Help mijn man heeft een hobby
Katzenkino
Ik weet nog goed dat ik voor het eerst in het huis van mijn man op bezoek kwam en mijn ogen uitkeek bij zijn aquaria. De prachtig bont gekleurde Cichliden in het ene en de kleine guppies in het andere, brachten mij in vervoering. Mijn man heeft niet alleen vissen maar ook garnaaltjes en blauwe Florida kreeften. De eersten zijn miniscuul en hun pootjes bewegen zo rap dat je het niet kan bij houden. Ze zijn dol op komkommer. Zet een stukje -op een stokje- erbij en de volgende dag is het weg.
bewerkelijk
Aquaria zijn prachtig om naar de kijken maar ook zeer bewerkelijk. Dat mijn man er te weinig tijd voor heeft, kwam een paar maanden later aan het licht. De Cichliden kon ik niet meer bewonderen door een dikke laag algen op het glas. De guppies waren naar een alternatieve behuizing in de kelder verhuisd, in afwachting van het inrichten van een nieuwer en mooiere bekken. Het stond al klaar en dat duurde zo een half jaar…Ondertussen stond het lege exemplaar zieltogend in de woonkamer. We misten zo ook een lichtbron want dit bekken was een levende sfeerlamp in een donkere hoek van de kamer. En wat waren dat toch voor onderdelen overal?
eh…dit hoort eigenlijk in de kast…
spullen
Er komt namelijk heel wat kijken bij deze prachtige hobby. Naast de eenvoudige zaken als; een bekken, water, bodembedekking en vissen heb je de volgende zaken nodig; verlichting, filter, verwarming, waterpomp, thermometer, kooldioxide-fles en een voedingapparaat. De grotere dingen werken op stroom en bestaan naast snoeren en stekkers uit; buisjes, slangen, zuignappen en zo meer. Dit verklaart waarom veel aquaria met een kast eronder verkocht worden. Je moet wel het een en ander kunnen opbergen natuurlijk. Dit wordt een probleem wanneer de kast ook voor andere zaken wordt benut. Ik wilde wel wat opruimen maar eh…er is geen plek meer vrij!
Wat? Nog meer?!
Ondertussen ruimde ik wel andere ruimtes zo goed en kwaad als het ging op en ontdekte steeds meer aquaria. In de carport stonden er twee. In de kelder drie. Dan waren er nog de kleine bekkens voor wanneer er baby´s onder de vissen waren. Of een zieke vis apart moest gezet in een met medicijn aangelengd badje. De baby´s zijn echt schattig. Eerst nog niet herkenbaar als vis door de dodderzak maar al snel uitgroeiend tot mini´s, waarvan we de uiteindelijke kleur moeten raden. Ook de zieke vis had mijn sympathie. Zou ze herstellen na de aanval van haar soortgenoten?
Ja, de natuur is wreed en vissen vormen geen uitzondering. Bij de Cichliden worden zwakke exemplaren levend en al opgegeten door de anderen. Die beginnen met het knabbelen aan de ogen zodat de vis -al snel blind- helemaal geen verweer meer heeft. Toen ik hier getuige van was heb ik een harde gil gegeven. Mijn man schrok nog meer van mij dan van de wrede vissen. Nu ja, het leek mij een zeer terechte gil hoor.
De invloed van gasten
Ik prijs de dag dat wij onze eerste gast uit Nederland zouden ontvangen. Er gebeurde toen namelijk iets heel bijzonders: het bekken waar we de vissen niet meer konden zien werd schoongemaakt! Met een onvoorstelbare voortvarendheid maakte mijn man echt alles schoon. Natuurlijk had hij hier ook weer apparaten en hulpmiddelen voor ter beschikking. Mijn vriendin keek een paar dagen later haar ogen uit en ik zei maar niet dat we zelf al geruime tijd niet van de aanblik hadden kunnen genieten. Het bekken van de guppies volgde weer een tijd later maar oh, wat een pracht! Tussen de planten schitteren de neonvissen als levende lichtflitsen heen en weer.
Laat thuis
Wanneer mijn man wat later thuiskomt dan verwacht hoef ik niet te vrezen. Er is geen andere vrouw in het spel. Ook is er zelden een file…. Hij komt thuis met een plastic zak met daarin waterplanten of verse vissen. Levend uiteraard en opgedoken op de Duitse variant van marktplaats. Want sommigen vinden deze hobby toch net iets te veel werk. Snap ik!
Tot slot: wie nog een aquarium zoekt… Wij hebben er genoeg. Wel graag zelf afhalen bitte/aub.
wat je zoal nodig hebt…
Ik vond het leuk om mij voor het schrijven van deze blog te verdiepen in de hobby van mijn man. De titel is ontleend aan een real-live tv-programma van zo´n tien jaar geleden. Ik wil er niet mee zeggen dat mijn man te weinig tijd aan mij besteed 😉 zoals dat het wel het geval was in de gelijknamige serie.
Mijn vader bouwde elk jaar een nieuw en groter aquarium.
Op een dag vertelde een klasgenootje dat hij van de straat bij ons in de woonkamer naar de tv had staan kijken.
In de tijd waren er nog heel weinig tv’s.
En kleuren-tv bestond nog niet.
Na lang praten en denken bleek mijn klasgenoot ademloos naar het beneden aquarium had gekeken.
Ja, ook bij ons meerdere bakken.
En het glazen potje met tubifex in het wasbakje van onze toilet. Zachtjes vielen de druppels water dag en nacht voortdurend op de tubifex.
