Aankleden
Wie wel vaker blogs leest, is het vast opgevallen. Veel bloggers verlangen naar meer. Dat meer is dan een boek. Een boek schrijven is voor de gemiddelde blogger een droom. Maar er zijn ook bloggers, die het al voor elkaar hebben. Hun boek is een feit en de verkoop is al dan niet succesvol. Hun website is een visitekaart of het verlengde van geworden, in plaats van de opstap naar.
Digitaal klankbord
Nu ik zelf gehoor heb gegeven aan het verlangen naar meer en ook al wat kilometers heb gemaakt op het digitale klankbord van mijn geest, zoek ik naar iemand aan wie ik de eerste hoofdstukken kan voorlezen. Toch nieuwsgierig of ik op de goede weg zit met mijn hoofdpersoon in therapie. Manlief heeft niks met psychobabbel en is dus niet de aangewezen persoon. Gelukkig komt een vriendin logeren. Zij heeft er wel zin in. Terwijl ze genoeglijk zit te haken steek ik van wal met hoofdstuk 1.
‘Mag ik al wat zeggen?’ zegt ze wanneer ik het hoofdstuk uit heb en aan het volgende wil beginnen.
‘Nu al?’ reageer ik verwonderd. Ik ben namelijk kort van stof. De eerlijkheid gebied te vertellen dat het om een stukje van 1 A4 gaat.
‘Je moet wat meer details beschrijven’ vervolgt mijn vriendin ondanks mijn gesputter. ‘Hoe oud is bijvoorbeeld die Monique? Of je beschrijft dat Berend zijn hand door zijn mooie krullen haalt, die je wel hebt benoemd. Aan dat soort details heb ik als lezer behoefte’
Kort en bondig
Mijn vriendin heeft een punt. Als blogger -en schrijver van gedichten- ben ik gewend kort en bondig te werk te gaan. Doelgericht en zonder het verspillen van woorden. Het zogenaamde less is more, is mij op het lijf geschreven. Daarom lijken me genoemde details niet ter zake doen. Ik ga echter niet tegen deze feedback in want ik heb erom gevraagd. Wanneer ik later wel uitvoerig de praktijkruimte van psycholoog Joop beschrijf, jubelt mijn vriendin:
‘Dit bedoel ik! Dit vind ik fijn. Je neemt me nu als lezer mee aan de hand, die ruimte in zeg maar.’ Nota bene; dit was net een stukje waar ik meer onzeker over was. Net als de therapeutische oefening, die ik zelf wat langdradig vind. Maar vriendin is enthousiast:
‘Wat een bijzondere oefening. Bestaat dat echt? Die ga ik thuis een keer doen hoor’. Ik glimlach. Toch wel leuk dit voordragen uit eigen werk. Ook de verhaallijn wordt goedgekeurd. Die staat volgens haar als een huis. Ze is al benieuwd naar het vervolg. Wanneer manlief later vraagt wat onze gast van het verhaal vindt zeg ik:
‘Het verhaal an sich is prima. Ik moet het alleen nog een beetje aankleden met irrelevante details. Die maken het voor een lezer boeiend.’
Haha wat een heerlijk einde die laatste zin. Je bent een omgekeerde schrijver. De meeste moeten hun darlings nog even killen. Ik ben er zeker zo één, ik meander wat aan elkaar als ik eenmaal aan een boek of blog bezig ben.
Ik ben heel erg benieuwd wat je ervan gaat maken aangezien het genre dat je aangaat helemaal mijn interesse heeft! Maar dat wist je wel 😉
Ik had zo een vermoeden Natasja. Omgekeerde schrijver vind ik wel een goede! ThanX!
Goed idee om een te laten lezen door een ander. Anderzijds als het jouw stijl is, smaken verschillen! Succes!!
Dank je Marja!
Haha, heerlijk eind! 😀
Het doet me aan Data denken, uit Star Trek. (Niet dat jij een androïde bent, maar de uiting is net zo.)
Dankjewel Margriet, ja de bleke Data zie ik zo voor me. Leuke vergelijking!
Haha Monique, deze reactie moet ook nog aangekleed 😉 Denk eerder dat iets mis ging.
🙂 nee Anne, toch niet! Maar ik vind het leuk dat zo enthousiast aan het schrijven bent en ik ik vind het ook best lastig om verhalen ‘aan te kleden’. Toch is het wel nodig om de lezer te helpen het verhaal letterlijk en figuurlijk voor zich te zien. Toevallig hebben we daar afgelopen maandag bij de WoordenWerkPlaats nog mee geoefend – al was dat niet eens het doel van de opdracht. De dobbelsteen bepaalde een eigenschap; daar hebben we een hoofdpersoon omheen geschreven. En die persoon in een situatie geplaatst, ook weer bepaald door het toeval. In die situatie kwam ‘onze eigen’ hoofdpersoon terecht met de hoofdpersoon van een andere deelnemer – keuze uit 7, geloof ik. Maar door de beschrijvingen waren die personen al behoorlijk tot leven gekomen! Ik vond het zo geslaagd, ik was er zelf door verrast. Soms komt de aankleding dus ook aanwaaien! 🙂
Ach ja, ik mis de WoordenWerkPlaats zeer! De leuke oefeningen en de gezelligheid. Dit klinkt ook weer als een superleuke oefening 🙂 Lieve groet aan iedereen. En voor jou ook veel schrijfplezier. Leuk dat je hier leest en reageert. Zo hebben we toch een beetje contact.
Dat vind ik ook erg leuk. Groeten worden overgebracht, hoor!
Ik lees graag je korte stukjes. Daar geniet ik van. Maar een boek? Ik begin er liever niet aan. Ik ben de laatste jaren al aan verschillende boeken begonnen, maar ik heb er niet één uitgelezen. Heb veel moeite om me te concentreren.
