Pa: ‘Mijn vrouw zei dat ik meer moet voelen en niet denken maar ik vind dat je eerst moet denken en dan kan je voelen’.
Mijn vader was zeker geen ongevoelig mens maar hij was altijd eerst aan het analyseren voordat het gevoel achter de analyse tevoorschijn werd getoverd doordat hij er woorden voor vond. Meestal via gedichten of gedachten over schoonheid, de liefde, natuurbeleving of God. Thema’ s die hem raakten. Bij hem sluimerde het gevoel op de achtergrond. Zijn manier van voelen noem ik: van buiten naar binnen voelen.
Mijn moeder was meer emotioneel. De gevoelens lagen dichterbij aan de oppervlakte van haar ziel. Zij voelde alles intens en sprak soms haar gevoel (of een angst) uit zonder er diep over te denken. Dit bracht haar een enkele keer in een lastig parket. Zij voelde van binnen naar buiten.
Ik beschrijf het nu zo alsof we allemaal ofwel van binnen naar buiten of van buiten naar binnen voelen. Maar meestal lopen deze vormen door elkaar heen en wisselen ze elkaar af. Hoewel er ook mensen zijn die een sterke voorkeur hebben zoals mijn vader.
Bij mij loopt het door elkaar want ik heb zowel mijn moeder in mij als mijn rationele pa. En daarom ben ik soms in de war en weet ik niet meer wat ik voel of wat ik bedoel. Nu ook:
Ik zoek naar woorden
En kom bij mijn gevoel
Nu ik weet wat ik voel kan ik het woorden geven, uitleggen aan een ander en zo mezelf beter begrijpen. Dit is wat ik voel. Dit is wat ik denk over het gevoel. Nu ik dat helder heb kan ik vragen stellen over het gevoel of de gedachten. Want niet alles wat ik denk en voel is waar. Soms moet ik met iemand van gedachten wisselen om mezelf te corrigeren. Een andere keer bid ik ervoor en komen er nieuwe inzichten waardoor het verandert. Niets zo veranderlijk als gevoelens. Ze zijn als bonte kleuren die komen en gaan. Wil ik wel zoveel voelen?
Pa: ‘door te mediteren kan je je gevoelens uitschakelen’.
Je ligt en staart naar het plafond. Het is stil in je hersenpan; rust. Gelaten ondergaan van wat er is zonder oordeel want ik voel nu niks, ik mediteer!
Gelaten ondergaat pa zijn lot. Zijn isolement van bijna niks meer zien en nog weinig horen. Door zich niet aan zijn staar te laten opereren en een gehoorapparaat te weigeren, is hij in zijn mediteer-cocon tevreden met het bestaan. Wat zal je je nog druk maken wanneer je de oudste van je familie bent geworden en een mooi leven hebt gehad? Zijn fantasievolle hoofd denkt verder, analyseert en filosofeert of het is rustig. Dan mediteert hij. Dat vind ik knap. In mijn hoofd is het nooit stil.
Er komen nog mensen op bezoek. Ze kruipen bij pa in zijn cocon en schreeuwen in zijn goede oor. Iedereen doet zijn best. Eigenlijk dansen we allemaal naar zijn pijpen maar het is een vreugdevolle dans; milde man linkerbeentje hoog, dankbare patiënt; draai naar rechts. Pa amuseert zich en wij lachen om zijn grapjes. Zo is er toch nog levendigheid op zijn tijd. Een mens kan niet de hele tijd mediteren toch?
Ach pa’ tje toch. Je bent een mooie man en een moeilijke papa geweest. Maar al het nare is vergeten. Want met mediteren kan je lastige gevoelens uitschakelen. Dat dan weer wel. Geen hartzeer alleen ontferming en nagenieten van wat was.
Want de mooie gevoelens schakel ik niet uit. Ik koester ze!
Met dank aan Nelleke, die mij de opdracht gaf iets te schrijven naar aanleiding van de uitspraken van mijn vader.
Bijzondere man was en is je pa. Want hij is niet weg maar vergroeid met jou. Zo gaat dat.
Alle mensen zijn mooi. Dat weet ik en dat voel ik
Wat herken ik dit, Anne! Woorden geven aan je gevoel kan een wereld aan gedachten openen – en andersom.
Mooi geschreven. Mooi om het op die manier te zien. Het is goed om gevoel en verstand dichter bij elkaar te krijgen. Ik had er in het rouwproces hulp bij nodig.
Mooi beschreven.
Iedereen bedankt voor de hartelijke reacties en blijken van herkenning.
Mooi verwoord Anne!
Wat schrijf jij mooi! Vooral ook over je vader! Maar eigenlijk overal over. van wie heb je dat TALENT behalve van onze Heer???
Dank je Johan. Zo zie ik het ook. Een geschenk dat ik probeer uit te delen hier. Fijn dat je ervan geniet 🙂