Koude douche

Een roerloze gestalte staat naast onze vijver. Nu komt hij in beweging. Als een danser in slow motion stapt hij langs de waterkant, terwijl hij naar de vissen staart. Hij wil ze niet verschrikken maar wel vangen. Wij hebben hem echter gezien en gealarmeerd rent mijn man naar buiten om hem te verjagen. De reiger vliegt met trage vleugelslagen weg alsof hij niet erg onder de indruk was. Even later komt hij inderdaad terug en herhaalt de scene zich.

Mijn man kijkt op internet naar een oplossing. De beste oplossing lijkt ons de zogenaamde ‘koude douche’. Dat is een apparaat met bewegingssensor, dat je naast je vijver kan opstellen. Wanneer dat een beweging registreert treedt de sproeier in werking en wordt een aardige straal rond gespoten. Daar houdt de reiger niet van. Het lijkt aan te slaan want we hebben zijn ranke gedaante alweer even niet gespot.

Heugelijk nieuws

Soms vergeten we zelf de aanwezigheid van het apparaat. Dat levert komische momenten op. Minder is de koude douche door mensen aangedaan… Het is kort voor Pasen wanneer mijn man een bericht leest van de gemeente waar onze caravan staat. Met daarin het heugelijke nieuws dat de vaste gasten weer gebruik mogen maken van hun ‘huisje’. We maken direct plannen.

De volgende ochtend is het een drukte van belang. Ik doe inkopen terwijl N. een ovenschotel maakt, die we kunnen meenemen. Bepakt en bezakt rijden we in de middag weg. Onderweg haal ik een ijsje bij een goede salon. De mensen staan op keurige afstand in de rij. Maar wat duurt het wachten lang. Iedereen voor me blijkt een flink aantal bekers mee te nemen voor de familie thuis. Daar kan ik inkomen. Het lijkt wel zomer.

De angst regeert

We arriveren goed gemutst maar wat is dat? Er staat een auto pontificaal voor de slagboom en er is rood/wit band gespannen. De eigenaren van de camping staan bij hun huis iemand uit te zwaaien. Naar ons wordt ook gezwaaid. Maar niet via vriendelijke gebaren. Nee, de man maakt met krachtige armbeweging duidelijk dat de camping dicht is. We stappen uit en ondernemen een poging tot gesprek. Het is duidelijk dat het echtpaar de gemeentelijke verordening helemaal niet gelezen heeft.

De man is al direct zo agressief dat ik als bevroren sta en denk: ‘weer zo’n man, die zich niet beheersen kan.’ Zij vertelt dat ze pas weer open gaan wanneer mensen weer dichtbij elkaar mogen komen  maar dat kan nog maanden duren! Dat is ook de laatste maatregel die losgelaten zal worden. Ik zwijg. Ben perplex. N. probeert hen nog het bericht van de gemeente op zijn Smartphone te laten zien maar hij komt hiermee de man te na, die terugdeinst en roept dat hij afstand moet houden.

Desillusie

We rijden gedesillusioneerd weer naar huis. Thuis bel ik de eigenaar van de camping naast de onze. Want onze eigenaar zei dat iedereen dicht bleef maar de buurman vertelt vrolijk dat hij inderdaad voor vaste gasten gewoon weer open is. En waarom ook niet? De huisjes liggen wijd uiteen dus afstand houden is geen probleem en voor de toiletten kan men iets verzinnen zoals je ook elders ziet. We hebben een contract en net weer voor een jaar betaald…

Wij moeten de rest van de dag bijkomen van deze koude douche en weten een beetje hoe de reiger zich nu voelt. Al zal die er niet zoveel gedachten aan wijden. Die vliegt gewoon naar de sloot of een andere vijver. Dat kunnen wij qua caravan niet doen. Goddank hebben wij nog een tuin, met een mooie vijver! En als we het te warm krijgen lopen we gewoon even langs de sensor.

Een toepasselijk gedicht van pa mag niet ontbreken https://annderverhaal.nl/2016/01/07/blauwe-reiger/

Ik wens u nog een fijne tweede paasdag toe.

Anne Stekhoven, 13 april 2020. 8 reacties op Koude douche. Category: blogs.

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

View all posts by Anne Stekhoven