Wie wil dit hebben?

 

weggeefhoek

Iemand belangstelling voor dit fraaie laminaat?

Wanneer je in een nieuwe situatie komt, is de kans groot dat je ook nieuwe aspecten van jezelf leert kennen. In een poging drie huizen op- cq te ontruimen ontdekte ik dat ik een vreselijke hekel heb aan verspilling. Helemaal nieuw is dit niet voor mij. Tenslotte koop ik al mijn hele volwassen leven tweedehands goederen en kleding. Maar ik heb lang gedacht dat dit kwam doordat ik ook niet veel te besteden had.

Het afgelopen half jaar ontdekte ik pas hoe diep het zat. Ik wilde niet alleen dingen, die nog goed waren niet weg gooien, ik wilde ze het liefst weg geven. Weggeven heeft meerdere voordelen; je maakt er iemand blij mee, het is beter voor het milieu en jij bent weer wat kwijt, dat je toch niet wilde houden.

Maar wanneer je dingen weg gaat geven en ook nog aan verschillende mensen, vraagt dat het nodige organisatie talent. Je moet namelijk met data en tijden gaan goochelen zodat iedereen kan.

Kan jij dan?

Omdat ik al in Duitsland woonde had ik beperkte keuze voor de gegadigden. Zij moesten komen in de weken dat ik in Nederland land was. Zo kwam het dat het in het huis van pa een zoete inval werd en er flink wat werd meegenomen. Aan het inpakken van mijn eigen spulletjes kwam ik echter weer niet toe. Of althans, ik kreeg het niet afgerond omdat ik de ´krijgers´ op weg hielp en van koffie voorzag.

Bij mijn huis in Arnhem had ik op gegeven moment een afspraak met de verhuizer voor het wegbrengen van spullen naar vrienden en de stort. Alleen kon één vriendin alleen in de middag terwijl de verhuizer alleen in de ochtend kon. En om de bank nu in de regen voor haar deur te zetten? Mijn lief was dus genoodzaakt met de aanhanger te komen. Dat betekende wel een langere reistijd voor hem want met zo´n ding achter je auto mag je niet zo snel.

Prijskaartje

Het begon me langzaam maar zeker te dagen (na heel wat ge-App en geplan) dat mijn vrijgevigheid een prijskaartje had. Niet voor de lieverds die ik van alles gunde maar voor mezelf. En voor mijn man. Wij moesten offers brengen in de vorm van moeite en tijd, terwijl we al zoveel te doen hadden met onze drie huizen. Mijn man is hier nog steeds aan het werk namelijk, naast zijn normale baan. Ik zei laatst schertsend: ´Ik weet niet eens of ik het met jou kan vinden onder normale omstandigheden. ´ Gelukkig konden we er om lachen. Ik ben blij te vertellen dat er nu eindelijk schot in de zaak zit. We hebben één huis minder nu mijn huisraad in Duitsland is gearriveerd en mijn huur is opgezegd.

tuinbank

Wie wil dit hebben?

Er is nog een grappig voordeel aan mijn vrijgevigheid. Mocht ik mijn oude spullen gaan missen, dan kan ik een deel opzoeken bij vrienden. Wat dacht je van even zitten op mijn oude bank bij vriendin A. of lekker rusten op mijn voormalige bed bij vriendin B?

Hoera voor de weggeefhoek!

Mijn laminaat kan ik niet bezoeken. Dat ligt bij een (voor mij) onbekende man, wiens zus zich bij mij meldde naar aanleiding van foto´s van de vloer op de weggeefhoek. Geweldig systeem! Ik heb haar gevraagd een foto te sturen zodra het vloertje ligt. Ze vond dit heel geestig geloof ik.
Ik weet ook niet wat het is. Ik geef makkelijk weg maar ik hecht me ook makkelijk. Gelukkig niet alleen aan spullen!

 

Aan de foto´s kunnen geen rechten meer ontleend. Alles is al weggegeven.
Even lachen om een teveel aan dingen met Brigitte Kaandorp https://www.youtube.com/watch?v=KzwFmwL9J7U
, 18 januari 2019. 16 reacties op Wie wil dit hebben?. Category: blogs.

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

16 reacties

  1. Lineke schreef:

    Boeiend geschreven, je lieve man heeft incasseringsvermogen begrijp ik hieruit.

  2. Danielle Hoogendijk schreef:

    Ik keek net een filmpje over zegenen, o.a. door te geven, wat ben jij op de manier, ook al is het noodzakelijk om dingen op te ruimen gelijk een zegen !
    Wat mooi dat je deze keuze maakt, daar tijd en energie in steekt.
    Je zet me aan het denken.
    Fijn dat je nu 1 huis minder hebt, succes met de rest die nog wel op/ont-ruimd moet worden.

