Een bijzondere ontmoeting
Wat doe jij daar?
Voor wie met natuurmaterialen werkt, liggen de schatten voor het oprapen… Ik kan werkelijk niet meer ergens lopen zonder te letten op vormen en eventuele bruikbaarheid voor mijn werkstukken. Dat levert soms bijzondere ontmoetingen op.
Het was op één van die mooie zonnige herfstdagen, die we dit jaar op de camping konden genieten, dat ik een wandeling maakte. Mijn oog viel op een bult in het landschap. Ik zag al snel dat het om groenafval ging.
Nog niet zo lang geleden zou ik hier zo aan voorbij gelopen zijn maar door mijn nieuwe hobby, ging ik natuurlijk poolshoogte nemen. Er lag inderdaad van alles van mijn gading. Omdat het deels van de begraafplaats kwam vond ik een bos goed gedroogde lavendel en veel prachtig dennengroen. Terwijl ik stond te rapen hoorde ik geritsel onder de takkenbos nabij. En voor ik het wist keek een klein nieuwsgierig kopje me aan. Het was een marter, die kwam kijken wie er door zijn territorium struinde.
Kunsten
Uiteraard bevroor ik ter plekke en keek mijn ogen uit want ik nam aan dat hij direct weer zou verdwijnen. Dat deed hij weliswaar snel maar hij kwam meerdere malen opnieuw tevoorschijn om te kijken of ik er nog was. Hij ging zelfs een keer op de ranke achterpootjes staan zodat ik zijn keelvlek goed kon zien en daarna sprong hij op een tak, waar hij kort balancerend zat. Ook zag ik hem rap over de takken springen, alsof hij mij zijn kunsten wilde tonen. Ik sprak inmiddels tegen hem en zei dat hij het voortreffelijk deed.
Gezellig samen knutselen
Ik had nog nooit een marter gezien maar wist wel dat het normaal gesproken schuwe dieren zijn, dus deze show was uitzonderlijk. Met mijn armen vol natuurschatten en mijn hart vol van het fraaie dier, ging ik dan ook op de caravan aan. Mijn man moet de laatste tijd vaak lachen wanneer ik thuis kom. ‘Het is maar goed dat we groot wonen’ zegt hij wanneer hij mijn volle armen ziet. En ik ben weer blij dat de carport niet meer zo vol ligt en ik wat bosdingen daar kan bewaren. Takken blijven buiten immers langer fris.
Workshop
Afgelopen zondag haalde ik de emmers met groen naar binnen en ging ik aan de slag. Niet alleen deze keer. Het was namelijk de dag van mijn ‘workshop’ adventskrans maken, samen met vriendin en dochter. Ik had hiervoor een zogenaamde plantenring gekocht waar ik steekschuim in had aangebracht. Dit leek me ook voor het meisje het handigst omdat het binden van takken toch wat lastig is.
Onder genot van een kopje thee en wat kerstmuziek vertelde ik natuurlijk ook dat ik een aantal takken had gebietst bij de marter. Het was toch gul van hem dat hij mij zo had laten rapen. Al moet erbij gezegd: hij had genoeg.
Het resultaat
De foto van de marter komt van pixabay.
Wat een bijzondere ervaring!
Het is toch mooi wat je allemaal met en in de natuur kunt beleven.
Eerst bij het struinen dan met het samen knutselen en daarna genieten van het resultaat.
Het ziet er prachtig uit!
Dank voor je enthousiaste reactie Margriet!
Wat een gezellig verhaal!
Dank je Marijke!
Ja, wat ’n bijzondere ervaring…… oog in oog met een marter!
🙂
Dingetjes doen, het ondernemen, brengt je vaak tot onverwachte belevenissen.
Het mògen delen met anderen is nòg zo’n belevenis!! Daar loop ik warm voor, maar is voor mij weer wat lastiger omdat het bij mij om innerlijke opvattingen en wervelingen gaat wat zich dan weer soms moeilijk laat delen…… maar voor alles, bijna alles is een oplossing voorhanden.
Jouw ‘overdracht’ in deze tekst komt erg warm over…daar word ik blij van Anne!
Fijn weekend!
Bedankt voor je fijne reactie Hans. Maakt mij ook weer blij dus mooi!
Bedankt voor het plaatsen van de foto “Anne’s Adventskrans”, deze Kerstkrans, want dat is het toch? In de kerk branden komende zondag 3 kaarsen….. de kaarsen kunnen in jouw krans wel wat hebben, zijn fors, dus wat let je ze af en toe te ontsteken….? Hij mag gezien worden. Mooi èn sfeervol hoor!
Dank je Hans. De krans is inderdaad voor kerst en Claudia ontsteekt iedere adventszondag een kaars. De benodigdheden, de workshop en het resultaat waren namelijk mijn verjaarsgeschenk aan haar.
Heel bijzonder, wat een ervaring! Leuk dat je het deelt. Lief koppie heeft het beestje.
Dat vond ik ook Yvonne. Dank voor je reactie.
Wat een bijzondere ontmoeting, Anne.
Knipoogje van boven.
Enne … Je krans mag er weer zijn; mooi!
Grappig Rita. Zo noem ik dergelijke ervaringen ook vaak. Bedankt voor je compliment. Mijn vriendin was in haar nopjes:-)
Wat een geweldig leuk verhaal Anne! Ik zag het helemaal voor me, glimlach op m’n gezicht:). Mooie krans geworden!!
Dankjewel Miriam 🙂