Tot ziens Stekje
Een maand geleden ben ik getrouwd met Norbert, met een r. die niet op de rouwkaart staat. Tja, als je maar moe genoeg bent zie je dingen over het hoofd. Vader Feico was ook moe en dat werd er niet beter op. Hij heeft meerdere keren aangegeven dat het voor hem mooi was geweest en in die zin kunnen we er vrede mee hebben dat hij er niet meer is. Hij lag op de trouwdag in het ziekenhuis maar heeft wel echt mee gekregen wat er gebeurde en hij was blij voor ons. Ik ben dankbaar dat hij Norbert nog heeft leren kennen en andersom. En al heb ik een maand na ons trouwen een begrafenis, de volgorde klopt en mijn gebeden om extra tijd voor pa zijn verhoord.
Ik was bij zijn sterven en bij de uitgeleide uit de zorg-Villa, waar hij nog een fijne tijd heeft gehad. Door zijn verhuizing naar de Villa en de goede zorg daar geloof ik ook dat pa het nog wat langer heeft kunnen volhouden want van het herstelcentrum werd hij alleen maar zieker.
Toen de moeder van mijn vader overleed – hij was 23– wilde hij niet naar haar lichaam gaan kijken. Zijn argument was: ‘ik wil me haar herinneren zoals ze bij leven was…als een mooie bloem’. U zit hier allen voor mij als bloemen voor vader Feico. We zijn samen een gemengd boeket. Sommigen hebben van mij vernomen dat ik een bloemmotief of vrolijke kleur in de kleding zou waarderen ter ere van mijn kleurrijke vader. Maar ook wanneer u wat anders draagt is dat prachtig. De kracht van een gemengd boeket is immers dat er zowel bonte als rustig gekleurde bloemen in zitten, dat brengt het boeket in balans. Pa was ook een mooie bloem en in de spiegel kom ik hem nog levendig tegen of moet ik zeggen ‘deels’ want ik lijk ook op mijn moeder. En waar ik dat vroeger niet wilde, vind ik dat nu alleen maar mooi.
Wat mijn vader en ik gemeen hebben en ik zie dat ook bij anderen in de familie; is de behoefte ons te uiten via gedichten.
De dag na pa’s overlijden heb ik een gedicht geschreven en dit wil ik nu voor u voordragen:
Genade-tijd
Ik heb voor jou wat tijd gekocht. De prijs was best wel hoog
maar gisteren zweefde je alsnog weg voor mijn geestesoog.
Ik heb voor extra tijd gepleit en ik heb voor jou gerend
zodat ik eindelijk zeggen kan: ik heb je echt gekend.
Genade dat jij nog zo lang, hier in het land van leven
– al was het op eind heel zwaar – toch bij ons bent gebleven.
Jij hebt gezegd dat liefde wint en sterker dan de dood is.
Ik geef je daarin groot gelijk al voel ik het gemis.
Ik kus je zacht en zeg vaarwel, een kneepje in je hand.
We zullen elkaar ooit weder zien, daar aan de overkant…
pa en ik in de ‘ziekfabriek’ zoals ik het herstelcentrum ben gaan noemen…
Sterkte Anne
Dankjewel lieve Lineke. Ik denk ook vaak aan jou. Liefs!
Ik heb de foto bij het graf gezien. Wat een prachtig kleurig boeket. Je stond daar en nam afscheid. Zo mooi ook hoe je het hier verwoord. Ik wens je heel veel sterkte en Gods nabijheid.
Dank je Yvonne. Dat boeket was echt passend bij pa’s kleurrijke persoon.
Prachtig, Anne. Wat een mooi afscheid van je vader. Sterkte met het gemis en met het bijkomen van de afgelopen intense maanden… de afgelopen tijd!
Bedankt Monique, ontspannen moet ik nu echt weer leren…
Heel mooi geschreven! Gecondoleerd met je vader én gefeliciteerd met jullie huwelijk!
Dankjewel Marieke!
Lieve Anne, ik heb behoefte om je van ganser harte te feliciteren. Niet alleen met je geliefde man, maar ook met het prachtige kontakt dat je met je vader had.
Ik heb vijf prachtige dochters en een zoon. Vier dochters drijven van mij af. Vooral de twee jongsten die van ons samen zijn, willen geen kontakt meer totdat hun eisen worden ingewilligd. Wat zijn dan die eisen? Ze hebben het idee opgevat dat hun moeder lijdt aan “verborgen narcisme” Eerst willen ze dat mijn vrouw, hun moeder dus, naar een arts gaat en zich laat behandelen. Daarna willen ze pas weer kontakt.
