Dromen onder de bomen
Zoals u hebt kunnen opmerken mis ik de bossen nabij. Mijn lief en ik spraken daarom over een permanent plekje voor ons in nationalpark de Eifel. Een plekje om weekenden door te brengen. Het was voor mij iets voor in de toekomst want we zijn net één woning armer en dat is fijn. Ik was dus best verbaasd dat Beer ineens naar caravans aan het speuren was op internet. Ik heb inmiddels geleerd hem dan maar te laten, al dacht ik wel: moet dat NU? We lopen hier immers al zo achter met klussen.
Maar ja, een mens mag graag dromen en daarom liet ik mij verleiden over zijn schouder mee te kijken naar een caravan aan de Rursee. Een plek uit duizenden en betaalbaar. Nog geen uur rijden en we zijn er al. Bovendien waar vind je een huisje tussen de bomen en aan het water? Het zag er nogal oud uit allemaal maar oké. Beer belde met de eigenaar. We konden in het weekend een kijkje komen nemen.
De sjamaan
Op het moment dat we het gebied inreden raakte ik al betoverd door het landschap. Heuvels met bossen, kronkelige wegen en water want de Rursee is maar liefst 20 km lang. Ik zag ons al op een bootje de See afzakken, nippend aan een glas Rosé. Bij de caravan is een ligplaats voor een boot, dat had ik nog niet verteld. Niet dat wij een bootje hebben…
We werden hartelijk ontvangen door de man van de caravan. Een zweverig type die vertelde over de magische plekken in de omgeving, sjamanen en zijn vorige levens in Egypte. Natuurlijk liet hij ook de caravan zien. Om binnen te komen beklommen we een trapje dat op instorten stond. De rechterzijde was nog het meest veilig werd ons verteld. De treden hingen al zo scheef dat ik er maar een paar oversloeg en me aan de leuning ophees. Boven konden we het best aan de linkerzijde van het vlondertje lopen…U krijgt al een beeld van de conditie van één en ander?
Kamperen is improviseren
Uitzicht
Toch was ik acuut verliefd. Want wat een mooie omgeving! Zelfs de piepkleine caravan vond ik leuk. De slaapcabine niet veel groter dan een bedstee. Kleine kastjes uit verschillend hout oogden knus. Het minimalistische leven ten top. In de oeroude voortent stond een keukentje wat de hoogte had dat geschikt was voor een stel hobbits. Nu ben ik dol op de boeken van Tolkien en heb ik dus niets tegen een eigen hobbitstee. Zeker niet met dit uitzicht.
De gemeenschappelijke douche was elders op het terrein. Via een luikje moet je eerst de gasfles openen. Door een ander luikje kan je vervolgens de geiser aandoen. Lekker improvisatorisch maar het werkt. De boel zou met Pasen weer worden aangesloten. Ook de wc´s waren nog op slot en ik vermoedde een paar stiekeme beerputten onder het gebladerte want de eerste bewoners waren er al en wanneer die net als de man geen bruikbaar toilet in de caravan hadden…
Slapstick
Nog voor vertrek hielp Norbert de man met het verwijderen van zijn koelkast. Een oude stroomzuiger waar de muizenkeutels op lagen. Een plank op de gammele trap moest instorten voorkomen en ware zowel man als koelkast op deze plank gebleven dan was er niks aan de hand geweest. Maar de man trad tijdens het gesjouw naast de plank en ik kreeg een slapstick te zien cq te horen. Een luid kraken, afbrekende treden en een gewiebel van jewelste met goede afloop. Behalve voor de trap maar die was al niet veel meer waard. Beer werd bedankt en meneer wilde best iets omlaag met de prijs zei hij nog.
Wij rijden naar huis met een hart vol liefde voor de plek en mijn hoofd vol zorg over de condities want dit is een klus die we niet echt nodig hebben nu. Aan de andere kant is dit wel de plek die juist mijn man uit zijn werkmodus zou kunnen halen. Het is namelijk een plek zonder internet. Om hem eens niet vastgeplakt achter zijn laptop te zien lijkt me heerlijk. Hem te zien vissen; een oude hobby. Ik gun het hem. En hij gunt het mij; een plek onder de bomen om weg te dromen.
Wordt vervolgd…
Vervolg 4 maart: Lieve lezer. Sinds gisteren zijn wij de blije bezitters van een ander Wohnmobiel. 100 meter hogerop gelegen. Deze is beter toegankelijk en onderhouden. We kunnen er vanaf april zo in!
Echt zo beeldend en spannend want hoe loopt dit af?
Lief hoe je meeleeft Lineke!
O wat leuk, kan me wel wat voorstellen bij je dromen, ik gun het jullie.
Zo benieuwd hoe dit afloopt……
Bedankt Danielle. Je leest er vast nog over 🙂
Dit klinkt inderdaad als een magische plek, kan me helemaal voorstellen dat je er verliefd op bent. En dan ook nog zonder internet… dat zou ik hier ook wel eens willen: manlief achter zijn beeldscherm vandaan plukken… 😉 Ook ik ben benieuwd hoe dit afloopt. Laat behalve je hart je hoofd ook wel meespreken…
Dank je Anuscka. Ik meen dat de voordelen zwaarder wegen. Maar er is nog geen uitsluitsel. De man is aan het twijfelen want vindt het er zelf heel fijn. We wachten dus maar af.
Ja, geweldig! Heerlijk, zo’n eigen plekje in de natuur. Minimalistisch, geen internet, klinkt ideaal om tot rust en tot jezelf te komen. Ik wens jullie alvast veel voorpret!
Dank je Moninque! Ik was er reuze druk van in de bol. Nu weer wat rustiger.
Droomplekje<3!!
Ja hé. Zou ook iets voor jullie zijn. Zeker nu je geen tuintje meer hebt.
O ik ben super benieuwd naar het vervolg! De foto’s zien er in ieder geval al erg leuk uit!
Dank je Elya. Wij zijn ook benieuwd 🙂
Iets voor een boek Anne. Een in-de-natuurdagboek. Wat er allemaal gaat gebeuren.
Goed idee Aritha 🙂
wow, Anne wat een heerlijke plek, ik droom er helemaal bij weg! De praktische problemen zijn op te lossen toch?
Zeker Kristine! Dank voor je reactie.
Wat heerlijk voor jullie, het ziet er zo mooi uit!!
Dank je Lieneke. Dank ook voor je trouwe lezen bij mij.
Ja, mijn hoofd zou ook op hol slaan. Het is een prachtige plek.
Maar inderdaad blijf ook nuchter ernaar kijken.
Succes! Ben benieuwd of we een vissende beer gaan zien 😉
Groetjes
Haha..Beren zijn dol op vis!
Leuk en spannend! Ben benieuwd naar het vervolg.
Dank je Debora. Je hebt de foto´s gezien op fb. Super hé.