Tenenkaas
zomerse voetjes
Weet u wat een teen-orthese is? Wanneer u niet bekend bent met voetproblemen denk ik niet dat u weet waar ik het over heb. Tot 2012 wist ik ook niet dat het ding dat u hier kunt bekijken https://www.podotherapiehermanns.nl/hulpmiddelen/orthese zo heet. Maar ik had ze zien liggen bij de podotherapeut en noemde ze ‘teenstukjes’. In mijn beleving moest je vreselijke voeten hebben om zoiets nodig te hebben en ik prees me gelukkig het te redden met steunzolen alleen.
Tot 2012 dus… Het was ergens in augustus dat ik met een vriendin aan het wandelen was en ik letterlijk voelde dat ik nog iets meer door mijn voorvoet zakte. Maar het was pas in de avond dat de middelste teen (aan de rechtervoet) finaal naar boven omklapte en ik een gil van pijn en schrik gaf. Ik vind hypermobiliteit lastig uit te leggen maar u krijgt een beeld?
Kunststukje
De huid onder de teen was gescheurd en hij bleek zwaar gekneusd. Ik heb 6 weken gehompeld en ging uiteraard naar de podotherapeut. Die maakte een orthese van siliconen om de tenen bij elkaar èn in de juiste vorm te dwingen. Niks naar boven, naar beneden met die boel! In 2014 volgde het teenstukje voor mijn linkervoet.
Ortheses zie ik sindsdien als kleine kunststukjes en niet iedere podotherapeut is even bedreven in het maken ervan. De lieve dame die ze voor mij maakte is er niet meer. En ik ben enorm zuinig op deze hulpstukjes omdat ik ook niet goed zonder uit de voeten kan. Ik leg ze altijd op een veilig plekje om beschadiging te voorkomen. Zo ook die ene zonnige dag op ons bootje. De bewaarplek was een laatje in onze kajuit.
Rare smaak
Nadat ik heerlijk heb gezwommen en me nog even heb laten drogen, vind ik het tijd mijn sandalen weer aan te doen. Ik doe mijn rechterorthese om en voel het direct: speling. Wat is dat nu? Ik kijk eens goed en schrik me rot. Er is een heel stuk van het ding af! En wat zijn dat voor rare knaagsporen? Ik toon het stukje aan mijn man, die direct zegt: “We hebben een muis aan boord”. “Die heeft dan wel een rare smaak!” reageer ik boos.
Ik ben behoorlijk ontdaan over de aantasting van mijn medisch hulpmiddel. “Noem me maar even geen Maus”, zeg ik tegen mijn man. “Ik vind het op dit moment geen leuk dier”. Tja, nu lachen we toch weer. En ik kan op zoek naar iemand hier in de buurt die ortheses kan maken. Repareren zou ook fijn zijn. Ik zie de blik van deze persoon al voor me wanneer ik de knabbelsporen laat zien en vertel dat er muizen bestaan die van tenenkaas houden. Of Fußkäse, want zo zeggen ze het hier.
Hahaha, weer kostelijk verhaal van je Anne!!
Dankjewel Kristine! De onderwerpen dienen zich als vanzelf aan hier 🙂
Oh wat bagger Anne, maar wel weer heel komisch beschreven… Dikke kus.
Je kunt er maar beter om lachen…Al mag een mens wel even balen natuurlijk. Dat heb ik dan ook gedaan. Kus terug. Dank voor je medeleven.
Grappig verhaal! Maar lastig, nu kun je weer naar de podotherapeut.
Inderdaad!
Mijn buurman laat deze hulpstukjes op maat maken.
Vreemd genoeg draagt hij ze niet ….
Ik zal eens vragen of hij muizen in huis heeft.
Stille groet,
Haha…dat is een goede Rob. Groetjes terug.
Oh, dat is balen zeg! Ik hoop dat je een nieuwe podotherapeut kunt vinden die ze kan repareren of nieuwe kan maken. En ik hoop dat jullie de de bootmuis hebben gevonden….
Dank je Anuscka. Als het om bootsmuizen gaat is mijn man niet voor de poes…
Leuk hoor, -weer- zo’n kijkje in jouw leven…
Thanks Marja!
Wat een tegenvaller zeg, die muis heeft inderdaad een hele vreemde smaak.
Haha leuke foto Anne. Heb je die muis erbij door de podotherapeut laten maken? Grappig hoor.
Ik heb ook zo’n tenenstukje om mijn hamerteen op zijn plaats te houden. Ik gebruik hem alleen nooit meer.
Eens in de zes weken bezoek ik de pedicure om mijn voeten te onderhouden. Mijn voeten zitten te ver van mijn handen. Anders deed ik het zelf.
Wat schrijf jij toch leuk Anne. Komt zeker door je prachtig uitzicht
Hahaha wat een grappig verhaal! Dat had je niet gehad zonder deze muis dus bedankt muis voor dit leuke verhaal van Anne. Ach nu speelt mijn medelijdend gevoel weer op. Sorry Anne, nare muis. Ik gun je een mooi nieuw teenstukje want ik denk dat deze na al die jaren ook wel aan vervanging toe was;) dus misschien ben je de muis straks wel dankbaar voor zijn of haar doortastendheid.
Dit soort dingen levert inderdaad leuke verhalen. Helaas was dit teenstukje nog niet zo oud. Dus dankbaar word ik echt niet. Maar ik heb toch ook medelijden met de muis want die heeft de val niet overleefd…