Grote daden in zwakheid volbracht
Herinner jij de tijd dat je studeerde nog? Misschien was je heel ijverig en plande je doelgericht de studiestof. Misschien was je juist relaxed en ging je pas vlak voor het examen leren. Hoe dan ook wilde je natuurlijk je diploma halen. Dat briefje dat je kans gaf op die droombaan of mooie loopbaan.
Terugdenkend aan mijn studietijd herinner ik me vaag nog de enorme hoeveelheid waar ik doorheen moest ploeteren en de vele verslagen die ik schrijven moest. Maar ik herinner me vooral het bezig zijn met iets waar mijn hart in lag. De vreugde en het perspectief staan vooraan in mijn geheugen. Ik kan dan ook met iets van weemoed naar mijn nichtje luisteren die nog bezig is met haar studie. Dat alles nog zo open ligt, klinkt aantrekkelijk.
Een leven alleen
Twee jaar geleden leek het erop dat mijn leven zou voortkabbelen zoals het altijd was gegaan. Opnieuw alleen door het leven op een plek waar geen uitdaging meer leek te liggen. Ik zeg ‘leek’ want je kan natuurlijk overal nieuwe uitdagingen zoeken. De dingen waar ik van had gedroomd waren echter buiten mijn bereik geraakt en ik zag zo snel geen oplossing.
Veel mensen spreken bewonderend over mijn emigratie naar Duitsland en het was ook een hele stap om het vertrouwde achter mij te laten. Maar ik bereikte er wel iets mee dat ik al heel lang wilde en dat was Samen door het leven in plaats van alleen. Ook de nieuwe woonomgeving prikkelde mij dingen te proberen die ik in Nederland wel wilde maar niet hard genoeg kennelijk.
Ik kan eigenlijk alles
Goed; het is misschien iets heel kleins in de ogen van velen maar voor mij was het een grote stap om dan nu eindelijk eens mijn rijbewijs te halen. Het betekende flink mijn best doen want eigenlijk moest ik eerst alle woorden en regels leren begrijpen in het *Duits. Ik las en oefende me suf want ik wist ik dat ik het kon. Een leuke quote van Loesje is dan ook: ik kan eigenlijk alles – moet het alleen nog leren.
In Nederland heb ik vaak genoeg gefantaseerd dat ik ooit nog eens zou leren rijden. Helaas brengt fantaseren je niet dichter bij je doel, hoewel het een goed begin kan zijn. Maar wanneer je het niet in daden omzet gebeurt er natuurlijk niets. En daar zat de angel bij mij. Ik liet iets vervelends er steeds tussen komen. Dat vervelende heette: Angst. Ik had namelijk al eens rijles gehad en ik herinnerde me vooral de pijn van de peesontsteking die ik destijds had en die door het rijden erger was geworden.
Ik vermag alle dingen…
Angst voor pijntoename heeft mij wel vaker van mijn doelen afgehouden. En pijn is ook niet fijn. Ik moet heel bewust mijn in- en ontspannen plannen en ook offers willen brengen wanneer ik echt iets wil. Daarin moest ik eerst nog wat groeien en in het diepe gegooid worden. Dat diepe was de periode van zorg om mijn vader. Ik ben noodgedwongen over grenzen gegaan en dat gaf fysiek klachten. Maar ik ontdekte tegelijkertijd dat ik sterker ben dan ik dacht. En dat juist in zwakheid grote daden worden volbracht.
Tenslotte hebben we Iemand achter ons staan die ons kracht wil geven en een goede toekomst. Met dit verhaal hoop ik jou dan ook te inspireren om toch vooral te blijven dromen over wat je wil in dit leven. Om te blijven hopen dat het uitkomt. En vooral je handen uit de mouwen te steken voor dat wat je wil bereiken. Dat hoeft niet eens iets groots te zijn, als het maar bij je past. Bij die doelen halen wens ik je Zijn zegen.
