Vanmorgen ging mij een licht op, dat mij iets helder maakte ten aanzien van psalm 23. U kent deze psalm vast en anders zou ik zeggen; zoek hem op. Hij is prachtig en vertelt over God als onze herder.
Hoe mooi ik het beeld dat geschetst werd ook vond; ik worstelde erg met de rooskleurige schildering. Ik zag zoveel gebrek in de wereld. Zoveel leed. Waar was die goede Herder in deze nood? Heel persoonlijk voelde ik vooral gebrek op het gebied van gezondheid. Maar ook die grazige weiden kon ik niet ontdekken. Om over rustige wateren maar te zwijgen. Had ik iets niet goed begrepen?
Wie verder leest ontdekt al meer. Het leven kent ook dalen. En voor sommigen zijn die lang en zwaar. We hoeven er echter niet alleen doorheen. Diezelfde herder is dan juist aan onze zijde:
Ook eindigt de psalm hoopvol want er ligt voor ons nog veel moois in het verschiet:
Dit duidt niet alleen op het leven hier maar ook op die eeuwigheid bij God. Zei Jezus niet dat in Zijn Vaders huis vele woningen zijn? (Johannes 14 vers 2) Zoals hierboven beschreven had ik de bekende psalm gelezen en begrepen. Van boven naar beneden lezend maar nooit andersom. Niet begrijpend dat er meer is dan Zijn bijstand in de rol van Herder. Niet beseffend dat het geen gebrek ook heel anders op te vatten is.
De eerste vijf woorden bevatten namelijk het antwoord op de geen-gebrek-vraag. Want op aards niveau zou je maar vastlopen. Daarom is het alleen geestelijk te verstaan. In Jezus heeft God zich als ultieme goede herder aan ons gegeven. Het geen gebrek leiden ligt in Hemzelf verborgen. Wanneer we Hem kennen en als Heer aanvaarden hebben we Alles gewonnen en dan ontbreekt het ons aan niets, hoeveel aards gebrek er ook nog is. Zulk inzicht is iets waarin we mogen groeien.
Paulus beschrijft deze groei onder andere in de brief aan de Efeziërs hoofdstuk 3, verzen 17 tot en met 19….
opdat Christus door het geloof in uw harten woning make. Geworteld en gegrond in de liefde, 18 zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te (be)vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, 19 en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods.
Vooral vers 19 geeft dat prijs waar ik op doel. Namelijk het ten volle kennen van de liefde van Christus en vervuld worden tot alle volheid Gods. In het woord ‘volheid’ is geen enkel gebrek meer gelegen maar het is wel een volheid waarbij ik me afvraag of we die in ons aardse bestaan volledig kunnen verstaan. Je kunt het in ieder geval niet alleen. Je hebt er anderen voor nodig want er staat ‘samen met alle heiligen’. En we hebben er uiteraard het geloof voor nodig.
Niet het geloof in religieuze zin maar het geloof in relatie-zin. Relatie met Jezus, die dit heeft gezegd: Ik ben de goede herder en Ik ken de mijne en de mijne kennen Mij, 15gelijk Mij de Vader kent en Ik de Vader ken, en Ik zet mijn leven in voor de schapen. (Johannes 10)
Kent u Hem al?
Wat heb je dit mooi verwoord, Anne.
In Jezus is alles.
De psalm andersom lezen; een eyeopener…
Dank je voor het delen!
Wauw, dank je wel voor deze prachtige overdenking. Heel mooi verwoord!
Bedankt Johanneke!
Bedankt voor je enthousiaste reactie Yvonne.
Ook een mooie!! Dankje voor het delen! Ik heb een pastor van de vervolgde kerk hier eens over horen zeggen dat als je gaat nadenken waarom Jezus je naar grazige weiden en rustige wateren leidt, dit antwoord best wel schokkend kan zijn. Een herder houdt zijn schapen namelijk voor twee doeleinden: voor hun wol en hun vlees. Een doordenkertje, met in je achterhoofd houdende dat Jezus Zelf het Lam van God is en ook zijn wol (vrucht) en vlees (leven) gegeven heeft.
Wow! Dat gaat diep…
Heel mooi, wat een aanvulling.
Dank je voor het delen.
Bedankt voor je waardevolle aanvulling Natasja.
Ik ben zo dankbaar dat ik Hem mag kennen, ook al is het nog maar gedeeltelijk, ik word al zo blij en dankbaar van wat ik nu ken (hart-kennen) Hij is zo goed, inderdaad met onze ogen op Hem alleen gericht kom je niets tekort, hoe de aardse omstandigheden ook zijn. Stapje voor stapje leidt Hij de weg.
Mooi blog, dank je wel.
Bedankt voor je blije reactie Danielle.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat alles wat er aan lijden gebeurt, gebaseerd is op domme pech. Anders kan ik het voor mezelf niet verantwoorden. Daardoor heb ik God niet meer in mijn leven.
Ik snap de Bijbel ook niet. Nooit
gedaan.
Dat betekent niet dat ik jullie niet in je waarde laat.
Bedankt voor je eerlijke reactie Adriana. Ik zie veel dingen ook als domme pech. Goede dingen zie ik weer als zegen omdat ik het goede wel aan God toeschrijf. Sommige dingen zijn te mooi om toevallig te zijn. De Bijbel is best een pittig boek. Tegenwoordig heb je wel fijne vertalingen die het begrijpelijk maken.
@Adriana,
Een voor mij erg begrijpelijk en oprechte reactie. Zo heb ik ook geruime tijd geredeneerd. Toch wijk ik af van deze logische gedachtengang, en wel hierom dat ik heb mogen ‘zien’ dat er meer is tussen hemel en aarde dan ons denkvermogen doorgaans openbaart. Wanneer jij je niet zozeer tot de logica beperkt en inziet dat deze oorzaak-met-gevolg-constatering slechts een betrekkelijk bestaansrecht heeft, heb je ook door dat het tijdloze sterker is dan je nu vermoedt.
Mooi, bedankt voor het delen!
Ik ben wel nieuwsgierig nu, of je de Bijbel vaak in het Duits leest.
Bedankt voor je reactie Heleen. Ik zit nu op een kring en lees dan de tekst inderdaad in het Duits. Zelf heb ik echter nog steeds mijn Nederlandstalige Bijbel bij me en dat zal voorlopig zo blijven.