De klok tikt
Ik lig stil
naast mij tikt de klok
de seconden weg
slagen bij de halve
en de hele uren
zodat ik nog besef
aan welke banden
ik gebonden ben
Ik lig stil
naast mij klinkt de klok
handwerkmechaniek
geen batterij
wat je noemt:
een opgewonden standje
driftig tikkend
tussen net en nu
Ik lig stil
naast mij tikt de klok
ik hoor het niet
want ik ben weg
de tijd verglijdt
terwijl ik droom
over oneindigheid
Prachtig!
Dankjewel Natasja!
N.a.v. iets geschreven, Anne, of een onheilspellende mijmering? Of beiden? 😉
Moooi
Dankjewel Adriana.
Ik zou het niet weten Hans. Ik heb het intuïtief geschreven. Zo gaat het wel vaker; het gedicht diende zich aan. Maar bijzonder wat jij eruit haalt. Mooi. Voor de klok staat wel iemand ‘model’ namelijk onze Junghans, waarover ik al eerder dichtte in https://annderverhaal.nl/2019/01/13/de-klok/
Intuïtie is mogelijk het beste ‘zintuig’. Van hieruit werken en publiceren vereist enig lef. De tijd zal leren of het klopt. Succes, dat nog vele moooie gedichten mogen volgen…
Dank je Hans. Ik probeer nu wat vaker te dichten. Gedichten lezen is daarbij stimulerend. Dus ik kom graag weer bij ‘jou’ (website) op bezoek.
Een pakkend woord!
Het raakt mij!
Soms ga je door een heftige tijd…
De tijd gaat door!
Voor alles is een tijd…
Gebruik de dagen goed
Nog een korte tijd
Dank voor je fijne reactie Yvonne. Ja, voor alles is een tijd.
Mooi!
Dankjewel Margriet!
kostbare tijd
om te benutten
uren, dagen
ieder moment
genieten
als het kan!
Dank je Hilly!
Mooi Anne! Ik ‘voel’ het met je mee. Hier ook zo’n opgewonden standje. Maar de halve en hele uren hebben wij haar nu het zwijgen opgelegd – zo verglijdt de tijd fijner…
Wel zo rustig Anuscka.
Wat leuk Anne, ik zie het voor me.
Leuk Coby 🙂
Ik vind ‘m ook mooi!
Dank Heleen!