Had ik maar

Had ik maar geluisterd

naar wat mijn lijf mij zei

haar taal niet zachtzinnig

toch hield ik me doof

en liet me leiden door verlangen

dat tot lijden werd

 

had ik maar geluisterd

de spanning is een taal

onuitgesproken aanwezig

verkrampten mijn spieren

een boodschap

aan mijn hart

als was het morse

 

had ik maar geluisterd

de code ontcijferd

dan was was ik gebleven

ik ben gegaan

omdat liefde

soms niet genoeg is

of niet echt is

 

had ik maar helpt me niet

ik mag

mezelf vergeven

een nieuwe weg vinden

al moet ik lang zoeken

plots zal hij daar zijn

en ik zal weer mezelf zijn

zoals mijn lijf al zei

 

Het gedicht is vaag zodat iedereen die wel eens denkt ‘had ik maar’ er iets voor zichzelf in kan vinden of uit kan halen.
, 23 februari 2020. 17 reacties op Had ik maar. Category: poëzie van Anne.

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

17 reacties

  1. Maria schreef:

    Dank je wel voor dit mooie gedicht Anne. Dat kan ik in deze moeiljjke tijd goed gebruiken.

  2. Monique schreef:

    Wow, dat is zeker herkenbaar. Ik hoor steeds vaker zeggen: je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan. Luisteren, of beter luisteren, naar je lijf hoort daar ook bij. Misschien ligt daar ook wel angst onder; angst om iets te moeten missen. Maar als je jezelf voorbijloopt, word je daar ook niet gelukkiger van. Jezelf zijn is nog niet zo makkelijk als het lijkt.
    Mooi gedicht, hoor!

  3. Danielle Hoogendijk schreef:

    Dit is goed om over na te denken, trouw zijn aan jezelf, aan je lijf, luisteren naar signalen dat het geeft.

  4. Hans schreef:

    Matthéüs10:38-39 vind ik hier toepasselijk. (Kom ik toevallig tegen)
    Het leven bestaat vaak uit lijden en van daaruit weer leren.

    • Hans schreef:

      …….maar ja, lief/mild zijn voor jezelf is hier wel van toepassing.
      Mooi gedicht, erg herkenbaar èn leerzaam om extra onder de aandacht te brengen.
      Ik geloof niet zozeer in een martelaarschap; soms overkomt het je ‘gewoon’.

      • Anne Stekhoven schreef:

        Zo is dat Hans. Het kruis dragen past inderdaad bij de situatie. Dank voor je reacties.

        • Hans schreef:

          Gisterenavond een ‘gedicht’ geschreven, ietwat in het verlengde van jouw bovenstaand gedicht….. (mag ik het hier plaatsen?)…..

          Het heet “VOORTGANG”

          Als de stilte spreekt
          Het gesuis in de oren luider wordt
          De schellen van de ogen vallen
          En het bloed in de aderen jeukt
          Zijn de omwegen gemaakt
          Vele hindernissen genomen
          Is het verstand wakker geschud

          Ga niet gebukt onder het gemis
          Van die vervlogen wereld
          Naar het verlangen van toen
          Laat nieuw bewustzijn overkomen
          De factoren inpassen gelijk
          Een mozaïek transformeren 
          Tot de formule van ’n origineel spektakelstuk

          • Anne Stekhoven schreef:

            Oh wat mooi Hans! Dankjewel! Wat fijn dat er een uitwisseling is hier op creatief gebied. Natuurlijk mag je het hier plaatsen. Ben er blij mee.

      • Marja schreef:

        Mooi Anne!

  5. Yvonne schreef:

    Inderdaad!
    Mooie woordspeling, zo noem ik het altijd….

  6. Anuscka schreef:

    Niet luisteren naar wat je lijf je vertelt kan soms op nare teleurstellingen uitlopen ja. Niet luisteren naar dat onderbuikgevoel. Niet luisteren naar je hart… Maar het is ook een hele kunst om de taal van het lichaam te verstaan. Daarvoor moet je vooral veel van jezelf houden…

    • Anne Stekhoven schreef:

      Dat is zo Anuscka. Het rare is dat mijn hart Ja zei en mijn lichaam Nee. De boodschap is alleen niet bij het hart beland. Soms komen dit soort inzichten alleen door lijden heen. Het is ook wel lastig met een lijf dat sowieso vaak pijn doet…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *