Je schaduwkant aanvaarden
Ken jij jezelf? Ik bedoel echt in alle facetten? En kan je met al die facetten uit de voeten? Ik meen mezelf aardig te kennen maar dat aanvaarden is soms een heikel punt.
Vanuit de opvoeding en verwachtingen die onze omgeving van ons heeft, leren wij als kinderen welk gedrag wordt aanvaard en welk gedrag niet. Socialisatie heet dit proces en het helpt ons om om een weg te vinden in een wereld die complex is. Er zit echter ook een keerzijde aan dit proces. Want doordat we ons zijn gaan gedragen naar de verwachting van opvoeder of andere personen lopen we risico een deel van onszelf kwijt te raken.
gevoelig
Zo was ik een emotioneel kind en dit werd niet altijd begrepen. Er werd een negatief oordeel op geplakt en zelf nam ik dat oordeel over. Jezelf inhouden werd mijn uitgangspunt. Het gevolg was dat ik me inhield tot de bom barstte want jezelf steeds maar inhouden is helemaal niet gezond en ook niet haalbaar.
Mijn moeder las op latere leeftijd een boek over hooggevoeligheid en gaf het daarna aan mij. Ze had mij erin herkend en begreep ineens veel beter haar emotionele kind. Ik was toen al volwassen en moest weer opnieuw leren hoe ik op een goede manier met mijn emoties in contact kon komen en ermee kon omgaan. Toch blijf ik mijn felle kant lastig vinden omdat mensen er niet op zitten te wachten en ik dit wel begrijp. Een vriend op de communitysite Funky Fish zei echter “Er is * faith voor nodig om een feeks te durven zijn’. Dit nadat ik tegen iemand was uitgevaren.
feeks
Nee, anderen hoeven de feeks in mij niet leuk te vinden. Ze is helemaal niet aardig. Maar, en dat mag ook gezegd; ze geeft een grens aan. Ze is eerlijk en zegt wat ze voelt en hoe iets voor haar is. Ze kent geen schroom of angst voor afwijzing. Daarom wil ik ook niet dat ze wordt onderdrukt want wanneer men mij gewoon aanvaardt, komt zij helemaal niet vaak tevoorschijn.
Iedereen heeft dit soort schaduwkanten. Kanten die je van jezelf moeilijk te aanvaarden vindt en die je soms zo goed verstopt dat je zou vergeten dat je ze hebt. Maar vroeg of laat, laten ze van zich horen. Of het nu door middel van een depressie is, fysieke klachten of een uitbarsting. Hoe minder aandacht ze krijgen, hoe heftiger ze tevoorschijn komen. Daarom geloof ik dat het goed is om deze kanten te aanvaarden. Ze zijn een deel van jezelf.
het complete plaatje
Zaak is het dan wel om ernaar te leren kijken. Soms kan je daar wel wat hulp bij gebruiken. Ik vind therapeutische ondersteuning dan ook niet verkeerd. Hoewel dat ook een grens kent natuurlijk. Maar iemand kan je helpen weer in contact te komen met alles wat in je is. Je wordt –als het goed is- weer een completer mens. Door zo weer te luisteren naar jezelf, is het openstaan voor de – eveneens onvolmaakte- ander ook eenvoudiger, lijkt mij.
Wanneer ik mijn schaduwkanten ken en aanvaard zal ik minder geneigd zijn onrealistische verwachtingen ten aanzien van anderen te hebben. Mezelf aanvaardend, kan ik de ander aanvaarden en samen – gezellig- verzuchten dat we maar mensen zijn; onvolmaakte mensen die aanvaard zijn door een volmaakte God.
Dat vind ik zo mooi aan het verhaal van Adam en Eva. Wanneer zij van de appel hebben gegeten slaat God ze niet met verwijten om de oren. Het eerste wat Hij roept is: ‘mens waar ben je?’
Durf jij tevoorschijn te komen en je helemaal laten zien? Met je minder mooie kanten en in al je naaktheid?
Pas wanneer je dit lukt, kan er een diep contact groeien tussen jou en de ander. Ook de ander met grote A.
*mijn alias op Funky Fish is Faith
mooi hoe jij de levenslessen die je ontdekt hebt, zo helder deelt, Anne
Dank je Anne.
Fijn dat je geleerd hebt je grens aan te geven. Als je dat sneller doet, is de kans dat je ontploft kleiner. Gedoseerde boosheid sticht, opgekropte boosheid breekt af.
