Foetushouding
Een gedicht van pa omdat in deze maand zijn sterfdag valt. De inhoud vind ik bijzonder in het licht van de afgelopen periode, waarin beschreven ratrace voor velen doorbroken werd.
Auto’s rijden af en aan.
op Vrijdagnamiddag een heel uur eerder
bang iets van het leven te zullen missen
in de warme baarmoeder van de aardappels thuis
en het zwijgen voor de buis
Dag huismus, vaarwel creativiteit,
dan maar joggende, kunnen meepraten
en op buitenlandse reizen kunnen wijzen
eigenwaarde ontlenen aan andermans cultuur
-een beetje zuur, vandaar linksdraaiende Biogarde-
gebruik je hersens, anders dan de Gnoe,
hoewel overvallen door de leeuw,
laat hij zijn kinderen in de steek en vouwt
zijn hoeven in de foetushouding,
daartoe genoopt door het Godsgeschenk
de endorfinen, de biologisch verantwoorde
drugsgebruiker – gratia deo ex machina-
Mooie woordkunstenaar, je vader Anne. Vooral die laatste regels over de gnoe. Begrijpen doe ik het niet, maar ik vind het wel mooi
Bedankt voor je reactie Cas. Ik heb ter verduidelijking iets gevonden op internet. Endorfines zijn lichaamseigen pijnstillende stoffen. Een voorbeeld van hun werking werd beschreven door de ontdekkingsreiziger David Livingstone. Hij werd eens aangevallen door een leeuw in Afrika. Hij schreef (1872; geciteerd in Greyson 1993): ‘Net toen ik over mijn schouder keek, zag ik dat de leeuw op me af sprong… Terwijl hij afschuwelijk dicht bij mijn oor gromde, schudde hij me heen en weer,zoals een terriër dat doet met een rat. De schok gaf aanleiding tot de stuporeuze toestand die een muis na de eerste ruk van een kat lijkt te ondergaan. Hij veroorzaakte een dromerig gevoel ontdaan van pijn of verschrikking, hoewel ik me volkomen bewust was van de situatie… Deze uitzonderlijke toestand was niet het gevolg van een psychisch proces. Het rukken hief alle angst op, en bood geen ruimte voor een gevoel van afgrijzen terwijl ik oog in oog met het beest was. Deze merkwaardige toestand wordt waarschijnlijk in alle dieren opgeroepen die worden gedood door carnivoren; en als dat zo is, dan is dat een genadige voorziening van onze goedaardige Schepper ter vermindering van de stervens- pijn’(p. 15).
Wat een mooie verduidelijking heb je gevonden Anne
Mooi!
Jouw vader had een brede en bewuste kijk op het leven. Goed ontwikkeld en dankbaar. Fijn om hem zo te mogen herinneren! Top! 🙂
Het doorbreken van de ratrace ervaar ik helemaal niet als verkeerd.
Hoe mooi heeft God ons geschapen en voorzien van wat we nodig hebben.
Klopt Danielle.
Wat een bijzonder mens was jouw vader… wat een mooi en wijs gedicht. Hoe waardevol, déze erfenis, en heel waarschijnlijk ook wel genetisch 😉 Je vader was zijn tijd ver vooruit. Overweeg je zijn gedichten ooit eens uit te geven? In gedrukte vorm?
Bedankt voor je reactie Anuscka. Dat is wel een idee. Helaas eisen zoveel andere dingen mijn aandacht. Vooreerst plaats ik ze dus maar hier.
Heel bijzonder! Die woorden doen je denken, nadenken over wat er staat geschreven, en overdenken. Bijzondere verwoording. Ik hou daar wel van.
Dankjewel Yvonne
Mooi!
Dank je Heleen.