Terwijl ik vroeger graag detective boeken las. Ik vrat ze letterlijk op.
probeer het dan eens als luisterboek van de bibliotheek…. heerlijk vind ik dat… naar buiten kijkend luisterend ga ik in het boek mee. Zeker als de verteller een goede stem heeft… absoluut een aanrader!
Heb ik ook jaren gedaan Marion. Vond het heerlijk!
Ik blijf hier zeker schrijven Cas. Ik vind het contact met jou en anderen hier veel te leuk. Een boek schrijven is een eenzaam iets. Misschien wordt mijn boek niet zo dik, als ik zo kort en bondig blijf. Wie weet is dat voor jou nog te behappen. We gaan het zien.
Zeker Anne we zullen het zien.
Weet je wat ik mis? Ik mis vragen of antwoorden van jouw man Norbert. Vraag eens aan hem of hij ook wat wil schrijven hier. Al is het in het Deutsch. Maakt niet uit. Ik zie er echt naar uit hem beter te leren kennen.
Ik zal het hem eens vragen Cas. Ik schrijf ook niet veel over hem omdat ik merk dat hem dat wat verlegen maakt. Hij stelt zich niet graag op de voorgrond.
Wat geweldig dat je zo het begin van je boek kon “testen” door het aan je vriendin voor te lezen. Ik wens je een heel mooi schrijfproces toe.
Mij is ook wel eens een hint gegeven naar een boek schrijven, geen idee, zie het nog niet voor me maar wie weet, ooit. Ik schrijf wel veel maar dan meer voor mezelf en m’n blogs.
Dankjewel Danielle. Ja, jij hebt zeker genoeg stof voor een boek als ik je blogs zo lees. Misschien iets om eens voor te bidden?
Iemand (die niets weet van mijn schrijven) heeft mij niet zo lang geleden profetisch een pen “moeten” geven met deze boodschap, heb nog geen idee hoe dit vorm gaat krijgen.
Maar als dit inderdaad van God komt gaat het zeker grbeuren.
Ik zie nu al uit naar je boek!!!!!!! Heb er alle vertrouwen in.
Haha Heleen, jij ziet het zitten! Leuk hoor. Ik doe het rustig aan hoor. Kan dus nog even duren 😉
Hier hetzelfde probleem. Ik ben ook gewend kort en bondig te schrijven. Ik heb echter ook verhalen geschreven die wel uitgebreid zijn
. Ik begin niet meer aann een boek want dat houd ik niet vol, dat weet ik van mezelf. Wel wil ik graag weer verhalen schrijven.
Ik wens je heel veel succes en voor therapie ervaring kun je ook bij mij terecht.
Dank je Adriana. Verhalen zijn tof! En de blogs over jouw leven lees ik ook graag.
Oh dit is zo leuk… ja meer details zoals je dus doet bij de kamer van de psycholoog… dat neemt je als lezer juist mee in het verhaal., je zit er als het ware zelf en kijkt rond. Dat maakt dat je dieper in het verhaal komt en het meer en meer gaat beleven. Alsof jij de hoofdpersoon aan het worden bent.
Ik vind het super gaaf dat je dit aan het doen bent en ik zou zeker willen lezen wat je nu al hebt beschreven…. Je bent een kanjer. Moge God je zegenen op dit nieuwe pad!
Dankjewel lieve Marion! Wat leuk om weer bij elkaar te lezen zo.
Ik ben heel benieuwd naar je boek! Wel een leuk genre trouwens, als je nog psychologische input of leuke oefeningen nodig hebt, dan hoor ik het wel 🙂 heel veel succes! Maar heb er alle vertrouwen in.
Dank voor je enthousiaste reactie Johanneke. Ja, jij zit er nu helemaal in met je opleiding. Dezelfde als Heleen J trouwens. Zij is bijna klaar.
Ik zou me bescheiden opstellen met het samenstellen en schrijven van een boek.
Langzaamaan laten ontstaan…. eerst de grote lijnen en daaromheen de liflafjes, de details verweven. Heb nooit ambities in die richting gehad. Heb wel een eenvoudige samenbundeling van gedichtjes gemaakt.
Succes met de (eventuele) realisatie van jouw boek! 😉
Een dichtbundel is ook fijn Hans. Ik zie het met het boek nu zo; als ik maar plezier in heb! Ook al zou het niet lukken dan nog heb ik een boeiende tijd met dingen lezen, serie over therapie op dvd en gesprekken met vriendinnen. Ik was wel toe aan een nieuwe uitdaging. Maar ik kan het schrijven van korte stukjes niet laten en geniet evenzeer van de website en de reacties van jou en anderen. Zo eenzaam jaren met een boek bezig past ook weer niet bij mij.
Wat leuk! Zowel dat je aan het schrijven van het boek bent begonnen, als de input van je vriendin. Vraag zo veel mogelijk mensen mee te lezen, dat geeft steeds weer nieuwe inzichten, en helpt je uiteindelijk zeker om je eigen stijl te gaan volgen. Heel veel plezier en succes met dit proces!
Dankjewel Anuscka. Ik vind het leuk om mee bezig te zijn al is de drive wel wisselend hoor.
Ontzettend leuk dat je bezig bent met het schrijven van een boek! Zelf heb ik volgens mij als een van de weinigen die ambitie helemaal niet. Ik merk overigens wel dat als ik eens een ‘verhaaltje’ schrijf het bij mij ook altijd eerder kort en bondig is dan vol met details, haha.
Grappig dat jij er niet mee bezig bent Geluk. Hoeft ook niet. Op een blog kan je ook veel kwijt. Ik ga eens bij jou op zoek naar je verhalen.