Het ding
Mijn maatje bij buikpijn
Ik heb lang getwijfeld of ik zou schrijven over ‘het ding’. Het is nogal een delicate kwestie namelijk. Als ik nu alleen vrouwelijke lezers had, had ik me er wellicht eerder aan gewaagd. Bij hen zou ik nog op enige herkenning kunnen rekenen. Maar leest een man hier nu graag over? Ik denk het niet. Mannen hebben andere dingen, die ook voor problemen kunnen zorgen overigens. De vraag is of ik hen niet begrijp omdat ik het niet zelf heb. Ergens last van hebben en pijn, zijn voor iedereen herkenbare thema’s.
In verhaalvorm ging het nog wel. In https://annderverhaal.nl/2017/08/03/geen-kindje-voor-maria schets ik -aan de hand van een fictieve situatie- wat er zoal aan goedaardige gezwellen voorbij is gekomen. Hoewel het verhaal meer over kinderloosheid gaat, kan je vast ook voorstellen dat één en ander ook pijnlijk was in letterlijke zin.
Baarmoeder
Ooit noemde ik het beestje bij de bekende naam: baarmoeder. Maar wanneer je er alleen maar problemen van ondervindt en er niet van baren of * moederschap sprake is, kan er vijandschap ontstaan. Daarom werd het eerst uterus en later ‘het ding’. Na meerdere gezwellen begon er een bos in te groeien. Bomen van vlees, die hun wortels in mij uitstrekten en dwars door de wand van de uterus hun plek innamen. De pijnen die ik al maandelijks in flinke mate had, namen toe. De meningen over wat-te-doen waren verdeeld. Dat kwam omdat ik iedere keer een andere gynaecoloog voor mijn neus had en zoveel mensen zoveel meningen.
Tot er eindelijk een verstandige arts verscheen die mij uitlegde wat de operatie eigenlijk inhield en mij met betrekking tot risico’s gerust wist te stellen. Zij was het met mij eens; het ding moest eruit! De bomen waren veel te groot en ik had teveel pijn. In mijn omgeving reageerden vrouwen, die dezelfde operatie hadden ondergaan nogal luchtig. Nee, het was geen kleine ingreep maar zij hadden het goed doorstaan. Zij vergaten gemakshalve dat ze verder niks mankeerden en dat zij kinderen hadden.
Afscheid
De betere soort knol
Voor mij was het echter toch een afscheid van een groot verlangen, dat ik misschien verstandelijk wel had verwerkt maar emotioneel nog niet. Je kan zeggen dat ik met gemengde gevoelens de operatiekamer in werd gereden. Na afloop had de chirurg ook een aardige naam voor wat hij had aangetroffen: ‘Knollentuin’. Dit bevestigde de goede keuze voor mij en een wat makkelijker afstand nemen. Na een herstelperiode was ik dan ook alleen maar blij van het geval af te zijn. Geen maandelijkse ongein meer, geen onderbroeken in de Biotex en alleen nog maar buikpijn door rare darmen. Daar kan ik mee leven.
De eierstokken hadden ze laten zitten zodat ik niet met een rotvaart in de overgang zou belanden. ‘Fijn’ dacht ik nog, ‘dat dat kan’. Maar oh verrassingen des levens. De gezwellen hebben besloten dat ze ook zonder uterus nog wel een kansje kunnen wagen bij mij. En dat eierstokken toch ook een leuke bodem bieden om aan vast te hechten. We gaan ervan uit dat het goedaardig is. Evengoed moet ik weer onder het mes. En aan die overgang moet ik dan echt geloven.
Ach, ik heb er inmiddels de leeftijd voor…
Ach wat naar voor je dat je nu weer geopereerd moet worden en daardoor ook nog eens direct in de overgang zult komen. Ik hoop dat je nu van die gezwellen af zult zijn of is er nog een kans dat de gezwellen nog een andere plek in je buik vinden om verder te woekeren?
Veel sterkte met de operatie en de herstelperiode erna.
Dankjewel Maria! Ik zit denk al wel in de overgang hoor. Maar nog niet volop meen ik. Ik kan natuurlijk nog wel een tijdje hormonen slikken. Ik hoop dan wel van de voedingsbodem van gezwellen af te zijn inderdaad.
