Doolhof

doolhof van de pijn

Ik ren door het doolhof van de pijn,

alle wegen zijn mij bekend.

Toch vind ik nooit de uitgang,

die moet je ook niet zoeken

Ik weet: hier moet ik dwars doorheen.

Dwars door; de boosheid en het verdriet,

het gemis en het niet begrijpen.

Mannen komen…mannen gaan.

De stemmen roepen in mijn hoofd:

‘dacht je nu echt dat hij blijven zou?

Toch niet bij jou,

verlaten vrouw!’

Ik ren door het duister en word geschramd.

Het bloed stroomt;

smaak van ijzer op mijn tong,

vermengt met zoute tranen.

Mannen komen…mannen gaan

‘Tijd’ denk ik:

‘ tijd heb ik nodig’.

God weet hoelang het deze keer zal duren

tot ik weer lachen kan,

echt lachen kan.

Helemaal wennen doet het nooit

maar mee-leren-leven zal wel lukken.

Het zal me lukken.

Het moet!

 

, 11 juni 2017. 28 reacties op Doolhof. Category: poëzie van Anne. Tagged: .

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

28 reacties

  1. Marja schreef:

    Sterk!

  2. Lineke schreef:

    Heartbreking. Stomme mannen.

  3. Wim Pouwelse schreef:

    Kwetsbaar ……

  4. Arjanne schreef:

    Ik hoop dat heel Jesaja 54 jou mag bemoedigen! Voor mij altijd een grote troost geweest. Heel veel sterkte. Ik denk aan je.

    xxx

  5. Wim Pouwelse schreef:

    sorry voor de dubbele klik.

  6. Blijf bij de waarheid van Zijn woord over jou leven hoor Anne. En laat je niet meesleuren met de leugens rondom gebrokenheid in jouw leven.

    God heeft een nieuwe mantel over je gescheurde leven gelegd en met Hem in jou ben je heel waardevol.

    Ik luisterde vaak het lied Just be held. Je leven valt niet uit elkaar als Gods hand erboven staat. God laat de puzzelstukken op de juiste plaats vallen. Dat is pijnlijk, zeker als je los gebroken wordt. Maar je valt niet uit Zijn hand of uit elkaar!

    Knuffel moedige vrouw!

  7. Maree schreef:

    Lees ik hieruit dat je relatie voorbij is? Sterkte!

  8. Paula schreef:

    Sterkte….het zal je lukken gedragen op de vleugels van Hem in al je zwakte. Ik leef met je mee en ken je gevoel. Dus…ik bedoel het niet goedkoop…Liefs

  9. Anne Vellinga schreef:

    Al het onechte valt af… het doet pijn, maar is een poort…
    ik vermoed dat je in je hart weet waarheen…
    ik wens je sterkte op je moedige pad van waarachtigheid
    dikke liefs X

  10. Cornelis schreef:

    Je verhaal motiveerde mij om “Luduvuh” weer uit de as te laten herrijzen. De langste en beste versie tot nu toe! Je hebt al een stukje gezien maar hij is nu voltooid. De maagdelijke vertoning is voor jou!

  11. Cornelis schreef:

    Het is de enige manier om gewijde orgelmuziek te redden 😀

  12. Janny wildeman schreef:

    Lieve Anne,

    Heel veel sterkte. Sterke moedige vrouw van God.
    Liefs

  13. Kristine schreef:

    Aangrijpend gedicht, pijn in woorden gevangen, voelbaar en herkenbaar. Ook ik ken het doohof maar al te goed, ben ook een oude rot in het liefdesvak inmiddels.. wees welkom en dan drinken wij er een wijntje op of thee, dat is ook goed.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *