Bent u gelukkig? Misschien vindt u dit een rare vraag. Dan geef ik u gelijk want wat is gelukkig? Volgens mij is niemand de hele tijd zó gelukkig dat hij of zij de vraag met volmondig ‘ja’ kan beantwoorden, uitzonderingen daargelaten. Geluk is geen doorlopende toestand en dat is maar goed ook. Ik denk dat we het dan helemaal niet meer door zouden hebben, dat we gelukkig zijn. Hier op aarde beleven we het licht immers noch in samenhang met het duister.
Daarom vind ik de beschrijving van Brené Brown ook zo mooi. In haar boek ‘De kracht van kwetsbaarheid’ las ik dat geluk tot ons komt in momenten en dat je die kan vergelijken met kleine lichtjes aan een slinger. In de kersttijd hebben veel mensen zo’n slinger in huis. Dat is ook wel een heel donkere tijd van het jaar. En dankzij het duister komen die lichtjes zo mooi uit. Hierin ligt voor ons een geheim besloten. We kunnen onze slinger van geluksmomenten maken en benutten in tijden dat het donker is ons leven.
Daarom maken mensen vaak foto’s van heugelijke momenten, als herinnering voor later. De foto’s geven geen realistisch beeld van het hele leven van een persoon want we zijn niet geneigd de nare momenten vast te leggen. Toch kan het -juist in moeilijke momenten- fijn zijn naar de leuke terug te kijken omdat het de last van het moment wat lichter maakt. Natuurlijk kan terugkijken ook pijnlijk zijn, zeker als het om mensen gaat waarmee je in onmin bent geraakt. Dan zijn foto’s van de natuur meer neutraal en geschikt. Trouwens niet alleen foto’s zijn geschikt ook kaarten/brieven of kleine geschenken, die ons met vreugde terug doen denken.
Voor mij is facebook een leuk verzamelalbum vol lichtjes. Wanneer ik een pijndag heb, ga ik door de foto’s scrollen en creëer ik een nagenieten voor mezelf. Dat helpt mij in het verdragen dat het vandaag niet gaat. Op facebook zal ik ook niet snel politieke zaken te delen of ander wereldleed. Daar is genoeg over te vinden op internet. Ook op annderverhaal maak ik
kritische keuzes in wat ik deel. Hoewel er zeker ruimte mag zijn voor verdriet, is het niet mijn opzet de blog als klaagzang te benutten. Nee, we hebben juist in deze tijd lichtjes nodig! Wat is trouwens mooier om ook zelf voor een ander een lichtje te zijn?
Daarin vind ik in ruime mate inspiratie in de Bijbel waar je veel kan lezen over Jezus, die onder andere; het Licht van de wereld wordt genoemd. Voor ons geldt deze oproep van Hem:
Niemand zet een brandende lamp onder een emmer. Je zet een lamp juist hoog. Dan schijnt het licht voor alle mensen in huis. Zo moeten ook jullie een licht zijn en schijnen voor alle mensen. Dan zien ze de goede dingen die jullie doen. En dan zullen ze jullie hemelse Vader eren.
Matteüs 5:15-16 | BGT – Bijbel in gewone taal
Kan je alleen geluksmomenten creëren op zogenaamd goede dagen? Nee, zeker niet. De foto van de zonnebloem maakte ik, terwijl ik me zorgen zat te maken over mijn oud katertje Gijs. Hij heeft opnieuw veel moeite met eten en terwijl ik naar zijn geworstel met de brokjes keek, zag ik in mijn ooghoek ineens die vlinder op de zonnebloem. Het is misschien maar een klein voorbeeld maar oog blijven houden voor schoonheid, kan ook op de moeilijke momenten zelf. Toon Hermans schreef daar al over in zijn bekende gedicht waarmee ik afsluit.
Geluk
Het heeft geen enkel nut te juichen of te morren
je ziet de bloemen die je plukt toch mettertijd verdorren
de grote kunst schuilt altijd weer in ’t omgaan met je kansen
wanneer het geluk jouw kant op komt dan moet er mee dansen
Toon Hermans
Mooi blog
Het geeft stof tot nadenken.
Stille groet,
Dankjewel Rob, voor je fijne reactie. Groetjes terug van mij.
