Sint Nicol’assiociaties

Mijn man en ik rijden in het donker wanneer er plots een figuur opduikt in het licht van de koplampen. Ik herken hem direct. ‘Het is Sinterklaas!’ roep ik opgewekt en zwaai enthousiast door het autoraam naar de goedheiligman. Heeft hij het gezien? Geen idee. We zijn hem alweer voorbij. Maar ik ben blij, vanwege de fijne jeugdherinneringen. Wat leuk dat hier ook iemand de moeite neemt de traditie in ere te houden en zich in het pak te hijsen voor een heerlijk avondje.

Hier heet hij Sint Nicolaas. Hij speelt geen hoofdrol dezer dagen en  wordt ook niet ruim van te voren onthaald bij een nationale intocht. Geen stoomboot, geen schimmel en geen Sinteklaasjournaal. Scholen heten hem niet welkom en de kinderen knutselen er ook niet vrolijk op los om een klasgenoot te laten genieten van een vette surprise. Het aantal liedjes is beperkt en het gedichten schrijven onbekend. Van een Pietendiscussie heeft niemand hier gehoord want Sint is een einzelgänger of heeft hooguit één wat sombere knecht bij zich, afhankelijk van de regio. Wel zo rustig.

Sint op kerstmarkt?

De meneer in het pak gisteren is een bijzonderheid. Al las ik in de krant dat hij dit weekend ook welkom is op de  lokale kerstmarkt. Of hij zich daar op zijn plek voelt, naast neef kerstman, is de vraag maar hij gaat er toch maar dapper heen. Je moet jezelf op de kaart blijven zetten, nietwaar? Wie weet helpt het voor de komende jaren. Sint Lucia zal er ook zijn en misschien hebben die twee wel een gesprek over hoe ze lijden onder hun bescheiden rol. Lucia is immers ook wel wat beters gewend in Zweden en Denemarken. Onder het genot van een Glühwein steken ze elkaar dan een hart onder de riem.

Kinderen vieren dus geen groots feest rond Sint maar mogen wel hun schoen zetten. Daar zit de volgende dag dan wat lekkers in. Bij de Nederlanders bekend onder de naam suikergoed. Dat vind ik een raar woord want suiker en goed gaan volgens mij niet samen en mijn man kan dat beamen. Bij hem werd gisteren een kies getrokken. Misschien had dat meer met tandarts-vermijding te maken dan met  snoepen maar het laatste heeft zeker bijgedragen aan het euvel. En wanneer je dan de eerste vermijdt slaat  tante Carriës gaten, die niet altijd meer te dichten zijn. Wellicht komt er een brug tussen de kauwtanden want zo heten ‘kiezen’ hier.

Trakteren

Naar een geschenk heb ik gisteren kunnen fluiten. Ik heb wel getrakteerd op de de huiskring, waar wij heen reden. Onze gastheer en dame zijn net grootouders geworden namelijk. En omdat trakteren rond een geboorte in Duitsland ook al onbekend is, had ik wat lekkers meegenomen. Misschien heb ik stiekem zo ook een beetje Sinterklaas gevierd want de macarons zaten vol van suiker en smaakten goed. Bij de grapjes moest mijn man zijn wang vast houden want lachen zat er nog niet in. Maar hij is meegegaan en dat vind ik al net zo dapper als die Sint op de kerstmarkt.

Deze popjes kennen ze wel hier

Anne Stekhoven, 6 december 2019. 8 reacties op Sint Nicol’assiociaties. Category: blogs.

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

View all posts by Anne Stekhoven