Nostalgische groet,
Bedankt voor je gezellig uitgebreide reactie Rob. Ik moest wel even aan mijn man vragen wat Tubifex is 😉
Een aquarium is prachtig maar best een werk om het goed bij te houden, ik heb kort geleden de mijne opgeruimd, inderdaad ik mis de lichtbron in een wat donkere hoek van de kamer maar dat is ook alweer gewend.
Inderdaad je hebt er ook een hele berg zooi van, maar toch: geniet ervan.
Bedankt voor reactie Danielle. Kan me voorstellen dat je nu liever een echte lamp neerzet 🙂 Gelukkig is onze ´lamp´ redelijk schoon en op orde nu. We kunnen dus echt genieten van de visjes.
Stekjes en vissen, het heeft wel raakvlakken met elkaar. Kostelijk verhaal. Xxx
Ja, we hebben raakvlakken in het genieten van de schepping en de schepsels. Dat is heel fijn.
ja zeer vermakelijk, je verhaal Anne, Ik zie het helemaal voor me. Met jouw verwonderde blikken inclusief harde gil. Hahaha! Je verhalen vervelen me nooit!
Dank voor je hartelijke reactie Kristine 🙂
Herkenbaar. Wij hebben het huis ook vol met uitwassen van onze verschillende hobbies.
Ik weet het 🙂
Leuk trouwens, die vissen. Ik kom ze graag bekijken. Geef maar een seintje als het aquarium weer schoon gemaakt moet worden.
Dat is een lief aanbod Josien, dankjewel. Kom eerst maar eens voor de gezelligheid kijken. We zetten je niet meteen aan het werk…
Geintje: je zet door je komst mijn man aan het werk 😉
Ik had al eerder gereageerd, maar dat is mis gegaan:Herkenbaar! Wij hebben het huis ook vol met uitwassen van meerdere hobby’s.
Dat is altijd zo bij een eerste keer reageren. Ik heb je nu toegelaten en dan verschijnt alles vanzelf. Bedankt voor je reacties – leuk!
Ik vind het altijd boeiend, zoals die sierlijke, kleurige wezentjes in het water zweven. Hypnotiserend! Maar de grote schoonmaak is een hele klus, daarmee sta je wel weer met beide benen op de grond. Je man heeft een hobby. Een bewerkelijke hobby! Die van mij ook; hij houdt van oldtimers – hoe ouder hoe liever. Zo’n hobby die ook een passie is, deel je meestal graag met anderen en zodoende verbindt het je ook met anderen. En dat is een enorm pluspunt. Ik hoop trouwens dat ik snel het beeld van de hulpeloze, blinde, ten dode opgeschreven gup(?) van mijn netvlies krijg… Ik snap je gil!
Dat is ook een mooie hobby; oldtimers. Maken jullie samen ritjes met andere liefhebbers?
De guppies eten elkaar niet op. Dat doen de wat grotere Cichliden. Ik vind het aquarium met de guppies en neons het mooiste omdat daar echte planten in staan. Vandaar de CO2-fles want dat bevordert de groei…Het idee dat deze vissen geen kannibalen zijn vind ik ook wel fijn.
Wat een leuk verhaal Anne en wat goed dat je je in de hobby van je man verdiept hebt! 🙂 tjonge wat een spullen! En haha nee voor mij geen aquarium. Heb er ook nog eentje op zolder. Is idd zo’n werk om schoon te maken steeds. Niks voor mij! Maar de vissen zijn mooi, dat dan weer wel.
Dank je Anja, je verdiepen is altijd goed maar ik laat -buiten het voeren- het toch maar mooi aan hem over.
Mijn opa had er eentje. Zo mooi. Ik kon er als kind echt van genieten! Ik wist niet dat er zoveel werk in zat. Logisch eigenlijk. bedankt voor je gezellige blogpost.
Ja, interessant hé? Bedankt voor je reactie!
Wat een hobby! En wat een hobby heb jij om dit zo heerlijk te beschrijven dat we allemaal kunnen genieten van dit beeldend verslag! Dank Anne
Dank je Rieky, het gewone leven is een bron van inspiratie…
Ik mis een mooie foto van de vissen in het aquarium….
Ik kan altijd wel genieten, hoor, van een mooi aquarium.
Leuk dat je hier overschrijft en hem “in het zonnetje”zet.
Een foto van de vissen…hmm zit wat in. Ga ik misschien nog toevoegen of anders in een volgend verhaal?
Meine gute, haha. Wist niet dat er zoveel bij een aquarium kwam kijken maar het kijkgedeelte lijkt mij ook geweldig:)!
🙂
Geweldig hoe jij je verdiept hebt in de hobby van je man, met een knipoog, en hoe je ons laat meegenieten.
Mijn vader had naast een terrarium een aquarium, die laatste gaf precies het werk wat jij vertelt – op een gegeven moment kocht hij er visjes bij die algen eten van het glas, met zuigmonden – dat was ik vergeten en zie die grote zwarte lippen nu weer voor me. Verder moesten wij altijd watervlooien vangen in de sloot, die zaten er toen nog vol mee en dat hielp ook het aquarium schoon te houden – geen idee meer waarom 🙂
Bedankt voor tips. De zuignapvissen zijn hier ijverig aan de poets maar het wordt ze soms teveel 🙂
Ah, herkenbaar! Mijn man had een aquarium toen ik hem leerde kennen, op zijn kamer thuis. Toen we net getrouwd waren hebben we ook een paar een aquarium gehad, nou ja, hij dan, want ik had er niet veel mee. Ik was blij dat hij op een gegeven moment inzag dat het toch wel veel tijd koste. Nu hebben we een hond 🙂