De troost van schoonheid
In deze blog ga ik het beestje niet bij de naam noemen. Als ik namelijk ‘beestje’ zeg, weet u al wat ik bedoel. Het lijkt nergens anders meer over te gaan tegenwoordig. Er zijn twee groepen mensen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Tussen hen gaat het er fel aan toe. Dan zijn er nog de mensen die niet zo goed weten wat ze ervan vinden of wat ze moeten geloven. Ook ik kom er niet uit.
En dat niet alleen. Ik word ook erg verdrietig van de tweedeling die in de samenleving is ontstaan. De hardheid van de discussie, al begrijp ik het best. Zonder uitgesproken mening is het niet lastig je in verschillende mensen te verplaatsen. Ik deel ook wel bepaalde zorgen. Wat ik lastig vind is het oordeel wat er wordt geveld. Het oordeel over de zogenaamde ‘anderen’. Daar weiger ik aan mee te doen. En om niet zelf in een hokje te belanden, hou ik me zoveel mogelijk buiten de discussie.
Kop in het zand
Nu het langer duurt kies ik ervoor me wat vaker af te sluiten. Niemand heeft er wat aan wanneer ik er depressief van word. Ik zelf nog wel het minst en dus steek ik weloverwogen mijn kop in het zand en verlies mezelf in het maken van moois. Mooie muziek, een goed boek en andere schone kunsten zijn immers als balsem voor de ziel in tijden van nood.
Niet dat ik vind dat ik in grote nood verkeer. Sterker, wij hebben het nog heel goed met ons mooie huis en al het eten op ons bord. Maar evengoed zoek ik afleiding voor wat ik niet bij de naam wil noemen. Je kan het ook een coping stijl noemen. Coping is de manier waarop je omgaat met problemen. Afleiding zoeken had altijd al mijn voorkeur. En nu ik ontdekt heb dat ik iets goed kan, kan ik mezelf erin verliezen. Dat daarbij nog iets fraais ontstaat is mooi meegenomen.
Scheppen
Ik geloof dat er veel troost uitgaat van schoonheid. En ook geloof ik dat creëren je doet doordringen tot de diepere lagen in jezelf en je dichter bij Hem kan brengen die ik ‘Schepper’ noem. Wanneer het klopt dat we naar Zijn beeld zijn geschapen, is het een fijne gedachte dat we daarom zelf ook graag iets maken. Voor mij is een boswandeling een schat zoeken tegenwoordig. Als een kind zo blij kom ik dan thuis met mijn vondsten.
En welke schoonheid biedt u troost in deze tijd?
Anne wat een mooie dingen heb jij uit dat bos bij elkaar gesprokkeld. En het dan nog bij elkaar rangschikken tot zoiets moois. Ik vind het prachtig.
Nu die tweedeling waar je over schrijft. Tegenwoordig, zou wel komen door mijn leeftijd, ga ik elke discussie uit de weg. Veel zaken heb ik een uitgesproken mening over. Vroeger vond ik het beslist nodig om die mening te spuien.
Tegenwoordig heb ik besloten niets meer zeker te weten. Nu vraag ik God om Zijn hulp bij een naderende discussie. Krijg ik die hulp niet meteen, dan geef ik de ander zijn of haar gelijk.
Ik word zo moe om al die verschillende meningen. Zo moe van de felheid en hardheid in deze (corona) tijd. Ik lees in de bijbel dat elke regering ons door God is gegeven. Aan die regering hebben we ons te onderwerpen.
Ten derde, wat schrijf jij mooi Anne. Kan je je teksten ook al in het Duits schrijven?
Dank voor je persoonlijke reactie en complimenten Cas. Een mens maakt een ontwikkeling mee, als het goed is. Mooi hoe jij niet meer alles zo zeker weet of denkt te weten. Dat scheelt inderdaad onnodige discussies. Mijn teksten vertaal ik sporadisch. Het kost me teveel tijd en die gebruik ik liever voor andere dingen. Maar voor de toekomst zou het wel leuk zijn want ik woon per slot in Duitsland.
Mooi gemaakt. Ik lees meer nu dan anders.