Hé bah Anne! Los van het feit dat de operaties heel vervelend zijn zal je ook tegen een rouwproces van de kinderloosheid aan gaan lopen. Of misschien ben je daar al doorheen of mee bezig… Het is niet niks. Succes komende periode! Veel liefs!
Het rouwproces heb ik aardig doorlopen hoor. Maar de vorige operatie komt wel een beetje naar boven merk ik. Vandaar dat ik er nu wel over schrijf. Het zat als thema toch in mijn achterhoofd en nu moest het ei maar gelegd… kan nog net…eierstok nog aanwezig…Liefs terug!
Mooi dat je wat meer van jezelf laat zien. Minder mooi zijn de gezwellen. Ik hoop dat het allemaal goed komt.
Dank je Adriana. Ik hoop het ook.
Och lieverd wat naar dat het op deze manier moet pfff
Ik wens je heel veel sterkte met de ingreep en wat daarna komt.
Knufffff
Dank je Danielle. Knufff terug.
Je hebt al heel wat moeten doorstaan.
Ik kan begrijpen hoe je je voelde toen ze je baarmoeder weghaalde zonder kinderen gekregen te hebben. Ik ken het rouwproces van kinderloosheid.
Nu deze operatie weer, heel veel sterkte gewenst!
Liefs,
Anne
Ja, dan snap je het goed Anne. Bedankt voor je sterktewens!
Lieve Anne, ik wens je heel veel sterkte de komende tijd rondom de operatie, maar ook daarna. Ik zal voor je bidden.
Dankjewel!
Jeetje Anne, wat naar voor je! Heftig ook vanwege je kinderwens. Neem de tijd voor herstel en rouw, en oriënteer je ook heel goed vooraf of hormoonsuppletie echt nodig is! Ik heb beide operaties kort na elkaar ondergaan. Baarmoeder moest eruit vanwege vleesbomen (en hoe pijnlijk de periode kort na de ingreep ook, wat een opluchting was het ook voor mij – ik had altijd het gevoel dat er een soort stekelbal in mijn binnenste zat, en die was nu weg, net als de pijn van de vleesbomen). Bij toeval werd echter kanker ontdekt, en om die reden moesten een paar maanden later mijn eierstokken er alsnog uit. Ik was toen rond de vijftig, geen kinderwens meer, en wilde ook geen hormonen. Van de overgang heb ik weinig last. Ik heb er indertijd over geblogd, wellicht kan de herkenning hier je tot steun zijn. Het heet Eilozelijf op WordPress. Heel veel sterkte met de operatie, en het herstel!
Bedankt voor je reactie Anuscka. Tjonge, dat was voor jou ook een spannende tijd. En toeval bestaat niet volgens mij… Ben benieuwd naar je andere blog. Zal het eens opzoeken. Fijn dat voor jou de overgang meeviel!
Wat een ellende weer…
Ik bid niet,maar ik duim en hoop op een goede uitslag en een goed herstel. Je krijgt het toch maar weer voor de kiezen. Sterkte!
Dankjewel Marja, lief dat je voor me wil duimen.
Ach lieve Anne, wat heftig zeg. Wat zul je al door een periode van rouw en pijn zijn gegaan en misschien nog wel. Ik hoop dat de overgang meevalt voor je. Dikke knuffel en veel sterkte in de komende tijd!
Dank je!
Lieve Anne, zo dat is een heel verhaal.. moet er even van zuchten..dapper en goed dat je dit deelt. Voel met je mee en word er verdrietig van, dat je al zoveel hebt moeten doorstaan en dat je dromen en verlangens moest opgeven. De geestigheid waarmee je het schrijft is dan weer van een typische onverwoestbare doorzettingskracht die je alleen bij vrouwen ziet. En nu dan weer een operatie. Ik wens je heel veel sterkte. En ja de overgang, ik heb ‘m inmiddels doorstaan en persoonlijk vind ik het wel een bijzondere fase om in te belanden. Meer rust en eigenheid. Dikke zoen voor jou!
Dankjewel Kristine. Meer rust klinkt heel aangenaam 🙂
Weer een nieuw woord geleerd Anne. “Uterus” heb even op Google gezocht wat het woord betekent, “baarmoeder” dus.