  3. Rob Alberts schreef:

    Pas je wel op dat jij je man niet weggeeft …..

    Vrolijke groet,

  4. Anuscka schreef:

    Lijkt me heerlijk voor je, nu er een beetje orde in de choas (en de veelheid) van drie huizen komt. Mooi ook dat je zoveel hebt weggegeven. Herkenbaar, wij hebben dat ook gedaan voordat we naar ons ’tiny’ boerderijtje vertrokken, en inderdaad soms met dezelfde gevoelens: het kost ons wel veel tijd en energie zo… maar soms is dat goed. Soms is het ook beter dingen te verkopen, zodat er een ‘uitwisseling van energie’ ontstaat, maar dat verschilt per ding en per mens…

    • Anne Stekhoven schreef:

      Grappig dat je dit schrijft Anuscka, Ik ben namelijk hier in Duitsland spullen op Ebay-Kleinanzeigen aan het zetten. Er is hier geen kringloop in de buurt en daarom probeer ik ook nog wat te verkopen. Bij het uitladen van de verhuiswagen zag ik het weer helder: we hebben nog steeds teveel!

  5. Anne Vellinga schreef:

    Mooie mentaliteit Anne, ik kan me er helemaal in vinden. Erg leuk hoe alle spullen bij vrienden en (on)bekenden terecht zijn gekomen, ben benieuwd of je ooit nog eens logeert op je eigen bed of koffie drinkt op je eigen bank. Leuk idee.
    Zijn er bij jou in de buurt kringloopwinkels? In Duitsland zijn ze naar mijn ervaring in het Fichtelgebirge veel minder. Maar wie weet.
    Bij mijn verhuizing van Hoorn naar Montferland zat ik met hetzelfde als jij en ik ben niet zo’n ster in organiseren, meer van het improviseren – Kees werkte nog in Alkmaar en woonde de halve week in ons nog niet verkochte huis in Hoorn en de rest bij mij in Montferland. Hij nam elke week dozen met spullen mee. Tsja, wat deed ik met alle overtollige kleine spulletjes… ik ben ze gaan wegbrengen op de fiets naar alle kringloopwinkels in de buurt waardoor mijn conditie vooruit ging een ik gelijk nieuwe kennissen kreeg. Jij hebt met meer hellingen te maken, maar je bent bijzonder inventief, dus wederom wie weet 🙂

    • Anne Stekhoven schreef:

      Ja, dit hebben we ook alweer gemeen Anne! Hier helaas geen leuke kringloopwinkel in de buurt. Iets dat ik zeker ga missen. Daarom probeer ik nu dingen via internet te verkopen. Een andere tak van sport, die best grappig is. Ik probeer de foto´s zo te maken dat het er aantrekkelijk uitziet en hou de prijzen laag. Het is meer het idee dan dat ik eraan verdienen wil. Eens kijken of dit werkt. Bedankt voor je spellingtip!

  6. Dat je nog tijd vindt om ook nog te schrijven…ik heb er weer van genoten. Ik ben ook vaste klant bij de Kringloop om spullen te kopen en weg te geven. Leve de Kringloop! Schitterend geschreven en ja zo is het helemaal.
    Ik zal hier nog even één van mijn kringloopgedichten delen;)

    De tweedehands hoed

    Vandaag heb ik een hoed gekocht
    bij de kringloop in de stad.
    Manlief heeft hem uitgezocht,
    we lopen naar het zebrapad.

    De auto’s blijven netjes wachten,
    we worden hier en daar gegroet.
    ’t Is of ze ons heel hoog achten,
    komt dat nu allemaal door die hoed?

    We worden vorstelijk benaderd,
    “mevrouw, meneer, wat kan ik voor u doen?”
    Een keurige man knikt en buigt waardig,
    ik waan me in de tijd van toen.

    ‘k word geholpen in mijn jas,
    deuren gaan voor me open,
    men draagt voor mij de grote tas,
    vraagt; “zal ik met u meelopen?”

    Ik heb de hele dag genoten
    van de aankoop van die hoed.
    Dat die maar 50 eurocent kostte
    vervult me met een opgelicht gemoed.

    Coby Poelman – Duisterwinkel

  7. Heleen J schreef:

    Oh oh wat herkenbaar: zo voor de ander zorgen en jezelf over het hoofd zien…Een mooie les dat wel en het prijskaartje dat hieraan hing, mag je zelf bepalen! Knuffel…

  8. Adriana schreef:

    Ik kom hier voor het eerst en ben benieuwd waar ik terecht ben gekomen. Ik zie iets over spiritualiteit en geloof, ben je van een kerk?

    Je schrijft mooi en interessant. Ik denk dat ik vaker kom kijken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *