Retourtje hemel
Laatst keek ik naar het programma `Een kijkje in de ziel´ waarbij leiders van verschillende religies werd gevraagd naar het leven ná dit leven. In alle religies wordt hierin geloofd, al is het nogal een verschil of je gelooft dat het leven op aarde een enkele reis is of een retourtje zoals in de reïncarnatie gedachte.
de hemel leek ver weg
Ik weet nog goed hoe mijn moeder mij vroeger trachtte te troosten met het idee van een hemel. In de hemel zou ik vast beloond worden voor wat ik hier op aarde leed. Het was ongetwijfeld goed bedoeld maar ik kon er niks mee. Ik was jong en dacht er nog niet aan om dood te gaan. De hemel was voor mij heel ver weg. En mijn chronische pijn leek dus eindeloos.
Daarbij; als het daar zo fijn was, wat deed ik dan nog hier? Zo ontstond bij mij de gedachte dat het idee van een hemel –waar alles zoveel beter was- zelfs gevaarlijk kon zijn voor zieke mensen. Want met de gedachte aan een beter leven kon je natuurlijk ook uit dit leven stappen.
Inmiddels denk ik er anders over. Ik geloof namelijk niet meer dat mensen zelfmoord plegen om maar eerder in de hemel te komen. Mensen die tot deze wanhoopsdaad komen willen waarschijnlijk niet echt sterven, ze willen dat een einde aan hun lijden komt of aan hun angst. Het is vaak een noodkreet om hulp of hoop op bevrijding van…
zoethoudertje?
Ten tijde van het voorbeeld van mijn moeder zag ik de hemel als zoethoudertje. Niet iets van belang voor de situatie zoals die zich voordeed. Nu zie ik de hemel als een geweldig vervolg op dit aardse leven. Het idee van een onsterfelijke ziel in een sterfelijk lichaam is mij immers niet vreemd. Daarvoor ben je christen. Trouwens; ook niet- of anders gelovigen zien het vaak zo. Dat er niks is na dit leven is maar aan enkelen als gedachtegoed gegeven. De meesten voelen aan hun water dat er meer is. En juist dit `meer´ maakt voor mij het leven hier waardevol en dragelijker. Ik heb een perspectief.
Tja, want als je het hier niet geweldig hebt? Je bent bijvoorbeeld niet in een welvarend land geboren of niet een gezond lichaam. Dan ploeter je hier op aarde maar voort. En dan is er niks om naar uit te kijken. Toch een zoethoudertje dan? Nee, want je mag ook hier het goede willen en genieten van wat God gegeven heeft. Je mag ook hier hopen en streven naar een beter leven of werken aan je gezondheid, voor zover dat gaat. De hemel is niet bedoeld om nu achteruit te leunen. Zo van; ooit wordt het beter maar nu nog niet. Maar wel als een vooruitzicht dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die hierna zal komen.
vooruitzicht en troost
Ook wat los moeten laten van dierbaren betreft is er een geweldig vooruitzicht. Want er gaat veel troost vanuit dat je verenigd zal worden met hen. Dat deze scheiding van tijdelijke aard is maakt het afscheid dragelijk. Dat heb ik bij het afscheid van mijn vader mogen ervaren. En het valt me bij uitvaarten van gelovigen ook echt op; de dood heeft niet het laatste woord.
Wanneer wordt gesproken over heimwee naar de hemel resoneert dat in mijn ziel. Het raakt aan een innerlijk weten waar ik vandaan kom. Dat ik dat zo ervaar heeft te maken met een sterk verlangen naar rechtvaardigheid en volkomenheid die niet op aarde te vinden is. Daarom geloof ik dat mijn ziel bij God vandaan komt en naar Hem zal terugkeren omdat Hij de oorsprong van het leven is. Dus toch een retourtje maar dan andersom. Ik keer niet terug naar de aarde maar naar de hemel. Daarom noemen wij als christen het sterven; thuiskomen.
hemel op aarde
De hemel is niet ver weg voor wie gelooft. God is immers altijd dichtbij; op de aarde als ook in de hemel. Hij komt ons in Zijn Liefde tegemoet. We proeven het in de schoonheid van een stuk ongerepte natuur, kunst of in een muziekstuk dat ons weet te raken. De menselijke liefde brengt ook met zekere regelmaat een stukje van de hemel op aarde. Want wie heeft nog nooit die fijne persoon, die als geroepen kwam, voor een engel aangezien?
Met deze blog doe ik mee aan de bloghop met het thema: de hemel. Host Lineke http://kostbaar-en-geliefd.blogspot.com/2018/07/ansichtkaart-van-de-overkant.html
Prachtig geschreven !
Wat ik zo mooi vind is dat als we onze geliefden in de hemel terug zien (laat ik even in het midden of de verhoudingen dan ook zo zijn als op aarde) dat de pijn er dan uit is.
Ja, bijzonder hé Danielle. Voor hen die ons voorgingen is de pijn er al uit omdat zij tot volle kennis van de Liefde zijn gekomen. Zij begrijpen ons nu goed. Wij op aarde hebben vaak nog heling nodig.
Wat zeg je dit mooi, pfff dat raakt me.
Hartverwarmend, Anne!
Bedankt Monique!
Aangrijpend en mooi, een retourtje maar dan andersom – thuiskomen bij onze Hemelse Vader. Dank je Anne!
Dank je Ron. Je vat geweldig samen hoe ik het bedoelde 🙂
Goed onder woorden gebracht. Past er precies bij vind ik, bij het thema. Goed gedaan.
Bedankt voor je enthousiaste reactie Aritha. Ik heb echt aan dit stuk zitten schaven omdat ik het belangrijk vind mijn gedachte-ontwikkeling met betrekking tot dit prachtige thema goed te verwoorden.
Mooi<3!!