In Engeland is wat sneeuw gevallen. Dat weet ik omdat ik in een Engelse tuin-groep op facebook zit. De foto’s van witte lanen en sneeuwpoppen roepen een gevoel van nostalgie bij mij op. ‘I’m dreaming of a white Christmas’ zong ik vorige week nog met de radio mee. Maar het werd een natte kerst, de zoveelste. Wat is dat toch met sneeuw? We vinden het zo mooi dat we ernaar blijven verlangen. Over dat verlangen en wat daarachter zit, gaat deze blog.
Sneeuw hoort bij de winter maar door de klimaatverandering kennen we amper nog echte winters. Ik mis de seizoenen zeer. Ze hoorden zo bij dit deel van de wereld. In andere landen is het meestal warm of juist meestal fris tot koud. Maar dat is ras aan het veranderen. Daar was dit jaar wel aandacht voor maar de meeste aandacht ging naar wat anders uit. Iets dat ons zeer in de ban houdt.
Het liefst zou ik als een winterfee de hele wereld onder een witte laag bedekken. Maar ik maak me zorgen om mensen zonder huis. Ik wil niet dat zij het koud krijgen natuurlijk. Misschien kan ik ze helpen iglo’s bouwen? En een boel dikke truien laten breien door mijn schoon- en andere moeders. Dan voel ik me vrij om als een soort vrouw Holle het eens flink te laten sneeuwen.
Een witte deken over alles heen, zodat de wereld er voor korte tijd uitziet alsof er niets aan de hand is. De isolerende werking van de sneeuw zou alle geschreeuw absorberen. Vergeten wordt de strijd en onenigheid. We hoeven niet meer in een wij-zij te verkeren omdat onze wereld wit en vredig is. De kinderen rijden sleetje en de ouders pakken hun schaatsen uit de kast. Het vriest zo hard dat er geen virus tegen bestand is. Daarbij doet al dat buitenspelen iedereen zo goed, dat de weerstand in de plus schiet. Ontspanning ten top biedt de sneeuw.
Ook alle vieze teken, die nare ziektes kunnen overbrengen, vriezen kapot en dat is mooi meegenomen. Nooit meer iemand met Lyme, daar teken ik voor. Ik zorg iedere dag voor een vers laagje, zodat er geen vieze rouwranden ontstaan. Het wit herinnert ons aan onze onschuld uit een lang vervlogen tijd. Eens toen we nog niks verpest hadden en in volle harmonie met elkaar en onze Schepper leefden. Daarom houden we van sneeuw. Het herinnert ons aan wat niet is maar had kunnen zijn. Aan iets wat weer kan komen misschien? Zie bijvoorbeeld de teksten in het linkje onderaan deze blog.
Helaas ben ik geen winterfee. Hoewel, met een sneeuwspray kom ik een end. Al zijn de oppervlaktes die ik bestrijk zeer klein. De kinderen die kwamen knutselen vonden zelfs dat kleine terrein al te gek. Joelend stonden ze hier op het balkon om om de beurt te mogen Sprühen/sproeien. Het zijn juist kinderen die goed begrijpen waar het om draait bij sneeuw.
Voor 2021 wens ik de werking van sneeuw voor ons allen.
Een vredevolle groet van een wish-to-be winterfee
https://cip.nl/33189-tien-sneeuwteksten-uit-de-bijbel
Allereerst de beste wensen, Anne (& Norbert).
🙂
S N E E U W
Ik weet niet waarom, maar sneeuw daar werd ik razend-enthousiast van toen ik nog als kleine man rondhuppelde. Een magisch gevoel van alsof er iets groots zich aan het voltrekken was. Een ongeëvenaard gevoel. Een maagdelijke witte deken, tot op de millimeter passend, werd soms realiteit, mijn verlangen vervullend. Op menig winterdag keek ik de sneeuw uit de lucht, die toch meestal verstek liet gaan, helaas.
Tegenwoordig laat de sneeuw het meer en meer afweten. Zo ook dat bijzondere gevoel wat in mijn jonge jaren niet stuk kon lijken te gaan.
.
Een leuk artikeltje van jou Anne, waarin velen zich herkennen.
Voor jou ook de beste wensen Hans. Wat leuk dat je je in mijn verhaal herkent en je ervaring als kleine jongen hier deelt.
Ben ik ff blij dat je er geen invloed op hebt, brrrrr, sneeuw is alleen leuk op een plaatje in mijn optiek.
Als postbezorger houd ik erg van schone straten zonder sneeuw en ijs.
Ik wens je een gezegend, goed en gezond 2012 Anne, met in het Duitse een laagje sneeuw, maar hier liever niet.
Ik begrijp dat wanneer je post bezorgt je er heel anders tegenaan kijkt Danielle 🙂 Maar alleen mooi? Sneeuw heeft bijzondere eigenschappen, waaronder reinigen. Wist je dat ze vroeger de tapijten in de sneeuw legden bijvoorbeeld? Ook de geluidsabsorptie vind ik bijzonder. Daarom is het zo heerlijk stil wanneer er sneeuw ligt.
Dat geluid dat heb ik nooit zo benoemd, maar wel herkend.
Wat een grappig weetje van de reinigende werking op het tapijt
Ja, leuk hè Danielle.
Wat een mooie blog. Ik hou ook zo van sneeuw. Misschien volgende week?
Wat leuk Aritha, jij ook 🙂 Ik hoop het hoor!
Wat goed omschreven van die sneeuw!
En ik mis de verschillende seizoenen ook joh! We hadden het pas nog tijdens het eten over de winters vroeger. Toen we jong waren.
Dankjewel Heleen. Vroeger…het klinkt zolang geleden. Maar het klopt!