Anja
Even afstand nemen…
Anja haalde de was uit de mand en liep ermee naar de kelder waar de wasmachine stond. De huishoudelijke handelingen hielpen haar om weer tot rust te komen. Ongewild gingen haar gedachten terug naar de ruzie van gisteravond. Sjoerd had er enorm op gehamerd hoe ongelooflijk onaardig het van haar was geweest, dat ze die middag (tijdens een discussie) even was gaan wandelen. Hij had zich er alleen voor voelen staan in het oplossen van een gezamenlijk probleem.
Hij vroeg zich geen moment af waarom ze zich genoodzaakt had gevoeld even uit de situatie weg te lopen, hoewel ze hier al vaker over gesproken hadden. Anja trok de boosheid en het sarcasme van Sjoerd niet en wilde niet gaan schreeuwen. Daarom ging ze soms een blokje om wanneer ze ruzie hadden. Ze bleef nooit lang weg maar evengoed kon Sjoerd het niet uitstaan. Hij voelde zich in de steek gelaten.
Waslijst
Sjoerd voelde dat al snel zo. Eigenlijk was het simpelweg niet met hem eens zijn al een reden tot ergernis. Dan kreeg ze een waslijst over zich heen hoeveel hij wel niet voor haar over had en voor haar deed, alsof ze dat niet waardeerde. Anja waardeerde zeer wat Sjoerd deed en zei dat vaak genoeg maar tijdens ruzies leek al het goede vergeten. Ze zag het verband eerlijk gezegd ook niet. Wat had wat ze voor elkaar deden nu met dit ene moment te maken? Moest ze alles maar slikken omdat hij veel voor haar deed?
De opsomming van bezigheden die toch allemaal in haar belang waren geweest, waren pijnlijk om aan te horen. Ze had immers liever dat hij simpelweg wat vriendelijker reageerde. Wanneer ze er iets van zei, was het antwoord steevast : “nee, jij doet aardig nu!” Ook wanneer ze rustig was gebleven. Het was olie op het vuur want deze houding kon ze niet pikken en dus deed ze nu kattig terug, wat natuurlijk acuut weer tegen haar werd gebruikt. Oh ze kon heel onaardig zijn. Dat dat niet hielp zag ze wel in en het speet haar achteraf zeer.
De aangeklaagde
Anja wist niet meer hoe ze met Sjoerd om moest gaan. Ze had zich voorgenomen te zwijgen wanneer de pet weer eens scheef stond maar dat lukte haar nooit lang. In nutteloze pogingen tot het goed willen maken, zei ze geheid iets dat hem niet zinde en ging de ruzie van voor af aan verder. Ze werd er moedeloos van. Gisteravond waren ze er niet uit gekomen en ze vroeg zich af of het een volgende keer anders zou gaan. Ze vond het ook erg om te zien hoe hun twee dochters regelmatig schrokken van die boze papa. Fleur had laatst zelfs angstig gevraagd of ze gingen scheiden.
Hun ruzies verliepen volgens hetzelfde patroon. Hij de aanklager, zij de aangeklaagde. Ze kon zich verdedigen wat ze wilde, het hielp geen zier. Hij had gezegd dat hij haar niet de schuld gaf maar zijn gehamer op haar fout bewees het tegendeel. Misschien was het ook gewoon een slimme afleidingsmanoeuvre van zijn fouten. Door steeds naar haar te wijzen hoefde hij immers niet naar zichzelf te kijken.
Een kalme Anja?
Toen ze gisteren even was weggegaan, had ze onder de bomen gelopen. Het gezang van de vogels was in schril contrast met haar situatie. Toch genoot ze een moment van het gevoel dat het opriep. Het lieflijke gezang was een zalf voor haar ziel geweest. Het geruis van de wind in de bomen, die daar zo onbewogen en onbewust van haar lot stonden. Het had haar gekalmeerd, zodat ze weer terug kon gaan. Weer normaal kon doen. Hoewel ze begreep dat het hem pijn had gedaan zag ze het nut van een kalme Anja in. Daar was hij toch ook bij gebaat geweest?
Was ze eigenlijk wel echt weggelopen of was ze gevlucht voor deze man, die ze niet meer herkende?
Wat nu te doen?
Oh ja, stofzuigen…
Lieve Lezer, Jaren geleden volgde ik met interesse de rubriek in de Libelle waar een echtpaar in therapie ging. In de linker kolom werd vanuit de vrouw het verhaal verteld. Rechts stond het verhaal vanuit de man en een pagina verder volgde het therapeutisch advies van een relatietherapeut. Nu ben ik geen therapeut en u waarschijnlijk ook niet. Maar u hebt wel levenservaring en daarom nodig ik u graag uit om dit denkbeeldige echtpaar te adviseren vanuit een neutrale positie. Dus geen partij kiezen! U kunt uw advies in de reactieruimte schrijven.
We zijn allemaal mensen van vlees en bloed. Het vlees wil ook wat. Het gaat nog veel verder, het vlees wil alles. Zodra het vlees geïrriteerd raakt, speelt het op, reageert het. Daar is niets tegen te doen. Of wel?
Er is wel wat tegen te doen, maar dat kost ons ALLES. Jezus zei tegen die rijke jongeling dat hij alles moest verkopen wat hij had en het aan de armen geven. Daarna kon hij terug komen om Jezus te volgen. Deze jongen bezat vele goederen en staat er, “hij ging bedroeft heen”,
Iemand die echt een ontmoeting had met Jezus en hij ging bedroeft heen.
Hoe velen van ons hebben een echte ontmoeting met Jezus gehad en Zijn toch bedroeft heen gegaan?
Ikzelf had vele ontmoetingen met Jezus en even zovele malen ging ik bedroeft heen. Wat was daar toch de reden van?
Mijn vlees was de reden. Wie zijn kruis niet op zich neemt en achter Mij komt, is Mij niet waardig. De oorzaak is altijd een radicale WEDERGEBOORTE . We willen wel maar zijn niet van plan om radicaal onszelf neer te leggen.
We willen geen oorlog in ons huis. We willen niet ziek zijn of pijn hebben. Alles moet gaan zoals wij het zien. Gaat het zo niet, dan gaan we heel devoot in gebed. God zal ons zeker wel verhoren. Als God ons dan niet verhoort, bidden we opnieuw en opnieuw en opnieuw. En God verhoort niet. In plaats van de oorzaak dan bij onszelf te zoeken, haken we af van ons geloof.
Het heeft mij tachtig jaar gekost om te ontdekken dat God WEL verhoort, maar Hij verhoort beslist ons vlees NIET.
Dat wilde ik even zeggen Anne.
Hopelijk kan iemand hiermee verder.
Dank voor je uitgebreide en doordachte reactie Cas. Is het vlees hetzelfde als het ego?
Jazeker Anne.
ik ben benieuwd naar de andere versie.
Vriendelijke groet,
Ik ben er stil van. Ik zou niet weten wat ik tegen Anja zou moeten zeggen.
Misschien weet je het morgen Lineke. En het hoeft ook niet persé.
Geen idee wat ik zou moeten zeggen, wat Cas zegt vind ik heel mooi en herkenbaar, zowel bij Anja als bij Sjoerd.
Als ik dit zo lees ben ik zo blij met mijn betere helft
Ja, mooi he. Ik heb liever 1 goed advies dan 10 onzinnige.