Klapwiekend vliegt de duif,
landt boven mijn hoofd op tak:
(als hij maar niet hoeft te schijten…)
Ik denk niet veel want lig languit
in het lieve gras
en staar naar het dak van
ritselende blaadjes, zo mooi.
Ze lispelen: ‘hallo, daar aan mijn voeten’
en: ‘geniet maar fijn’.
De zon gefilterd in haar felheid
streelt hier en daar wat huid,
ik zucht.
Zo te mogen liggen
in mijn eigen tuin,
onder mijn eigen boom;
uitgekomen droom.
Mooi! geweldig he als zoiets uitkomt, hoe simpel ook, dat zijn de mooiste dingen.
Dank je Matthijn. Leuk dat je reageert.
Wat heerlijk!
Dat doet mij denken aan de volgende tekst:
Een langgerekt hopen maakt het hart ziek, maar een vervulde begeerte is een boom des levens.Spr.13:12.
Ja, die tekst ken ik. Mooi gekozen, dankjewel!
Fijn!
🙂
Kleine droom, grote zegen!
🙂 Dank je Wim.