Ooit vroeg ik aan een date: “Waarom ben je eigenlijk op een datingsite gaan staan?” Zijn antwoord was: “Voor de aandacht”. Begrijp je dat ik stil viel? Ik vond dit zo´n raar antwoord. Wie date er nu voor de aandacht? Je bent toch op zoek naar een partner? Je hebt genoeg van het alleen zijn en je wil je leven met iemand delen. Gezelligheid en verbinding zijn eerder woorden die bij mij opkomen wanneer ik aan daten denk.
Terugdenkend aan dit gesprek vraag me af of er toch niet wat in zat. In dat eerlijke antwoord van mijn date want; hopen we niet allemaal op wat aandacht wanneer we daten? Wordt daar op datingsites ook niet met regelmaat over geklaagd en dan bedoel ik; het gebrek eraan?
Scrollend door de berichten op facebook moet ik ook aan het fenomeen denken. Waarom posten we iets? Gaat het om gezellige updates voor vrienden en familie of is het een schreeuw om aandacht? Sommigen posten zoveel berichten dat ik inderdaad in die richting ga denken. Ik vrees dat dezelfde techniek die ons nu een podium biedt debet is aan een stuk eenzaamheid onder mensen, die het vele posten tot gevolg heeft.
Misschien ken je de kleine animatiefilm waarin een man door een menigte loopt, waarbij iedereen op zijn schermpje kijkt. Hij loopt ineengedoken (en met lege handen) tussen mensen die allemaal bezig zijn met hun smartphone. Het is duidelijk dat hij echt contact zoekt maar niemand ziet hem staan. Je kunt het filmpje hier zien: https://www.youtube.com/watch?v=VASywEuqFd8&list=RDVASywEuqFd8&start_radio=1
Wat een triest beeld van onze samenleving wordt hier geschetst. En hoe herkenbaar! Nu wil ik me niet beklagen over de sociale media. Er wordt wel genoeg over de nadelen geschreven terwijl er ook zoveel goede kanten aan zitten. Het gaat erom hoe je ermee omgaat. En daar kom ik weer terug bij het thema. Gebruiken we het middel puur om (alleen) aandacht te vragen of zien we het als een kans om uit te delen?
Ik neem nu als voorbeeld mijn website. Dankzij het internet kan ik mijn schrijfsels aan de man brengen zonder direct een boek uit te moeten geven. En dat is super. Maar wanneer ik alleen blogs post en het verder laat voor wat het is, mis ik de kans op contact. Wanneer de lezer een medeblogger is, dan is het wel zo leuk wanneer ik ook bij deze persoon eens ga neuzen en op zijn/haar blog reageer. Ik doe dit dan ook met zekere regelmaat en beleef er veel plezier aan. Er ontstaan zelfs vriendschappen door, waar ik van geniet. John Donne zei het al: “Niemand is een eiland…”
De boodschap van dit stukje is eigenlijk heel simpel en terug te voeren op een bekende tekst in de Bijbel; het is zaliger te geven dan te ontvangen… In de volksmond kan je ook zeggen: “wie goed doet goed ontmoet”.Daar zit de wederkerigheid meer in. Gaat dit niet ook op voor de digitale wereld?
Ik ben benieuwd hoe jullie het fenomeen beleven en ermee omgaan…
Daten om de aandacht?
Liefhebben is voor mij tegelijkertijd liefde geven maar ook krijgen.
Voor bloggen geldt voor mij hetzelfde.
Ik lees en reageer bij mijn lezers en reageerders maar ook nog eens bij anderen.
Of ben ik nu in tegenspraak met mijzelf???
Vrolijke groet,
Hi Rob, Nee hoor geen tegenspraak. Leuk dat je regelmatig leest en reageert hier.
Voor mij is er een vriendschap uit ontstaan waar ik heel blij mee ben. Niet met ieder maar bij sommige bloggers weet je dat het goed zit.
Ja, fijn is dat! 🙂
Met sommige bloggers heb ik al heel lang contact en dat is eigenlijk wat ik er extra leuk aan vind. Verder blog ik omdat ik graag wat deel, waar een ander wat aan heeft, of leuk vindt.
Mooi dat contact met medebloggers. Je deelt heel gevarieerd. Dat vind ik leuk.
Door te gaan schrijven heb ik veel mooie mensen leren kennen en nu zelfs lieve vriendinnen. Vind het fijn om iets waar ik zelf veel aan heb gehad ook weer door te geven en zo een ander te bemoedigen.
Bedankt voor je reactie Johanneke. Ja, jouw blog is heel bemoedigend.
Dat filmpje kende ik niet, maar het raakte me wel, hoe triest.
Wat heb je het treffend beschreven, nu ik mezelf heb terug getrokken uit de sociale media en alleen nog blog komen er minder reacties, maar het is goed zo, de contacten die ik er door heb waardeer ik enorm.
Bedankt Danielle. Ja, zonder facebook gaat het ook hé.
Ja, aandacht heeft iedereen nodig! Dat vind ik zo mooi bij het verhaal van die zieke man die al 38 jaar ziek is. Eer lag een hele menigte en dan staat er zo mooi: ‘Jezus zag hém liggen!’ Wat doet het goed als je gezien wordt en wat is het mooi om anderen te zien! Ik heb ook wel vriendinnen door het bloggen gekregen en ze zijn bijzonder omdat ze anders zijn dan de vriendinnen die ik dichterbij heb en vaker zie. Ik geniet ervan!
Bedankt voor je reactie Lieneke. Wat mooi verwoord je het ook; gezien worden…Fijn als dat gebeurt.
Heel mooi verwoord Anne en het zet zeker aan tot nadenken!
Dank je Elya. Leuk dat je hier reageert 🙂
Ik moet bekennen dat ik in eerste instantie echt voor mezelf ben begonnen met bloggen, gewoon een mooie en fijne manier om mijn schrijfsels bij elkaar te hebben.
Al snel werd het bloggen een manier om dicht bij God te blijven vanwege iets ergs dat binnen ons gezin gebeurde.
En vervolgens bleek dat mensen bemoedigd werden met mijn schrijfsels; woorden vonden waar zij geen woorden voor konden vinden.
En … ik heb er een geweldig lieve vriendin aan over gehouden.
Helaas woont ze wel een eindje weg, maar we proberen op z’n minst één keer per jaar af te spreken.
Bijzonder Rita, hoe het bloggen voor jou breder werd dan jouw verhaal. En kostbaar zo´n vriendin.
Anne, mooi geschreven Helder je punt neer gezet. Ben er blij mee dat je dit geschreven hebt. Het geeft me een steuntje in de rug.
Fijn Arieth 🙂
Een pakkend bericht! Ik ken iemand van heel dichtbij die een relatie heeft gekregen via zo’n datingsite. Ze passen geweldig goed bij elkaar en stralen van geluk. Blij met dit systeem want ze zijn beiden geen uitgaanstypes. Ja, en nu hebben ze elkaars aandacht, iets wat hen blij maakt. Ik ben zo blij voor hen. Leuk dat je hier over schreef.
Ha Coby, Dankjewel voor je leuke bericht.
Shalom
Shalom Thomas.
Heel goed, dit artikel van je! Ik ben online gaan schrijven in een blog in 2007 om te delen wat ik van de Vader ontvangen had. Om dezelfde reden ben ik jaren later het fb opgegaan. Alhoewel het mij niet om persoonlijke aandacht te doen was/is,omdat mn focus op delen ligt,heb ik wel heel waardevolle vrienden via de media gekregen, met wie we naast schrijven, ook persoonlijk ontmoeten.
Mooi Hadassah! Bedankt voor je reactie.
Bij mij gaat het volgens mij zelf om gehoord/en gezien te worden.
maar bovenal wil ik mijn geest blijven scherpen aan/ door middel van de mening van anderen. Daarom ga ik meestal heel snel voorbij aan de “vehaaltjes” en ‘berichten”van anderen. Geldt natuurlijk ZEKER NIET VOOR IEDEREEN
Haha…zeker niet bij iedereen. Ik vind je fijn betrokken Johan.
Hoi Anne, mooie blog vol bewustwording. Er is idd zoveel eenzaamheid. Ik zie dat ook om me heen. Daar kun je zeker wat aan doen, net zo jij aangeeft. Je kunt zelf de stap zetten naar iemand anders, zoals jij reageert op blogs van anderen. Zo ontstaat vanzelf wederkerigheid. Ik nodig bijv. regelmatig mensen uit. Dan geef ik ze de kans op een stukje contact. Soms groeit er zoiets moois uit en openen mensen hun hart voor je.
Mooi hoe jij je huis openstelt Anja. Ja, daar is veel behoefte aan.
Mooi blog Anne, waar veel in zit en wat veel mensen aanspreekt.
Zelf ben ik begonnen met bloggen om Gods Woord te verspreiden. Ik was en ben helemaal enthousiast dat het op deze manier kon en kan. En wat voor gevolgen heeft het allemaal gehad! Toen ik 12 was wilde ik zendelinge worden, maar God sloot die weg helemaal af zoals ik het voor me zag. God ging een weg met mij door de diepte. Maar hoeveel beter is Zijn weg. De blogs worden verspreid in dorpen waar het evangelie nog nooit is gehoord, dat is mij vertelt. God liet het me weten door iemand. En ik heb gehuild van dankbaarheid. De blogs worden nu over de hele wereld gelezen en het breidt alleen maar meer uit. Hoe groot is God. Zendelinge? Ja… toch nog zendelinge geworden alleen geheel anders dan ik gedacht had.
Wat bijzonder Nelly! De wereld is klein met internet. Ik ben daar ook heel blij mee. In Duitsland woon ik toch wat geïsoleerd. Daarom ben ik extra dankbaar met al mijn digitale contacten.
Hoi!
En zo beland ik inderdaad op jouw blog nadat je een reactie bij mij achter hebt gelaten! Leuk je te lezen.
Hoi Natasja, Zo gaat dat 🙂 Leuk dat je langskwam.