Wat een mooie blog weer Anne! Het lijkt soms (als ik graag veel meer wil dan ik kan) zo weinig om een lichtpuntje voor anderen te zijn, maar die momenten zijn ook voor mij heel belangrijk.
Mijn laatste geluksmoment: de bus net halen, terwijl ik dat niet had verwacht en daarom geen haast maakte.
Dankjewel Maria. Ja, we willen allemaal graag van betekenis zijn. Wat een leuk voorbeeld uit het gewone leven van alledag geef je hier. Ik kan daar ook zo van genieten. Je bent heel rijk wanneer je van de kleine dingen geniet want juist die kleine dingen komen vaker voor.
Mooi geschreven Anne! Mooi boek ook bestellen, van Brene Brown, de kracht van kwetsbaarheid. Het helpt mij ook op de dagen dat ik moe ben of niet zo lekker in mijn vel, om juist dan terug te denken aan momenten van geluk. Al merk ik ook dat ik juist op de dagen dat ik moe ben, extra kan genieten van een knuffel van de meiden en daar dan meer de tijd voor neem en dat juist ook weer goed is, gewoon zoals het is.
Dankjewel Johanneke. Mooi wat je beschrijft met betrekking over de knuffels van je meiden. Geniet er maar van. Zeker op lastige momenten zo kostbaar.
Mooi Anne!
Dank je Natasja!
Inderdaad, wat is geluk, ik moet denken aan pareltjes zoeken, soms ook in de modder.
Ja, soms is het echt zoeken hè Danielle? Parel is een mooi woord voor geluksmomenten.
Fijn blog weer Anne! Lichtjes komen inderdaad het best tot hun recht in duisternis… zonder het één, kan het ander niet zijn. Ik vind het mooi hoe jij op een moeilijk moment (vooral voor Gijs) juist ook iets moois kunt zien, en waarderen! Voor mij zijn het ook vele kleine momenten op een dag dat ik besef dat ik gelukkig ben: als ik door de tuin loop en zie hoe fijn alle groenten en al het fruit groeit, als ik met hond Odin wandel en de wind het geluid en de geur van de zee meebrengt, als ik hier – in deze kleine plattelandsgemeente – ontdek dat er meer gelijkgestemde vrouwen zijn dan ik dacht… 😉 Fijne dag Anne, met veel licht-momentjes vandaag!
Dankjewel Anuscka. Wat een fijne voorbeelden uit je leven op het platteland geef je hier. Ik ben blij voor jou; dat je aansluiting vindt met gelijkgestemden. Jij ook een fijne dag en maak maar een mooie slinger.
Mooi Anne, precies wie jij bent: prachtig mens! Liefs van mij…
Weet je dat er zelfs een theorie over is? Het terughalen van leuke momenten, op een moment dat je je wat minder voelt of het wat minder gaat. Eigenlijk gaat het dan over een relationeel leuk moment, maar ik moest er aan denken bij jouw verhaal.
Het grootste geluk in mijn leven, overviel me toen ik, nogal gebukt gaand onder aards leed, in een leefgemeenschap in de moestuin werkte. Terwijl de medewerk(st)ers en ik druk aan het werk waren wisselden we ervaringen uit. De opmerking van een van het veranderde mijn leven. Ze zei: ‘maar je hoeft toch niet altijd gelukkig te zijn?’. Een waarheid als een koe natuurlijk, maar het opende voor mij de poort naar geluk. Het streven naar de hemel op aarde kan je aardig ongelukkig maken, want natuurlijk lukt dat nooit. Ik was in de twintig, moeder en verwachtte veel van o.a. mijn relatie. Niets dodelijker dan verwachtingen!! Sinds die tijd valt het grote geluk mij af en toe ten deel, en verder ben ik zeer tevreden met wat het leven mij brengt, ben evenwichtiger, blij met wat er op mijn pad komt. En dat is veel schoons, liefs en moois. Lekker het leven leven dat zich aan je voordoet. Nog een koeienwaarheid: je ontvangt pas iets als je geeft. Cliché he?
Maar….. het werkt wel. Ik zie zoveel mensen om mij heen wachten op een beetje liefde of genegenheid….. Als durft te vertrouwen, kom je de juiste mensen tegen, en delen is zeker een stukje geluk. Bedankt Anne, voor dit deelmoment.