Vrouwke wat moet jij veel meemaken. Ben blij dat ik geen vrouw ben.
Maar ook mannen hebben zo hun problemen.
Ben tot twee keer toe aan mijn prostaat geopereerd. Na de eerste operatie kon ik moeilijk plassen. De oorzaak was bloed.
Pijnlijke toestand hoor. Met kracht kwamen de bloedproppen naar buiten.
Daarna nog vaak een catheter in gehad. Wat ook geen pretje was. Tussen de twee operatie’s kon ik het plassen niet ophouden.
Daar kreeg ik dan luiers voor. Ik kwam daardoor de deur niet meer uit.
Inmiddels gaat alles daar beneden weer goed. Gelukkig maar.
Ook ik bid voor je Anne. God is onder alle omstandigheden gelukkig dicht bij ons. Hij weet overal vanaf. Jezus was 100% God maar Hij was ook 100% mens. Hij was vertrouwd met ziekte. Hij zag al van verre wat mensen mankeerde. En Hij is NIET VERANDERD. Hij laat nooit los het werk van Zijn handen. Daarom vind ik het zo vreemd dat men in een hel kan geloven.
Dat zou satan wel willen, mensen, de kroon op Gods schepping, die voor altijd in een eeuwig durend vuur belanden.
Gelukkig is God liefde
Nou Cas, dat bedoel ik. Mannen hebben zo hun eigen problemen. Daarin heb jij ook het nodige meegemaakt. Ik ben blij dat het goed is gekomen. Bedankt voor je gebed en medeleven. Wanneer jullie hier komen ben ik een weekje thuis uit het ziekenhuis. Vrees dat ik niet als een ijverige gastvrouw rond ren nog. Maar ik neem aan dat je dat niet erg vindt…
We nemen wel wat te drinken mee Anne, ook voor jullie. Grapje hoor. Komt allemaal wel goed lieve zuster. We hebben ook wel het een en ander geleerd tijdens onze reis op deze wereld
Lieve Anne, zo verdrietig bericht! Wat moeilijk voor je! Ik bewonder je dat je er zo een blog over schrijft. Zo open en eerlijk! Weet dat ik in gebed bij je ben. En als je wilt praten of zo je weet me wel te vinden hé! Dikke knuffels en veel liefs van mij!!
Lieve Elya, als de nood hoog is, ben ik heel openhartig. Ik ben blij met je reactie en gebed. Lief!
Anna, wat een verdrietig verhaal. Ik hoop dat er geen gezwellen meer zullen zijn na deze operatie en dat je je beter zal gaan voelen.
Mijn vriendin kreeg ook hormonen na operatief verwijderen van een knobbel in haar borst en na chemokuren. Nu pas is ze hormoonvrij en krijgt ze de overgang over haar heen, maar dat vind ze niet erg ze is veel te blij dat het goed gaat.
Ik wens je heel veel sterkte en beterschap!
Dankjewel Loes!
Wat rot voor je Anne! Als ik je verhaal lees denk ik dat het kinderloos zijn en de confrontatie daar nu weer mee, het ergste is. Veel sterkte. Ik weet niet wat dat is en ben bang om iets stoms te zeggen.
Hopelijk kan ik je wel hoop geven wat betreft de overgang. Bij mij zijn op mijn 40e mijn baarmoeder, baarmoederhals en eierstokken verwijderd en ik heb echt niet veel last van de overgang. En ik slik geen hormonen of medicijnen, want die mag ik niet. Sterkte met de operatie en ik hoop en bid dat het snel beter met je zal gaan!
Dank voor je bemoedigende woorden Heleen. Ik denk dat jij niet zo snel iets stoms zegt omdat je nadenkend bent. Je treft het heel goed. Het is de confrontatie èn het er opnieuw doorheen moeten in fysieke zin. Hopelijk valt het allemaal mee.
Terwijl je nog kans ziet er met humor over te schrijven is het wel een heftig gebeuren. Heel veel sterkte. Ik zal voor je bidden.
Dank je Rinske.
Oh, wat heftig allemaal:(! Ik wens je heel veel sterkte toe<3! In alles.
Dank je Miriam!