Dankjewel Heleen. Wat voor soort boeken, als ik vragen mag?
Wat een mooie dingen maak je, prachtig !
Ik maak er ook zo min mogelijk woorden aan vuil.
Ik heb alle tijd voor m’n online studie, lees veel. Gelukkig waren wij al niet zo uithuizig en doen alleen wat noodzakelijk is buiten de deur : werken, boodschappen – even iets beter nadenken dan hoef je niet meer terug voor wat je vergeten ben. Ons leven is niet heel erg veranderd, je bent je er nu alleen meer van bewust.
Dankjewel Danielle! Succes met je studie. Dat lijkt me wel een heerlijke en leerzame afleiding.
“En welke schoonheid biedt u troost in deze tijd?”
.
Wel-wel….de schoonheid van de natuur buiten. Ook al haal ik het niet in huis en ben ik niet zo creatief ermee als jij Anne, het geeft mij een fijn gevoel die herfst! Ik wandel graag, met het liefst droog weer of een enkel spatje regen. Verder luister ik graag naar de radio en ben in mijn sas ZONDER die veelbepalende TV! (Steek mijn hoofd ook wel eens in ’t zand.)
Niets te moeten is mijn zegening!
Niets moeten klinkt goed Hans. Dan mag er veel…Fijn dat je ervan geniet en de herfst is inderdaad prachtig.
Heerlijk blogje en herkenbaar! Ik steek ook mijn kop in het zand, maar heb er een mooie tekst bij gevonden, waarmee ik het verwoord en dan het liefst in het Engels:
‘I don’t involve myself in great matters. Or in things too difficult for me.’ Psalm 131:1
Prachtig stukje heb je gemaakt!
Dat is een hele mooie tekst Lieneke. Dank voor het delen!
Wat een prachtige dingen maak je, Anne! Doen waar je goed in bent, en waar je jezelf fijn bij voelt, is altijd het beste, maar zeker nu. Je naar binnen keren, in plaats van inderdaad (naar buiten, buiten jezelf) de discussie aan te gaan. Ik ben het zo eens met wat je schrijft: wie heeft er inderdaad wat aan als wij depressief worden van al het leed om ons heen… niemand. Creëren is een heel mooie manier om licht en vreugde in deze wereld te brengen. Ik grijp weer steeds vaker naar mijn harp. Daarnaast sluit ik me graag aan bij de woorden van Hans: niets moeten is ook mijn zegening <3
Fijne zondag Anne!
Dankjewel Anuscka. Wat tof dat jij harp speelt. Dat wist ik niet. Ik wens je veel genoeglijke uren daarmee. En een goede week voor jou!
Prachtig Anne en heel wijs! Ik verlies me graag in een boek dan ben ik echt even in een andere wereld! Natuurlijk genoeg andere afleiding, maar ik schrik soms van ongevraagde kritieken, zo grensoverschrijdend… Precies wat je zegt: de oordelen…
Fijn die boeken Heleen. Knuffel voor jou!
Je bezig houden met de mooie dingen is niet je kop in het zand steken hoor, ik denk van niet. je concentreert je op het goede en niet het kwade 🙂 Ik vind mijn rust in Zijn Woord dat niets aan kracht en waarheid verliest!
Mooi Marja! Dankjewel voor je reactie.
Ik vind dit zo mooi!
Dankjewel Arieth!
Mooi geschreven Anne en wat maak je een mooie dingen. Zo goed om te doen. Het is iets wat je als kind misschien ook al graag deed, dat struinen, zoeken en creëren? Ik merk, dat het bij mij ook weer meer terug komt. Dat ik dichter bij mezelf kom.
Bedankt Anja. Ik was als kind een echte poppenmoeder. Het creatieve uitte zich toen door bijvoorbeeld het naaien van poppenkleren. De naaimachine van mijn moeder stond toen vaak op tafel en ze hielp me. Het bloemen drogen op het platte vlak was ook een hobby van haar. Ik werk graag ruimtelijk maar de affiniteit is wel doorgegeven. De natuur is zo’n fijne inspiratiebron.