Japanse kers
Geflankeerd door donk’re wachters
sta ik als flonkerkleurcontrast
te pronken in mijn lentetooi
immer op tijd voor Feico *steks verjaardag
22 in de maand april: de grasmaand.
Na 7 dagen zijn de bloempjes moe
en vallen naar benee op het pad.
De luister is geweken,
maar in het volgend jaar
zijn mijn trouwelingen weer daar
en stralen mij vanouds weer toe.
Een liefde die niet aflaat
en van jaar tot jaar zich openbaart.
mijn rozemondjes zij gekust!
Update pa: Er is besloten vooraleerst niet te opereren maar een orthopedisch hulpmiddel uit te proberen. Een op maat gemaakte laars/koker die de enkel in de juiste stand zal houden. Gebed blijft welkom want als dit niet werkt moet hij alsnog onder het mes en eigenlijk zien we dat geen van allen zitten.
Ik hoop dat dit hem helpt. En zal een kaars voor hem branden. Voor een mooie vriend, een mooie dichter en bovenal jouw vader! Alsnog gefeliciteerd met zijn verjaardag.
Dank je Bellona!
Ik hoop dat het orthopedisch hulpmiddel je vader gaat helpen Anne! Ik heb het even opgeschreven en zal zo voor hem bidden. Wat een mooi gedicht heb je voor hem geschreven, zo gevoelvol! Groetjes hoor!
Dankjewel! Het gedicht is van Pa’s hand. Ik plaats hier namelijk ook zijn gedichten en niet alleen die van mezelf.
Heftig! Ik hoop dat het gaat helpen.
Het gedicht is heel erg mooi.
Dank je Aritha!
Ja, nu vind ik het nog steeds mooi. Een pracht herinnering voor jou. Deze boom