deel ik je teleurstelling. Ze hebben een grote kans laten liggen. Een heilbode is zo hard nodig in deze tijd maar de kerkelingen buitelen over elkaar heen. En deze keer nog niet eens over Bijbelse leerstellingen an sich maar over corona. Als iedere christen eens wat minder zou discussiëren en meer zou bidden, konden we hier veel beter uit komen. En dan hadden we de wereld nog wat te bieden ook.
Mooi hoe jij op God blijft vertrouwen. Bij Hem zijn we veilig en angst is niet wat Hij voor Zijn kinderen wil.
Alhoewel ik net zo graag over de uitersten lees, doet dit blog van jou, vanuit het midden, mij heel erg goed. Ik voel in je woorden eerder een balans dan een twijfel. Je hebt je in standpunten verdiept van beide kanten en dat is zeer te waarderen. Deden meer mensen dat maar! Je uit je zorgen, over de tweedeling die ontstaan is, over de angst die – inderdaad – aan beide zijden wordt gezaaid. Zwijgen is geen optie, vind ik. Je uitspreken op de manier zoals jij dat doet: heel goed. Ook richting jouw kerkgenootschap.
Ruimhartig en rustig… ik zie je voor me. Dit is inderdaad het beste voor ieders gezondheid! ❤️
Dankjewel Anuscka. Ik ben blij dat mijn betoog je goed doet. Ik ben niet vanzelf in het midden beland. Het was een lange zoektocht met veel lezen en luisteren. Ik heb nog steeds niet overal een antwoord op en dat hoeft ook niet. Tenslotte is nog veel onzeker. Wat mij wel steeds helderder werd was dat ik die medemenselijkheid zo belangrijk vind. Langzaam ontdek ik dat het midden mooi is 🙂
Dat zeg je weer mooi Anne. Nee, we hebben niet overal een antwoord op, en dat hoeft ook niet. Ook mooie reacties van anderen lees ik hier, en daar dan weer jouw antwoord op… er ontstaat een mooi ‘gesprek’ hier
Wat heb je dit weer mooi verwoord Anne, ik schrijf er bewust niet over in m’n blog. Wat ik hier zo van jou lees – ook in je antwoord op Casper – kan ik me heel goed in jou woorden vinden, zo denk ik er ook over, de extra druk maakt me zeker niet gewilliger om de prik alsnog te laten zetten. Die prik heeft geen invloed op Gods liefde voor ons mensen, mijn focus probeer ik heel bewust op Hem te houden en dat is denk ik Zijn verlangen, Hij zorgt voor ons wat er ook gebeurd.
De verdeeldheid zowel binnen als buiten de kerk vind ik intriest, ik kies ervoor de medemens niet als een potentiële bedreiging/besmettingsbron te zien maar als door God met zorg en liefde geschapen schepping en hen zien door de ogen vol liefde van Jezus.
Wat mooi Danielle. We hebben duidelijk dezelfde Vader 🙂 Ik ben het onderwerp heel lang uit de weg gegaan omdat het simpelweg zo lastig en niet bepaald opbouwend is. Maar de laatste tijd gebeuren dingen die mij duidelijk maken dat ik dit wel mag vertellen. Ik denk dat er meer in-het-midden-mensen zijn. Mensen die van beide kanten dingen aannemen maar ook kritisch blijven. Mensen die zich niet zo snel uit spreken. Daar wellicht ook wat onzeker over zijn. Ik vind dit nog spannend. Alsof ik niet ergens voor sta. Tot ik bedenk dat ik juist wel ergens voor sta. Nu ja, dat proef ik ook in jouw reactie. Wij staan voor hoe de Liefde hiernaar kijkt. Vol mededogen. Voor zieken en onzekeren. Bangen en dapperen. Gewoon; voor mensen dus.
Ik was in het begin meer uitgesproken maar ben meer naar het midden opgeschoven.
Ik sta zeker ergens voor maar het op de juiste manier communiceren is een leerproces voor mij.
Mijn grote mond helpt niet, naar Papa God kijken en Hem zoeken, Zijn bewogenheid bereikt meer.
Goed gezegd. Ik blijf in het midden en laat me er niet over uit. Geen grijze muis overigens. Ik beken wel kleur. Bij ons in huis is het gemixt wat vaccinaties betreft. En dat mag. We houden van elkaar. Liefde is het codewoord. En luisteren.
Dat is fijn Rietpiet. Liefde als codewoord en luisteren. Tof!
Mooi, dat midden. Dat probeer ik ook. Want ik hou niet van de uitsluiting die steeds meer plaatsvindt.
Dankjewel voor je reactie Judy. Ik reageer heel laat terug want was een tijdje niet hier.
Mooi Blog, Anne!
Dankjewel Rita!
Ik hou van het midden. Dat past bij me.
Dat dacht ik al 🙂