Pas op de (afgesproken) plaats
Een paspoort uit vervlogen tijden
‘Waarom moet ik een nieuw paspoort? Ik ga toch niet meer de grens over?’
‘Je moet je kunnen identificeren pa.’
Ik probeer het mijn vader duidelijk te maken maar het gaat er niet in. Volgens hem is zijn verlopen paspoort nog goed genoeg om zichzelf mee te identificeren. Oké, hij is wat magerder geworden sinds de foto op dit document maar zijn gegevens zijn onveranderd. Waarom dan de noodzaak tot een nieuwe? Het herinnert hem aan de identificatieplicht ten tijde van WO 2. En het is een feit; de SS heeft in diens duistere praktijken veel ‘baat’ gehad bij dit administratieve hulpmiddel, al zijn ze niet bepaald de uitvinders ervan.
Ik gooi het over een andere boeg: ‘Deze is over zijn houdbaarheidsdatum heen. Denk maar aan wat er met je bankpas gebeurde laatst’.
Pa had willen pinnen en kwam voor een verrassing te staan; zijn bankpas weigerde. Hij bleek niet meer geldig. Een brief van de bank met nieuwe pas, kon hij zich niet meer herinneren.
pasjes regelen
Dus ineens was ik betrokken in Operatie: pasjes regelen.
Een nieuwe bankpas moest aangevraagd en het werd wachten op maar liefst 3 verschillende brieven, die op 3 verschillende data zouden arriveren. Gezien pa’s geheugenproblemen moest ik hem bijna dagelijks herinneren de brieven in een map apart te houden, tot mijn volgende bezoek
De nieuwe identiteitskaart leverde weer andere uitdagingen. Mijn vader is niet bepaald mobiel en ik heb geen auto. Gelukkig kon ik voor het afhalen van het verouderde document een huisbezoek regelen. De fotograaf zat wel om de hoek en werd in schuifelpas bezocht voor een pasfoto.
zieken-huisbezoek
Doordat mijn vader onverwacht in het ziekenhuis belandde werd het huisbezoek omgezet in een ziekenhuisbezoek. Ik zou de pas achterlaten voor de gemeente-mevrouw op een afgesproken plek. Ik deelde deze informatie niet mijn vader. Hij was op dat moment namelijk danig in de war van de operatie aan zijn enkel. In zijn delier had hij het over het gemeentehuis, dat hij die dag bezocht zou hebben. Hij sprak van Kafkaiaanse toestanden. Het leek me niet het moment om over de ‘Ausweis’ te praten, zoals pa de nieuwe pas was gaan noemen…
Terwijl mijn vader wartaal sprak, waar toch kernen van waarheid in te bespeuren waren, verstopte ik zijn oude paspoort (voorzien van een geldbedrag voor de nieuwe kaart) onder een boekje in zijn nachtkastje.
‘Een handtekening zetten kan uw vader niet meer’ concludeerde de gemeentelijke dame de volgende dag aan de telefoon. ‘Daarom staat er op de nieuwe kaart nu: unable to sign’
kader
De nieuwe kaart met deze handige mededeling was echter nog niet in zijn bezit toen pa in het herstelcentrum, waar hij vanuit het ziekenhuis naar toe werd gestuurd, allerlei formulieren moest ondertekenen. Vier stuks werden er van hem verlangd. Slechtziend èn het hebben van een dubbele achternaam bezorgde ons de nodige stress en blad vullende krabbels.
Ach, pa paste al nooit binnen een kader. Dus waarom zou dat nu met zijn naam ineens wel nodig zijn?
Ze moeten het er maar mee doen!
Je hebt het er maar druk mee! Ik begrijp dat er veel tijd in gaat zitten, in al die dingen regelen. Maar zorg (ook) goed voor jezelf, zoveel als mogelijk in deze situatie. Liefs!
‘D’ is wel heel anoniem. Dat moet natuurlijk gewoon Debora zijn. 😉
Ja en alles met het OV valt ook niet mee. Laatst de fiets meegenomen in de trein omdat ik wel op drie plekken achter elkaar moest zijn. Morgen naar de schoonheidsspecialiste bij wijze van ontspan-moment 🙂 Bedankt Debora
Lieve Anne,
Ik las net je verhaal. Een zware tijd voor jou. En ook voor Feico. Hij had en heeft altijd een geestelijk rijk leven. En dan glijdt dat steeds meer weg. Ik vond het al vreemd dat ik geen brief meer kreeg. Maar nu is het helemaal duidelijk.
Als ik een kaart of brief schrijf , wordt dit dan aan hem voorgelezen?
Sterkte voor nu met alle organisatie rondom hem. Vergeet ook niet goed voor jezelf te zorgen.
Liefs
Bellona
Lieve Bellona, Bedankt voor je meeleven met vader Feico. Je kan hem gewoon schrijven hoor, ik lees het voor!
Beste Anne,
Als oude (jeugd)vriend van Feico ontving ik je nieuwsbrief, gewijd aan de toestand van je vader. Dank daarvoor.
Mijn omgang met Feico bestaat vele jaren uit bezoeken, brieven, mails en telefoongesprekken. Bij wijze van vervolgreactie op je brief zend ik je een e-mail met informatie over onze lange vriendschap, en tevens als mogelijk middel (voorlezen) om de helaas beperkt geworden communicatie met Feico voort te zetten.
Beste Ingo, Bedankt voor je reactie hier. Fijn dat de brief je heeft bereikt. Pa vertelde dat je had gebeld. Zo zijn jullie weer van elkaars wel en wee op de hoogte.
Beste Anne,
Nu vriend Feico nog enkele weken moet revalideren valt te hopen dat hij deze moeilijke periode fysiek en vooral geestelijk goed doorstaat. Zolang bezoek door mij (nog) niet haalbaar is beperk ik mij tot telefonisch contact, voor zover dat nog mogelijk is. Lukt dat niet meer (wij hebben beiden gehoorproblemen) maak ik graag gebruik van je voorstel de communicatie voort te zetten door middel van voorlees-mails. Ik zend je bericht als het zover komt. In elk geval hoop ik dat je vader na zijn verblijf in D. zijn leven weer in zijn vertrouwde thuis kan voortzetten. N.B.Mag ik beschikken over je e-mail adres? Vriendelijke groet.
Beste Ingo, Bedankt voor je reageren hier. Ik heb je reeds eerder een mail gestuurd maar misschien heb je die gemist?