Wanneer je wereld door ziekte steeds kleiner wordt, is het zaak een creatieve geest te ontwikkelen. Die creatieve geest kan je namelijk helpen toch een positieve blik te houden, al is de situatie alles behalve plezierig. Hoe zich dit kan uiten heb ik bij mijn moeder mogen meemaken. Bij het kleiner worden van haar bewegingsvrijheid, door verschillende kwalen, verruimde zij haar blik en haar hart.
Zij kon zelf niet meer lang lopen maar de mensen kwamen graag bij haar op bezoek en namen zo een stukje van de wereld voor haar mee. Het meegebrachte bloemetje bracht een beetje buiten voor haar naar binnen. Dit zag je ook terug in de schilderijtjes die zij kunstig wist te maken van de bloemen die zij droogde. Sommigen hebben (ook na haar lange afwezigheid) hun kleur behouden en herinneren me aan haar geconcentreerd bezig zijn. Een pincet in de hand om de bloemen voorzichtig op het papier te plakken met piepkleine druppels lijm. In die tijd stuurde ik een kaartje met een spreuk die bij haar paste: een enkele bloem kan mijn tuin zijn.
Mijn moeder schreef ooit in mijn poëziealbum volgend versje: Strooi om je heen kleine bloempjes van vreugde, takjes van liefde, blaadjes geduld. Door aan een ieder zo´n ruiker te geven, wordt ook jouw leven met blijdschap vervuld — God wordt in dit versje niet genoemd en toch was Hij voor ma de basis van waaruit zij haar bloemen van liefde uitdeelde.
In de doos met oude kaarten vond ik uiteraard veel bloemenkaarten en landschappen terug. De laatste afbeeldingen noemde ma haar raampjes naar buiten en dat bedoel ik met een creatieve geest. Wie niet naar buiten kan en bijna nergens meer kan komen door de pijn, heeft ramen nodig om naar buiten te kunnen kijken. Die raampjes schiep mijn moeder door de ansichtkaarten en het beluisteren van gesproken boeken. Dat luisteren was haar verborgen kracht in haar gesprekken met mensen.
Struinend door de doos kijk ik even door alle raampjes die mijn moeder als dank voor haar luisterend oor en ruime hart heeft ontvangen en ik proef iets van haar vreugde in het bekijken. Samen met de grappige of ontroerende teksten weet ik dat het haar heeft opgebouwd in een lastige situatie. Even een uitzicht op wat anders. Wie wil dat nu niet?
Wat een mooi en liefdevol geschreven blog.
Warme groet,
Dankjewel Rob. Wens je een fijne 2e adventszondag en stuur een warme groet terug.
Zo mooi
Bedankt Eveline!
Prachtig Anne, ik geniet van je verhalen over alle vondsten uit je ouderlijk huis. Vertel!
Liefs!
Dank je Hermien. Ik vertel je meer in een brief aan jou. Maandag gaat ie op de post 🙂
Fijne vrouw je moeder. Ze is een levenskunstenares. Wens jou ook vele uitkijken toe. Xxx
Dankjewel Lineke, mooi gezegd. xxxterug!
Mooie vondst weer, Anne! Iedereen heeft wel van die ramen nodig, denk ik. Voor uitzicht, maar ook vooruitzicht – perspectief.
Bedankt Monique. Zeker weten!
Heel mooie kijkje van je moeder zo
🙂
Ik zie de liefde en toewijding van God in de kunstwerkjes van je moeder Anne. Hij schiep de aarde en al haar volheid met onvoorstelbare liefde en toewijding. Je moeder had Zijn liefde in zich.
Fijn dat dat overkomt uit mijn verhaal Cas. Want zo zie ik het ook.
Mooi om te lezen Anne, de liefde voor en van je moeder.
Dat zeg je mooi Johanneke.
Prachtig en leerzaam voor mij.
Ja, voor mij ook 🙂
Heel mooi weer geschreven. Je neemt de schrijver mee! Prachtig!
Thanks Elya! Leuk om te horen.
Wat een bijzondere vrouw om met zoveel beperking toch zo in het leven te staan, wat een voorbeeld.
Je koestert deze herinneringen, dat proef ik uit je blog.
Je bent een mooi mens Anne
Bedankt voor je lieve reactie Danielle. Vind ik van jou ook. X
Dat versje van jouw moeder in jouw poeziealbum raakt me zo. Wat bijzonder dat jouw moeder zo kon leven, ook met haar beperkingen. Dank je wel voor jouw mooie blog.
Dankjewel Maria. Ja, mooi hé dat versje.
Je woorden van liefde maken je moeder weer zichtbaar voor mij, ze was een bijzondere vrouw, net als jij.
Bijzonder mooi om dit te lezen over je moeder. En waardevol om het te koesteren. Ik neem het mee als voorbeeld voor mezelf. Bedankt voor delen van dit bericht.
Wat mooi, zo ook het bloemenschilderijtje!
Lieve Anne, Rinkse en Marieke, Bedankt voor jullie lieve reacties en postuum compliment mbt het schilderijtje. Leuk!
Wat een warme, positieve en creatieve moeder van je!
Zo prachtig en liefdevol is het schilderijtje gemaakt.
Een mooie herinnering!♥
Wat lief dat je hier reageert Loes. Zo bijzonder want jij hebt haar echt gekend 🙂
Wat een mooie ode voor je moeder Anne, wat zou ze blij zijn als ze dit kon lezen.
Dank je Coby. Ja, dat denk ik ook.
Hallo Anne,
Bedankt voor al je mooie stukjes en verhalen. Het geeft mij troost. Je kan heel mooi schrijven.
Dankjewel!