De klok
De klok heeft lang gezwegen.
Hij stond heel stil te staan,
niet verstorend vaders rust.
Altijd vijf voor vier.
Twee maal daags toch bij de tijd.
Ooit tikte de klok,
in een grijs verleden.
Bij papa, mama en grote broer.
Zijn slag bij het halve uur,
vrolijk oplopend bij de hele.
In mijn brein,
liggen blijde galmen begraven.
Ik neem de klok mee,
terug naar die Heimat:
made in Germany.
Hier komt hij tot leven,
in liefdevolle handen
die hem nader bekijken
opwinden, repareren.
Hij wordt weer bij zijn naam genoemd:
Junghans.
De jonge Hans,
hij doet het weer.
Verrukking bij zijn slagen,
muziek uit mijn jeugd.
Hieronder kan je de klokslagen beluisteren. Zelf op de pauzeknop drukken want hij gaat maar door!
Prachtig
Dank je Lineke.
Wat een lief geluid, fijn dat hij weer meedraaid.
Oude herinneringen komen boven en nieuwe worden gemaakt, geniet ervan.
Ja, leuk hé. Ik geniet iedere dag weer.
Mooi gedicht, het raakt diep aan alles wat was en niet verloren gaat, maar toch…
En erg leuk het klokgelui erbij!
Je bent een bijzonder mens, en dat ben je.
Bedankt Anne 🙂 Het geluid vangen vond ik erg leuk om te doen en fijn om hier te kunnen delen.
Fijn dat zo’n mooie klok, waar zoveel herinneringen ‘in’ zitten, zo liefdevol is gerepareerd! Mooie klank, de klank van nostalgie. Het geeft iets huiselijks, iets ‘hyggeligs’ zoals we in Denemarken zeggen, als zo’n klok slaat. Om die reden hebben wij het klokje uit mijn liefs ouderlijk huis meegenomen naar ons nieuwe thuis. <3
Leuk dat je hier komt buurten. Welkom! Tof dat jullie ook zo´n hyggelige klok hebben uit de ouderlijke woning van je lief.
Wat een prettige, heldere klank heeft jullie Junghans. Ik weet altijd graag hoe laat het is, daarom heb ik in bijna alle kamers in m’n huis een klok. Niks bijzonders, de meeste zijn van plastic en lopen op batterijen. Maar ik heb ook nog een klok uit mijn ouderlijk huis liggen, zo een met gewichten eraan. Die voelt als veel meer dan een tijdwijzer, dat is een getuige (geen stille) van de eerste 17 jaren van mijn leven en hij hing tot twee jaar geleden nog in het huis waar mijn moeder woonde. Ik schaam me dat ik hem nog steeds niet heb laten nakijken en nog geen plek heb gegeven. Ach, dat heeft nog tijd. Bedankt weer voor dit mooie, uitnodigende gedicht, Anne!
Dat het je maar mag inspireren Monique 🙂
Wat een schitterend gedicht Anne, ik kreeg er kippenvel van. Zo mooi dat hij je jeugd weer in leven heeft geroepen als een junge Hans, prachtig! Dank voor je tip om op je blog te gaan kijken naar dit gedicht dat je zo bij mij vindt passen, je kent me al aardig haha. Mooie bescheiden klank heeft de klok.
Dank je Coby. We leren elkaar kennen door de gedichten en verhalen heen.
Een herinnering, warmte teruggevonden.
Heel mooi.
Dank je Hilly. Leuk dat je reageert!
Geweldig!!!!
Dankjewel Heleen!
Wat mooi verteld met zo weinig woorden. Geluidsfragment is super. xxx
Dank! Ja, was ook leuk om op te nemen.
Heel mooi!
Dank je Wim!
Leuk zeg, en kostbaar, zo’n klok met een verhaal:).
In 1 woord….. GEWELDIG!!
Dank je Elya!