Ik begrijp ze echt niet. Wij, mijn vrouw en ik hebben een fantastisch huwelijk. We zijn al 35 jaar bij elkaar.
Ik keek naar jouw fotootje samen met je pa, en ik had het even niet meer. Ik weet niet hoe oud jouw vader is geworden. Ik ben nu 79, en leef volledig op een pacemaker. Mijn hart is al dood. Hij werkt alleen omdat die pacemaker hem op gang houdt.
Ik zie jou en je lijkt op mijn jongste dochter.
Daarom feliciteer ik jou Anne. Wat is jou vader gelukkig heen gegaan. Wat ben jij gelukkig met zo’n prachtige herinnering.
Ja, ik heb geloof. Ik weet en hoop dat mijn kinderen tot bezinning komen. Ik weet en hoop dat ik binnenkort ook zo’n prachtig gedicht mag schrijven.
Nu ben ik wat depressief, maar dat is niet nodig, want de Heer is aan mijn zij. Omdat jij zo veel op Elize lijkt, had ik de behoefte om dit met je te delen.
Ik wens je een gezegend huwelijk Anne. Met misschien gezegende kinderen.
Lieve groeten van Cas
Dank je Cas. Zend je Zijn zegen in de situatie met je kinderen. Rouwen kan je soms ook om de levenden, die niet meer in je leven zijn door het afstand nemen dat jij beschrijft. Heel pijnlijk! Ik hoop erg dat er weer toenadering wordt gezocht en verbinding wordt gevonden. Kinderen zitten er voor Norbert en mij niet meer in. Maar ik hoop dat de zonen uit zijn eerste huwelijk op een dag ook in ons gezamenlijke leven willen zijn en zullen meegenieten van ons geluk. Ze zijn nu al welkom maar ook hier is niet alles zo ongecompliceerd als wij zouden wensen…
Wat prachtig geschreven!
Dankjewel Erika. Leuk dat je hier reageert.
Wat mooi en liefdevol geschreven.
Heel veel sterkte.
Dankjewel Danielle.
Prachtig verwoord Anne, en hoe bijzonder dat je vader dit grote talent nog kon onderkennen, een groot geschenk!
ThanX Heleen. Ja!
Condolerende groet,
Dank je Rob.
Zo ontroerend Anne, zo mooi om te lezen. Zoveel liefde is hier doorheen verweven. Heel veel sterkte en moge Zijn nabijheid tot steun zijn.
Dank je Coby. Ja, God is heel nabij. Ook stuurt hij allemaal lieve mensen langs. Ik voel me echt gedragen.
Hoe is het nu met jullie en je rouwverwerking?
Nog te druk om er echt bij stil te staan. Wel raar dat ik niet meer langs kan gaan. We hebben elkaar ook weinig gezien omdat Norbert in Duitsland woont en werkt. En ik in Nederland van alles moest regelen ivm begrafenis etc. Gisteren met een grote aanhanger alle planten van pa meegenomen. Die krijgen nu een nieuw tehuis. Velen zijn uit model gegroeid. Dat wordt dus stekken…
Van harte gecondoleerd Anne! Wat een gemis! En ook nog gefeliciteerd met je huwelijk!
Dankjewel Julia.
Wat mooi omschreven Anne. Heel veel sterkte.
Ik zag de planten die je mee hebt genomen. Hij die niet zit in de kring der spotters en in de raad van goddelozen zal zijn als een boom geplant aan waterstromen. Hij geeft zijn vrucht op tijd, zijn blad valt niet af en al wat hij doet zal gelukken.
Kijk maar veel naar de planten en geniet ervan voor ze te zorgen!
Dank je Petrina. De verzorging van de levende have biedt troost. Pa was dol op zijn planten en lang bezorgd of het hen wel goed ging. Een lieve buurvrouw heeft ervoor gezorgd tot wij ze kwamen halen.
Och Anne wat mooi jou tekst en wat intens moet het allemaal geweest zijn en nog. Toen ik jou met je vader op de foto zag en de tekst nog nazinderde was ik tot tranen geraakt. De tekst is mooi en de foto is ook heel erg mooi. Ja, ik zie dat jullie op elkaar lijken wat leuk om te zien. Heel veel troost en liefde gewenst en een gerust hart. Irene
Bedankt Irene. Fijn dat je hier weer even kwam ‘buurten’. Norbert nam de foto van mij en pa’tje. Pa heeft ook nog gezegd dat wij op elkaar leken maar hij bedoelde met name de voorkeur voor analyseren.