*Afgelopen week heb ik mijn theorie-examen gehaald
Hoe bereik jij je doelen? Ik zou hier graag een praktische blog over schrijven en sta open voor tips/verhalen uit jouw leven.
Bijzonder Anne. Ik ervaar nu Maarten ziek is geweest precies hetzelfde. Dat ik meer kan dan ik dacht en dat in zwakheid grote daden kunnen worden verricht.
Dat is zeker bijzonder! Ik ben blij dat jullie er -als het ware- sterker uit zijn gekomen.
Ik heb het nog nooit gedaan dus kan ik het. Uitspraak van Pippie Langkous.
Lieve Anne je hebt je theorie examen gehaald. Van harte gefeliciteerd , ook van Ien. Ze vind je, net als haarzelf, een laatvlieger.
We zijn verbaasd dat je dat in een, voor jou vreemde taal, toch maar hebt gedaan. We vinden het beiden heel knap van je.
Bedankt Cas en Ien!
Gefeliciteerd met het behalen van je theorie.
Je proces herken ik, zit er ook in en wil er in groeien want Hij in mij kan meer dan ik me voor mogenlijk had gehouden.
Fijn!
Gefeliciteerd! Één deel in ‘ the pocket’. Op naar de praktijk!
Jaaaa zo dapper en stoer! Ik zeg goed bezig en hopelijk inspirerend voor menig lezer!
Bedankt Heleen.
Mooi en ook dapper!
Dank je Wim.
Mooie inspirerende blog. Graag iets willen maar je zelf klein maken uit angst voor het onbekende. Stoer dat je je theorieexamen hebt gehaald nu op naar de praktijk
Ja, dat vind ik nog veel spannender. Maar gelukkig wel leuk spannend!
Té gek dat het je is gelukt! Theorieexamen bedoel ik. Maar ook dat je meer durft en kan.
Ja, thanks!
Trots op je. Blij met je. Fijn joh.
Doelen halen? Voor mij belangrijk dat ik bepaald wat mijn doel is. Dat bepaalt mijn motivatie. Realisme is ook belangrijk voor me. En dat ik flexibel mag zijn.
Op dit moment heb ik met schrijven helemaal geen doel.
Ik zit op dit moment in de fase: moed moet niks.
Dankjewel 🙂 Die fase klinkt heerlijk ontspannen Aritha. Men moet bij dit soort temperaturen eigenlijk ook niks moeten!
Van harte gefeliciteerd! Bemoedigend.
Ja, als ik terugkijk heb ik ook heel veel dingen mogen doen waarvan ik niet wist dat ik het kon. Ik hoor mijn moeder nog haar handen ineen slaan en uitroepen je bent een held! Ik had ons hele huis behangen en geverfd, gewoon door het te doen. Natuurlijk heb ik veel afgekeken van hoe anderen dat deden maar eens komt toch dat moment dat je er alleen voor staat om een klus te klaren. Zo ging het ook met stencils typen en afdraaien op een stencilmachine, plafonds sausen, en zelfs wandtegels zetten en vloertegels leggen, stoelen bekleden en vering en banden vervangen van antieke stoelen, naaien met een kromme naald. Veel gedaan met hulp van mijn man. De een strak trekken en de ander nieten. Plamuren, tegels bikken, enz. enz. en het mooiste was de voldoening als het klaar was. Pas later begon het schrijven, dichten, voordragen, zingen enz.
Ook voorzitter zijn van verenigingen. Dan dacht ik wel eens je kunt het want een ander rekent op je omdat ze vinden dat jij het kunt en zij niet. En altijd kreeg ik de kracht en dacht dan vaak aan Bijbelse personen die ook dachten dat ze het niet zouden kunnen maar steeds geholpen werden door God. Hij is immers de Gever van de gaven. Dat is ook een grote steun.
Bedankt voor je persoonlijke reactie Coby. Prachtig al die voorbeelden uit je leven met God.