Ik verwacht niets meer van het leven

Als er zoveel door je handen glipt moet je niet het zand de schuld geven…

Op mijn profiel van Funky Fish heb ik recent de titel van mijn ‘vis-akte’ gewijzigd. Had ik eerst het vrome: ‘God weet ‘t – ik niet’ erop staan. Nu staat er:  ‘ik doe maar wat…’

Het is niet dat ik me niet meer in mijn eerste slogan kan vinden. Het is voor een gelovige ziel een waarheid als een koe dat God het beter weet dan wij stofachtige wezens. Maar gezien de gewijzigde omstandigheden vind ik:  ‘ik doe maar wat’ meer passend en welhaast een logisch vervolg op de vorige titel.

Eigenlijk doen we allemaal maar wat, als we eerlijk zijn. Al houden nog genoeg mensen de schone schijn op dat ze het allemaal onder controle hebben in het leven. Niets is minder waar. Er zijn maar weinig zaken waar we controle over hebben. En waar we het vandaag nog hebben, kunnen we het morgen weer kwijt zijn.

zelfinzicht

Ik vind mijn nieuwe titel  dan ook getuigen van enig (zelf) inzicht en het komt nog spontaan over ook. Maar ik meen het serieus want natuurlijk hoop ik hierbij wel het ‘goede ‘ te doen. Wanneer ik de plank mis sla bied ik nederig mijn excuus aan. Want niet alles wat ik doe is juist. Ik ben en blijf een feilbaar mens.

Eén en ander heeft ook te maken met een verandering in levensvisie. Had ik tot voor kort nog de verwachting dat bepaalde zaken ‘goed’ (dat wil zeggen; naar mijn zin) zouden aflopen. Dat zie ik nu toch anders want alles loopt altijd anders dan verwacht.

Waarom dan nog iets verwachten?

slotsom

Ik ben dan ook tot de slotsom gekomen dat ik momenteel niets meer verwacht van het leven. Dit klinkt vrij triest maar dat valt best mee. Er zit een zeer opluchtende kant aan deze conclusie.

Mijn ‘niets-verwachten’ komt niet omdat ik bang ben voor een nieuwe teleurstelling. Dat is voor mensen die hetzelfde zeggen vaak de bron. Zij gaan bijvoorbeeld geen nieuwe relatie meer aan uit angst weer gekwetst te worden. Zij verwachten op relatiegebied dan ook maar niks meer. Dit is echter triest want hoe mooi zou het zijn wanneer de relatie waar ze –al is het bevreesd – toch instappen goed uitpakt?

Ik verwacht dus niets, niet uit angst voor teleurstelling maar wel vanwege de vele teleurstellingen. Dat is wel een verschil. Eén en ander drukte mij op de levensles; dat ik kennelijk eerst maar eens tevreden moet leren zijn met wat er ìs in plaats van alweer te hopen op wat zou kunnen zijn.

Als ik niet meer op een verandering wacht, kan de verandering in mijzelf beginnen. Klinkt dit logisch? Nu ja, ik geloof dat als de omstandigheden niet veranderen je als mens moet veranderen, zodat je op een goede manier met de omstandigheden kan omgaan. Dat is ook het enige waar je invloed op hebt; jezelf.

gelukkig onder alle omstandigheden

Voor mij betekent dit leven in het hier en nu, zonder verwachting maar wel vol van hoop op een innerlijke groei zodat ik -ondanks de omstandigheden èn in alle omstandigheden; ik denk hierbij ook aan *Paulus woorden- toch gelukkig kan zijn.

In mijn geval lukt dit alleen wanneer ik dicht bij de Heer leef en me door Hem laat voeden en leiden op mijn pad.

En daarom leef ik nu bij de dag. Doe wat voor handen komt en ontmoet mensen. Ik laat me verrassen door wat komt. En dat is Veel, voor wie niets verwacht…

 

*Filipenzen 4:11-13

, 12 augustus 2017. 15 reacties op Ik verwacht niets meer van het leven. Category: geloof & spiritualiteit. Tagged: .

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

15 reacties

  1. M & E schreef:

    Voel je altijd vrij om te bellen als je behoefte hebt aan een luisterend oor, Anne.
    Hartelijke groet,
    Marinus & Elisabeth

  2. Anne Vellinga schreef:

    mooi hoe je weet te verwoorden hoe je uit eigen ervaring en bewustwording tot nieuwe inzichten bent gekomen, het grenst aan het inzicht van een van de eerste filosofen die mij zeer dierbaar is, Heracleitos, Hij zegt het zo ‘expect the unexpected’ – in mijn eerste roman (Sophie~genius loci) komt dit inzicht gaandeweg naar voren 🙂 lieve groet van andere Anne

  3. Lieneke schreef:

    Mooi en wijs geschreven zeg:)! Leven uit en van genade en daarin God ontmoeten, zonder ergens ‘recht’ op te hebben…ik probeer het ook.

  4. Aritha schreef:

    Heel herkenbaar! Laten we proberen het evenwicht te vinden tussen het grijpen van die mogelijkheden waardoor we ons lot verbeteren en het aanvaarden van die omstandigheden die wij niet kunnen veranderen. xxx

  5. Maria schreef:

    Mooi en wijs geschreven. Mijn ervaring is dat het in de praktijk een gevecht van elke dag is. Elke dag aanvaarden en je leven opnieuw in de handen van de Heer leven. En hoewel onze levens inhoudelijk van elkaar verschillen, is het verlangen naar iets dat je mist en de zoektocht naar vrede met wat er is herkenbaar. Sterkte in je dagelijkse dag.

  6. Casper schreef:

    Wat mij in het bijzonder opvalt is dat jij Anne, niet bent verzuurt. Je bent nog altijd lerende. Je bent niet te hoogmoedig om je zienswijzen aan te passen. Jezus zegt, “leer van Mij dat ik nederig en zachtmoedig van hart ben”. Ik zie deze eigenschappen ook bij jou Anne.
    Zelf zit ik al jaren in een draaimolen van aanpassingen en veranderingen. Maar één ding weet ik. God houdt van mij en is dicht bij mij. Ook dat is iets wat ik door “schade en schande” heb “mogen” leren. Daardoor heb ik ontdekt dat zelfs “mijn” geloof niet van mijzelf is. Het is alles door genade ontvangen.

  7. Anne Stekhoven schreef:

    Bedankt voor je openhartige reactie Casper. Ja, ik geloof dat wij ons leven lang mogen leren. En gelukkig hebben we een geduldige en milde leermeester. Mooi om te lezen hoe ook jij Hem in je leven (her)kent. Wens je Zijn rijke zegen in de aanpassingen, die niet altijd makkelijk -voor je- zullen zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *