Het Geschenk
Er staat een pakje op tafel. Pakje? Een Geschenk! Dat woord past beter want wat ziet het prachtig uit. Een glanzend pakpapier is er kunstig om heen gevouwen. Ik zie nergens een stukje plakband. Wel een mooie strik in alle kleuren van de regenboog.
Is het cadeau nieuw? Ja en nee. Ja, ik heb het nog niet durven uitpakken dus in zoverre is het nieuw. Nee, het staat al heel lang op tafel.
Waarom pak ik het niet uit?
niet voor mij
Ik durf niet. Ik ben bang dat dit geschenk helemaal niet voor mij is. Gezien de verpakking bevat het een kostbare inhoud en ik ben niet gewend aan kostbare geschenken. Het is vast voor iemand anders bedoeld.
Ik zet het in een hoekje van mijn leven en vergeet het geschenk.
Maar vandaag vraagt de stille stem in mijn hart waarom ik het na al die jaren nog niet heb uitgepakt. Ik antwoord dat ik niet kan geloven dat het echt voor mij is bedoeld. Zo iets moois…dat kan toch niet?
‘Weet je wat erin zit?’ vraagt de stem.
– ‘Ik geloof het wel…’ zeg ik aarzelend.
‘Haal het dan uit dat hoekje en maak het open.’
– ‘Ik ben bang’
‘Waar ben je bang voor?’
– ‘Ik ben bang dat ik het niet verdien. Zoiets moois is vast alleen bedoeld voor andere mensen. De mensen die het allemaal goed doen. Wanneer ik zie dat zij meer geluk en gezondheid hebben denk ik: zie je wel. Bovendien; als ik het uitpak, kan ik het misschien ook weer kwijt raken. En ik ben al zoveel kwijt geraakt waar ik aan gehecht was…’
het wacht om te worden uitgepakt
‘De inhoud van dit geschenk kan geen mens verdienen en eenmaal open kan je het niet meer verliezen. Iedereen krijgt dit geschenk aangeboden in zijn of haar leven. Alleen maken veel mensen het nooit open, net als jij. Je kan ervoor weg blijven lopen maar het wacht op jou om uitgepakt te worden. Toe, maak het open.’
Aarzelend loop ik naar het hoekje waar het mooie geschenk onder een laagje stof staat opgesteld. Ik neem het mee naar buiten en blaas er hard overheen om die stoflaag te verdrijven. De vlokjes vliegen onstuimig door de lucht bij dit ademgeweld.
Ik weet wat daar onder het opnieuw glanzende papier op mij wacht. En ik wacht ook al zolang het uit te pakken, vast te houden en te aanvaarden in mijn leven. De tranen lopen over mijn wangen dat ik mezelf dit heb ontzegd. Daarmee heb ik de schenker verdriet gedaan en ook mezelf iets goed onthouden.
Ik maak het open en mijn mond valt ook open. Zoiets prachtigs heb ik nog nooit gezien. Fonkelend ligt het in mijn hand om direct bij mij naar binnen te glippen, richting mijn hart. Het gaat allemaal heel snel maar het brengt een glimlach op mijn gezicht en ik weet; ik zal nooit meer hetzelfde zijn.
het mooiste geschenk
Want dit mooie geschenk is Gods Liefde voor mij. En niet alleen Zijn Liefde maar ook Zijn Aanvaarding. Hij aanvaardt al mijn zwakheden, mijn pijn en bitterheid. En Hij wil mij helpen hetzelfde te doen. Het is ten slotte allemaal al overwonnen aan het kruis. Ik mag in deze overwinning leren wandelen. En ontdekken wat het betekent om kind te zijn van de Vader.
En, heb jij het Geschenk al uitgepakt? Het is echt voor jou en niet alleen voor al die mensen, die het –volgens jou- meer verdienen. Toe, pak het maar uit…
Omdat ik vandaag 50 word deel ik met jullie het meest kostbare geschenk, dat ik ooit heb gekregen.
Prachtig om dit geschenk gelijk ook door te geven aan anderen.
Geen woorden voor zoiets moois. Hoop dat je ervan mag drinken als je dorst hebt.
Dat je steun mag voelen als het tegen zit.
Dat het je mag verlichten hier en nu en alle dagen.
Je bent een kind van God.
Gods zegen.
Slik zo herkenbaar. Tranen rollen over mijn wang.
Gefeliciteerd, met het aannemen. Wat kwetsbaar, wat nodig, wat Hemels mooi.
Gefeliciteerd ook met je verjaardag!
Dank je Petrina.
Ik kan hier alleen maar stil van worden… Wat een kostbaar stukje!!!
🙂
Heel mooi!
Dank Aritha.
Om de mens te vervolmaken, plantte God de boom. Gods schepping duurt voort. Bij alles wat God schiep, zei Hij dat het goed was wat Hij scheppende tot stand had gebracht. Behalve bij de mens, daar stond niet bij dat het goed was.
Hij schiep de mens naar Zijn gelijkenis. Met deze macht is de mens in staat geweldige dingen te doen. Dat doet hij ook. Maar er zijn nog maar enkele walvissen.
Uiteindelijk zal God de mens brengen waar Hij hem hebben wil. Aan Zijn hart. Die dag komt.
Die dag is aanstaande. Staat er niet dat elke knie zich zal buigen? Dat iedere tong zal belijden dat Jezus Heer is tot eer van God?
God zal je zegenen Anne
Bedankt voor je reactie Cas.