Onbereikbaar
We leven in een tijd waarin een groot deel van de wereldbevolking continue bereikbaar is. Overdag in ieder geval. Want niet iedereen zal zijn mobile telefoon of smartphone s’nachts ook aan hebben staan.
Dat laatste schijnt voor je nachtrust geen aanrader te zijn. Niet omdat je dan steeds gebeld zult worden maar wel in verband met de straling waarop het toestel werkt.
lang mobiel-loos
Ik ben vrij laat aan de mobile telefoon begonnen omdat het idee van altijd-bereikbaar-te-zijn, mij niet aantrok. Ondertussen kreeg ik wel kritiek van mijn omgeving vanwege deze zogenaamde onbereikbaarheid. Een beetje ongeduldig vond ik het wel van mijn vrienden, want je kan het toch later -op de vaste lijn- nog eens proberen?
Ik zag echter wel in dat zij met hun tijd meegingen en ik achter liep. En wanneer zoveel mensen met dat ding rondlopen, zal het ook wel voordelen hebben dacht ik.
Een aanbod voor een voordelig abonnement inclusief toestel, haalde mij dan ook zo’n 9 jaar geleden over de streep.
Daarmee hoopte ik van klachten af te zijn. Maar één vriendin was niet tevreden. Zij was de laatste der mobiel-lozen en belde me nog steeds alleen op de vaste lijn, die ik niet altijd aannam. Ik vroeg waarom ze mij niet op mijn mobiel opbelde. Maar zij was een erg principiële mobiel-loze en vond dat ik de vaste lijn wel eens vaker mocht opnemen.
anonieme bellers
Ik had haar natuurlijk nooit in vertrouwen moeten vertellen dat ik hem inderdaad wel eens over liet gaan, terwijl ik wèl thuis was. Dan zat ik net te eten of lag ik te rusten en dacht ik; nu niet! Ik kreeg maar moeilijk aan haar verstand dat ik echt niet thuis was toen ze belde. En dat ik ook niet kon weten dat zij had gebeld want ze belde anoniem. Kon ze daar niet wat aan doen? Het moet toch een beetje van twee kanten komen, nietwaar?
Al snel werd mij duidelijk dat er wel meer aan de hand was dan onbeantwoorde telefoontjes. Deze vriendin ergerde zich steeds vaker aan allerlei andere dingen rondom mijn persoon. Dingen die voorheen geen probleem waren.
Ik ga hier niet verkondigen dat ik altijd een lieverdje ben en dat er aan mij niks te ergeren valt. Maar wanneer ik terug kijk zeiden haar ergernissen toch ook veel over haar zelf. Ik zat zoals ze dat noemen: in haar allergie.
En waar bij haar de ergernissen toenamen, nam bij mij de spanning toe om maar niet op haar tenen te gaan staan. Gevolg: ik liep op de mijne.
op eieren lopen
Een vriendschap die steeds meer op spitsroede lopen lijkt, is op termijn niet leuk natuurlijk. En daarom was ik dan ook niet verbaasd toen zij het contact wilde beëindigen. Eerlijk gezegd was ik wel opgelucht want zelf had ik dit ook overwogen te doen. Maar ik vind dat nogal een stap. Zeker wanneer je elkaar al zolang kent als wij.
Eigenlijk waren we elkaar ergens op de weg van het leven kwijtgeraakt en probeerden we in stand te houden wat er niet meer was.
Over onbereikbaar gesproken….
Ondertussen loop ik alweer achter. Waar anderen smartphones en dergelijke hebben, heb ik een oude mobiel waarmee ik niet eens kan whats-appen of internettten. Maar ik laat het zo. Ik blijf niet aan de gang!
Mooi blog. Herkenbaar ook. Soms groei je allebei een andere kant op. Wat mobiele telefoons betreft: verstandig om niet aan de smartphone te gaan. Er worden een heleboel dingen gemakkelijker, maar het is ook erg verslavend om continue alles te kunnen opzoeken etc. Ik denk er ook over om voor mijn rust weer een simpele ‘dumb’phone te kopen.
Mooi..
Herkenbaar! Beide dingetjes wel eigenlijk… Maar dat mobieltje van mij, die is al vaak de wc in gewenst, haha! En dan doorgespoeld en al hè;). Ik ben niet zo van het bellen en appen enzo… Maar omdat het op dit moment in m’n leven soms wel handig is (anders spreek ik haast nooit iemand nog) hou ik m’n smartphone eerst nog wel. Maar wat Maria zegt… Wel verleidelijk om weer zo’n ‘ouderwetse’ te kopen:)!
Ha mooi verhaal weer Anne. Tja wat is bereikbaarheid.
Ik zit weleens in de trein en zo goed als iedereen om me heen in z’n eigen bereikbare wereld oftewel ‘cel’-mobiel
dus heeel zelden maar een onverwachts praatje of contact.
Een heleboel mensen naast me maar allemaal ergens ver..
Mooi en grappig geschreven! ‘En waar bij haar de ergernissen toenamen, nam bij mij de spanning toe om maar niet op haar tenen te gaan staan. Gevolg: ik liep op de mijne’. haha, goed gezegd! En heel herkenbaar. Jammer dat vriendschappen, ook heel oude soms verzanden. En het gaat zelden op een leuke manier ‘uit’, Want als er geen ergernis was, zou het ook niet uitgegaan zijn. Inderdaad, wat is bereikbaarheid? daar heb je nu een heel mooi antwoord op gegeven…
mooie ronde beschouwing
Iedereen bedankt voor de fijne reacties!
GSM zijn stress bronnen. Zeker als je rustig aan het fietsen bent of wandelen. Ik gebruik hem ook voor muziek, maar dan kan ik dus helaas gestoord worden.
Tja beter als vrienden uit elkaar dan als vijanden in de loopgraaf. Wees het er over eens dat de klik voorbij is, uit elkaar gegroeid om beide verder te kunnen groeien misschien.
Je hebt gelijk Cornelis. Ik vond het ook goed dat ze het netjes kwam afronden. Ik heb er vrede mee en wens haar alle goeds.
Mooi weergegeven Anne!
Dankjewel Marja.