Volhardend gebed
Bid jij wel eens? Wanneer je één van mijn gelovige lezers bent, zal je vast en zeker met ´ja´ antwoorden. Bidden is praten met God, leerde ik als kind. Voor mij is God-Vader een God van relaties. Hij mag dan alles al weten, toch vindt Hij het fijn wanneer we hem in ons leven betrekken en bidden voor wat ons bezig houdt. In de Bijbel staat dat Hij kracht verleent aan ons gebed.* Vooral wanneer we anderen zegenen met ons gebed geloof ik daar in.
De grond zacht maken
Maar ook wanneer er een taak voor je klaar ligt is het goed om daar van te voren voor te bidden. Toen er een wijkkerk in het Arnhemse Klarendal zou worden gesticht, zat ik in het gebedsteam. Je moet bedenken dat er op dat moment alleen een verlangen was een wijkkerk op te richten. Er was nog geen gebouw of financiële middelen. De leider van ons team vertelde dat wat wij deden heel belangrijk was. Ons gebed was bedoeld om de geestelijke ´grond´ zacht te maken, zoals een lenteregen de landbouwgrond zacht maakt. Pas als de grond zacht is kan de boer ploegen en zaaien.
Binnen een jaar was er al veel gebeurd en tegenwoordig draait Villa Klarendal goed met veel enthousiaste bezoekers en vrijwilligers. Mensen die een seculiere kerk nooit binnen zouden stappen voelen zich er thuis en horen over God.https://www.villaklarendal.nl/
Bidden is soms lastig
Ik hou erg van bidden. Toch is het niet altijd makkelijk om vol te houden wanneer er ogenschijnlijk niets gebeurt. Wanneer de hemel van koper lijkt en ik met lege handen en betraande ogen het uitschreeuw. Heeft God mij niet gehoord? Over onbeantwoorde gebeden schreef ik eerder https://annderverhaal.nl/2018/08/23/onbeantwoorde-gebeden/
Ik vergeleek gebed met regen. Het volhardende gebed kan je vergelijken met iets dat nog krachtiger is; een stromende rivier. Een rivier heeft de kracht om loszittende deeltjes te wassen, af te breken en mee te sleuren. Zo kan de rivier in de loop der tijd zelfs haar baan veranderen of dalen uitgraven. Ruwe stenen worden in der tijd glad gepolijst door het wassende water. Wat een mooi beeld dat we door volhardend gebed deze dingen in geestelijke zin kunnen bereiken voor een situatie of een dierbare.
Een bemoedigend beeld
Ik heb zelf jarenlang gebeden voor een moeizame relatie met een dierbare. Iemand met wie ik zo graag een goede relatie wilde. Maar wat waren we toch verschillend en wat was er veel ruis. Toch bleef ik deze persoon zegenen en God vragen het hart van mijn dierbare te verzachten. God gaf mij toen een *beeld van een ruwe steen in de rivier. Door de kracht van het water was de steen open gebroken en toonde ze haar kern in een schitterend kristal of diamant. Het zou nog jaren duren voor de relatie hersteld was maar vanaf dat moment had ik alle hoop. Want ik wist: in de kern zit het goed tussen ons.
Hoop
Dus bid je al heel lang voor een persoon of een situatie, geef dan niet op. Jouw gebed is een wassende rivier en God hoort het en zal het uitwerken. Soms moeten we mensen in de tussentijd loslaten. Dat doet zeer en kan een rouwproces in ons teweeg brengen. Het mooie van zegenen is dat je het ook kan doen wanneer je iemand niet (meer) ziet.
Een Joods spreekwoord zegt het ook mooi: Heb je gehoopt op iets en je verlangen is niet vervuld. Ga dan door met hopen.
*Jakobus 5: 16 Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, omdat er kracht aan wordt verleend. (NBG)
*christenen noemen iets een beeld van God wanneer ze in hun gedachten een filmpje of foto zien van iets. Een beeld is vaak symbolisch en alleen voor de ontvanger duidelijk.
Ik beoog met deze blog geen theologisch onderbouwd betoog over het gebed. Het is puur een beeld-blog om de bidders te bemoedigen. Over wanneer een gebed naar Gods hart is of andere prachtige zaken hebben anderen reeds geschreven. Even Googlen en je vindt genoeg. Zegengroet voor alle bidders en voor hen voor wie gebeden wordt.
Dank je wel voor deze blog je moedigt me er mee aan, en je timing is bijzonder.
Dank je Danielle. Misschien Gods timing?
Mooi Anne dankjewel voor deze aanmoediging
Dank je Lineke en graag gedaan.
Dank je Anne. Vanaf ongeveer mei 2018 zijn we onze kinderen en ook die kleine Anne kwijt. Het zou wel aan ons liggen, maar doe dat er toe? We zien vijf van onze kinderen helemaal niet meer.
Ik bid voor hun, dat het hun goed gaat. Ze weten niet waar ze mee bezig zijn. Hopelijk worden zij ook oud. Hopelijk maken zij nooit mee wat wij nu meemaken. Het is een amputatie zonder verdoving.
Mijn vraag is: bid voor ons. God is degene Die, door gebed, alles op zijn plaats zal zetten. Ik geloof in gebed. Ik vertrouw God.
Of het in dit leven in orde komt, weet ik niet. Ik zie uit naar het moment dat we Hem zullen zien. God heeft ons lief. Zijn Zoon heeft alles opgelost. Nu is het nog niet te zien en zien we in een spiegel der raadselen, zoals de bijbel dat zo mooi zegt. Maar straks, aan de andere kant van dit leven. Oh jongens, dat moet wel zo mooi zijn. Voor mij kan het nooit nog lang duren.
Ik ben in maart tachtig.
Jezus is nabij Anne. Hij heeft ons lief. Hij gaf Zijn leven voor elk van ons. Hij is nabij. Ik dank je voor je mooie stukje. Het maakt me blij
Wat een gemis Caspar. Al je kinderen zo in Gods hand te moeten terug leggen en daardoor ook je kleindochter Anne. Amputatie is goed uitgedrukt. Ik vind het onbeschrijflijk. Wat een kracht van Boven hebben jullie nu nodig. Ik zal jullie meenemen in mijn gebeden.
Fijn dat mijn stukje een stukje vreugde geeft.
Bemoedigend!
Bedankt Wim!
mooi Anne
Dank je Anne.
Herkenbaar! Ooit zocht ik een vriendin op na een bemoedigende koffieochtend. Ze was al jaren boos op mij. Ik belde aan en ik mocht binnen. Ik mocht zelfs blijven eten en toen hebben we hardop gebeden en aan God voorgelegd dat wij er niet uit kwamen maar of we het bij Hem mochten neerleggen. Na het amen hebben we elkaar een knuffel gegeven en we hebben nog altijd goed contact.
Bedankt voor je verhaal Coby. Wat een getuigenis gaat ervan uit. Ik ben blij dat jullie het aan God hebben gegeven en weer goed contact hebben.
Mooi geschreven Anne 🙂 Bedankt voor deze blog!
Dankjewel Jacqueline.
Casper, ik leef met je mee en ga ook voor jou en je gezin bidden. Hij is nabij en wij zien uit naar Zijn komst!
Hoi Anne, mooi stuk. Zet mij ook weer aan om volhardend te bidden. Doet me tevens denken aan ‘het verhaal van de onrechtvaardige rechter’: https://www.basisbijbel.nl/boek/lukas/18
Mooi om te lezen Erwin. Ja nu je het zegt; dat verhaal past erbij.
Wat een bemoedigende blog Anne. Dank je wel. Prachtig ook dat beeld waar je over schrijft.
Volhardend bidden blijft steeds opnieuw wel een uitdaging.
Jazeker Johanneke, dat vind ik ook. Dank voor je reactie.
In reactie op de reactie die ik niet toeliet> Wanneer je God vervloekt, vervloek je in wezen jezelf.