We zitten voor onze caravan in de zon. Het is een heerlijke herfstdag, die ons aan de zomer herinnert. Ik wil net iets verzuchten over de rust wanneer ik plots een luid geritsel in de struiken hoor. In een zwierige sprong toont de krakenmaker zich en landt naast de heg. Het is een eekhoorn en wij spelen acuut ’tableau vivant’ om het diertje niet te storen. Het heeft iets in zijn bekje. Nu gaat hij zitten knagen. Wat heeft hij daar toch?
Het geknaagde blijkt het loof dat rond een paar hazelnoten zat. Vakkundig wordt deze notenkraag verwijderd en met zijn vaardige vingertjes verstopt de eekhoorn de noten in een bloempot. Het diertje huppelt weg en wij beginnen te lachen. Wat een kostelijk tafereel! Dit herhaalt zich nog een paar maal en wij genieten. Een natuurfilm is er niks bij. Dit is live! Nu hoop ik maar dat het beestje straks nog weet waar hij alles heeft verstopt…
Vandaag moest ik opnieuw aan de eekhoorn en zijn vlotte manieren denken. De associatie komt doordat ik iets moet begraven in de grond. Bloembollen voor volgend jaar. Het gaat om zogenaamde sier-uien en irissen. Verwonderd staar ik naar de foto’s op de verpakking. Dat zoiets fraais uit deze onooglijke bollen zal groeien is toch bijzonder. Voor ik ze kan planten moet hier en daar wel een jonge esdoorn verwijderd worden. De boompjes staan op de meest onmogelijke plekken en hebben al diep wortel geslagen. Hoe krijg ik die er nu uit met mijn kippenkracht?
Ik pak het strategisch aan. Ten eerste zoek ik iets om mij aan vast te kunnen houden. Die steun vind ik in de magnolia, die haar blad laat vallen. De takken zijn goed zichtbaar nu en grijpbaar voor deze klungelige tuinvrouw, die op de spade gaat staan. Want dat is wat ik doe. Ik zet de spade naast boompje nummer 1 en zet mijn voeten op de bovenkant. Ik hijs mezelf omhoog en gooi mijn gewicht in de strijd. Nu ga ik naar voren en naar achteren bewegen om een gleuf in de grond te maken. Het lijkt wel een gymnastische oefening maar de grond wordt al wat losser. Daarna volgt de hefboomtechniek. Helaas wil het niet lukken.
Ik zou haast denken dat ik het boompje hoor lachen: ‘lekker puh, je krijgt mij er niet uit!’ En dus steek ik nogmaals de spade in de grond en ga erop staan wiebelen. Nu volgt strategie twee en dat is hopen dat manlief eindelijk uit het raam kijkt en zijn vrouw ziet balanceren. Waar blijft mijn lief met zijn kolenschoppen van handen en dito kracht? Ik kijk niet op of om want hij moet niet denken dat ik hem nodig heb. Dit kan ik zelf, denk ik vergeefs.
Hoor ik daar een deur open gaan? Hoor ik daar een ‘Muis wat doe je?’ Ja hoor! Een man komt zijn lief helpen voordat er ongelukken gebeuren. Nu ja, ongelukken niet direct. Maar extra pijn vanwege gesjor is in mijn geval al rot genoeg. Nu de boompjes er met berenkracht uit zijn gehaald is er weer wat ruimte voor bolletjes en daaruit voortkomend moois. Ik kijk al uit naar volgend jaar. Al ben ik eerlijk gezegd nu alweer vergeten waar ik ze allemaal precies heb geplant.
Haha, ik ga ook altijd staan op de spade. Met mijn gewicht werkt dat vaak wel.
Ha Heleen, ik voel me vrij om toch nog maar iets lekkers bij de koffie te nemen 😉 Helpt misschien…
Niks mis met hulp vragen hoor, ook al snap ik het wel.
Nu uitkijken naar de verrassingen in het voorjaar, leuk !
Bedankt voor je reactie Danielle. Ik had gewoon even zin in een gezellig verhaal 🙂
Ik heb voor het eerst alles opgeschreven wat er in de tuin staat want ik wilde dingen veranderen, verplaatsen, eruit, nieuwe dingen. Ook foto’s gemaakt, ook dat helpt.
wil meer blauw erin.
Leg ook gelijk iedere keer wat geld opzij in mijn tuinpotje.
Wat heerlijk he te kijken naar wat een diertje doet. Zelf kan ik daar ook zo van genieten en doodstil blijven zitten.
ik geniet van dit seizoen en heb nog geen haast naast het voorjaar.
Ik wens je nog veel genieten in je tuin.
Bedankt voor je reactie Hélène. Ik heb op internet gekeken naar blauwe bloemen. Inderdaad heel mooi! Je kan veel bereiken met bloembollen. Daarvoor hoef je niet je tuin helemaal te veranderen want je poot ze gewoon tussen wat er staat. Irissen zijn mooi blauw maar er is meer. Wat goed dat spaarpotje voor de tuin. Ik heb altijd graag stekken van anderen gekregen. Dat is voordelig. Maar eens investeren in iets wat je graag wil is natuurlijk heel leuk. Ik wens jou ook veel tuinierplezier!
Wat prachtig, zo’n ‘live’ natuurfilm vlak voor je ogen! Wie wat begraaft… heeft later wat! 🙂
Zo is het Anuscka, in meerdere opzichten.
Wat leuk en weer mooi geschreven Anne!
Fijn om te lezen Elya! Dankjewel.
O wat leuk die eekhoorn. De rest ook hoor. aar die eekhoorntjes zijn zo druk met verstoppen van hun voorraad. Mooi.
Ja, leuk hè Aritha. Ik heb je over deze eekhoorn geschreven op de kaart 🙂
Ik zag je even voor me, balancerend op de spade..