De boodschap van het bos
Ik wandel door het bos. Zacht knisperen de bladeren onder mijn voeten. Er ligt al veel door de hete zomer. De bomen hebben geleden maar staan toch nog fier overeind. Ze hebben al zoveel doorstaan: zwoele lentes, hete zomers en koude winters vol sneeuw en ijs. Eén hete zomer meer of minder is voor het bos best te doen, al staan de bramen er heel wat slechter bij. Alle vruchten zijn verdroogd en er valt niks te plukken. Maar de bomen wortelen dieper en kunnen meer aan. Een zachte wind strijkt langs mijn wang en lieflijk filteren de bladeren boven mij het zonlicht.
liedje
De wind neemt wat toe en de bladeren beginnen te ruisen. Het is alsof er een liedje door speelt met de bladeren als gevoelig instrument. “Dus je gaat ons verlaten?” zingt het bos en een echo weerklinkt in de rijen die volgen: “verlaten…verlate…verlaat”. Ik weet waar het bos op doelt. Het heeft mij al een tijd niet meer gezien hier, wandelend onder zijn takken, struinend op zijn paden. We hebben al lang niet meer met elkaar gesproken en dat spijt mij meer dan ik zeggen kan.
“Er zijn daar ook bossen” fluister ik terug op de vraag, alsof ik een excuus zoek. “Niet zo dichtbij jou als ik ben” antwoordt het bos rapper dan ik had verwacht: “wij zijn elkaar steeds nabij geweest, nietwaar?” Ik moet het bos gelijk geven. “Dat klopt lief bos” Ik weet niks beters te zeggen en zucht. Wat heb ik hier toch vaak gewandeld en wat deed mij dat altijd goed. De bomen hebben mij altijd weer met hun liederen tot rust gebracht. God heb ik hier vaak heel wat beter kunnen vinden dan in welk kerkgebouw dan ook. De bomen, ze zijn mij lief. Ik heb naar hen opgekeken in de wetenschap dat zij er al stonden voordat ik bestond en dat ze er nog zullen staan wanneer ik ben heen gegaan. Dat ik hen nu verlaat terwijl ik nog leef is ook voor mij wennen.
klein mensenkind
“We zullen je missen” zeggen de bomen. Ik weet niet of ze het menen want wat beteken ik voor die boom? Ik ben slechts een mens die aan hen voorbij is gegaan. Die hen heeft zien staan en op waarde geschat. Misschien is dat voor een boom best bijzonder. Al heb ik ze niet geknuffeld en over hun boodschap aan mij ook nooit gesproken. Mensen vinden dat soort gedachten maar raar. Anne de bomenfluisteraar! Maar of het nu zinsbegoocheling is of niet voor mij heeft het bos wat te zeggen. De lange levensduur van een boom wanneer hij niet wordt gekapt zegt mij iets over mijn eigen eindigheid. Het gezegde; boompje groot, plantertje dood’ spreekt mij aan. Wie ben ik? Een klein mensenkind met een beperkte tijd op aarde.
stukje paradijs
Iets van het paradijs is voor ons achtergebleven. We moeten daar zuinig mee omgaan. Dat zeggen de bomen ook tegen mij. De dieren trouwens ook. Want ik heb van mijn kat geleerd wat vertrouwen en overgave inhouden. Voorbeelden te over in de natuur.
Zo in mezelf en mijn gedachten ben ik het bos uitgelopen. Ik vergat afscheid te nemen maar dat geeft niet. We zullen elkaar immers weerzien. Want we leven nog: het bos en ik. En ook bomen weten dat afscheid net zo relatief is als tijd.
Mooi, Anne! Afscheid is inderdaad relatief, dat zagen we afgelopen dinsdag wel weer
Ik moet hier goed op reageren. Omdat hij het zo waard is. Hij is zo mooi, je blog. Iets van verdriet voel ik. Afscheid, in de steek gelaten zijn, maar ook van eeuwigheid. Dankjewel.
Dank je lieve Lineke. Ik weet dat het wandelen ook zoveel voor jou betekent. Woonden we maar wat dichter bij elkaar…
Je schrijft; God heb ik hier vaak heel wat beter kunnen vinden dan in welk kerkgebouw dan ook.
Zo ervaar ik dat ook. In de natuur, bos en ook eigen tuin voel ik me vaak dichtbij Hem.
Dat hebben we dan gemeen Anne Creatief. Het wordt deze week mooi weer. Ik hoop dat je tijd hebt ervan te genieten en dichtbij Hem te zijn.
Ja, dank jewel we gaan ons best doen met genieten.
Wat mooi geschreven! Het ontroerd me!
Fijn Mariska!
mooi Anne, ik liep met je mee
Dat vind ik een gezellige gedachte Anne.
Mooi geschreven. Hoe meer je schrijft, hoe meer nieuwsgierig ik ben naar meer van jou. Knap gedaan! Ik word altijd heel rustig in het bos: de geur, de kleuren, de wind door de bladeren. Hetzelfde heb ik bij de zee.
We may ignore, but we can nowhere evade the presence of God. The world is crowded with Him. He walks everywhere incognito.
Maar in het Woord vind omhels ik hem het meest.
Wat een mooie Engelse tekst schrijf je Aritha, dankjewel! Leuk dat ik je nieuwsgierig maak 🙂
Fijn dat jij ook zo tot rust komt in bos en bij de zee.
Mooi geschreven! Ik hou van tuinieren, ook een stukje schepping. Snoeien is rustgevend voor me. En plantjes gooi ik niet zomaar weg.
Dank je Heleen. Fijn dat jij ook zo van de natuur geniet. Ik heb alle planten van mijn vader en van mij verhuist naar Duitsland en om gepot. Sommigen die een ander zou weggooien zijn prachtig hersteld daardoor. Daarnaast stek ik graag en deel die planten weer uit.
Ja, de natuur….
Ik moet denken aan een deel van een Psalm:
Ps 19:4,5a (NBG51)
“Het is geen sprake en het zijn geen woorden,
hun stem wordt niet vernomen:
toch gaat hun prediking uit over de ganse aarde
en hun taal tot aan het einde der wereld.”
Het is zelfs Gods bedoeling dat we de natuur “horen”
Geen wonder dat we ons er zo thuis voelen!
Oh, mooie psalm Margiet! Dank voor je reactie.
Een beetje verdrietig… Maar toch ook troostend. Ik snap zo goed dat je het gaat missen. Het zal tijd kosten om het daar opnieuw te vinden. Maar gelukkig is Hij overal<3!
Thanks lieve Miriam!
Hello Anne Stekhoven. I am a Pastor from Mumbai, India. I am glad to stop by your profile on the blogger and the blog post. I am also blessed and feel privileged and honoured to get connected with you as well as know you and about your interest in the Word of God as well as faith and spirituality. Your blog post is so expressive of your relationship with the forest and message it has for you and us too. How God uses His creation to speak to us. I am reminded of Psalm 96: 11-13. I have been in the Pastoral ministry for last 39 yrs in this great city of Mumbai a city with a great contrast where richest of rich and the poorest of poor live. We reach out to the poorest of poor with the love of Christ to bring healing to the brokenhearted. We also encourage young and the adults from the west to come to Mumbai to work with us during their vacation time. We would love to have you come and others who are interested in missions to work with us during their vacation time. I am sure you / they will have a life changing experience. Looking forward to hear from you very soon. God’s richest blessings on you, your family and friends.
Thanks for your response Pastor Wankhede.
Prachtig, ik heb even met je mee gewandeld en geluisterd naar het geritsel en het gesprek. Een stukje paradijs.