Jezelf aanvaarden blijft een werk in uitvoering. Hooggevoeligheid en begaafdheid herken ik, en het
hyperseksuele christen omarmen is als christen
zijnde ook best iets wat veel geloof eist. En dan
hebben we het nog over ‘neutrale’ eigenschappen
en niet over zwakheden, zonden en controversiele zaken
zoals passiviteit, ongeduld of porno consumeren.
Het vergt moed en geloof om jezelf aan te pakken, maar
nóg meer om dingen los te laten en uit genade te leven
als je merkt dat veranderen niet lukt.
We zijn een werk
in uitvoering, heiliging is Christus werk, niet het onze. Gerechtvaardigd en geliefd door Hem, die vervolgens
het willen en werken in ons uitwerkt. Hij draagt onze zwakheden en zonden, dus verdient dus ook de eer!
Mee eens. Bedankt voor je eerlijke en waardevolle toevoeging Cornelis.
Leven in de schaduw…een mooie ondertitel voor mijn nieuwe blog. Dat gaat ook over je schaduwkant aanvaarden, de zwarte randjes in je ziel durven zien en zelfs laten zien. Tot ik hem weer verwijder…ook dat is leven in de schaduw.
Fijn weekend
https://raspoetinblog.wordpress.com/
Misschien dat het felle ook bij hooggevoeligheid hoort? Ik ken het ook van mezelf. Mooie herkenbare blog Anne.
Dank je Lineke. Het niet tegen onrecht kunnen hoort inderdaad erg bij hooggevoeligheid.
Wat super mooi en herkenbaar geschreven. Ik herken me ook in de uitbarsting en dan schuldig wetend dat ik zelf over mijn grenzen ben gegaan of een ander heb toegestaan dit te doen. Hoop er steeds meer van te leren. Dank je, je schrijft heel fijn!
Bedankt voor je persoonlijke bijdrage in deze reactie Paula.
Dat felle herken ik wel een beetje. Ik kan bijvoorbeeld enorm direct zijn. Terwijl ik dat zelf dan helemaal niet als zo direct bedoel/ervaar. Veel mensen hebben die eigenschap van mij ‘afgestraft’. Het is pas sinds de laatste paar jaren dat ik het eigenlijk niet meer zo heel erg vind dat ik soms zo ben. Al blijf ik wel geloven dat het grotendeels een zwakheid is, want het is zo gemakkelijk om iemand pijn te doen met directe woorden. Omdat ze snel liefdeloos klinken. Das dus altijd wel oppassen geblazen. Ach, en dat is slechts 1 van mijn zwakheden hoor;). Ik blijf het moeilijk vinden om die te omarmen/aanvaarden. Mooie blog, Anne! Het zet me wel aan het denken…
Bedankt voor je reactie Miriam. Dat felle hebben we dan toch gemeen. Het is ook wel een beetje vrouwelijk denk ik, dat van je afbijten. Soms is het gewoon nodig en soms is het behoorlijk lastig. Toch maar omarmen 😉
We blijven werk in uitvoering, dus wees niet te streng voor jezelf. Een beetje aanrommelen hoort bij het mens zijn. Een plant groeit niet sneller als je eraan gaat trekken. Zoek het goede voor de ander en jezelf en laat de rest aan God.
Zo is het Cornelis. Werk in uitvoering vind ik een fijne. Kan een leven lang duren.
En wie zegt dat zwakheid onvolmaaktheid is of gebrek? Misschien hadden Adam en Eva die ook wel. Maar ze waren eerst zo volmaakt op elkaar en God ingesteld dat het geen probleem was. We zijn niet bedoeld om op onszelf volledig te zijn maar in verbondenheid met anderen.
Daar heb je een punt Cornelis. Ik denk dat wanneer we ons veilig weten de schaduwen kleiner worden en de lichte kanten groter.
Mooie en kwetsbaar. Dank je wel.
Bedankt voor je reactie Ariella.
Ja herkenbaar geschreven. Ook hoe er eerder mee omgegaan werd. Ik hoor het nog in mijn hoofd: stop maar nu met lachen, je eindigt altijd met gejank. Hier een emotie type (ook hooggevoelig).
Maar we komen er wel, wanneer ons talent niet meer onze valkuil is. Dus omarm jezelf en stel grenzen. Dat geeft duidelijkheid,rust en ruimte om te mogen zijn.
“Dat geeft duidelijkheid,rust en ruimte om te mogen zijn.”
Klopt, maar vergt een lange adem. De prijs om jezelf te zijn is ook hoog. We geloven vaak het moderne sprookje “wees jezelf dan komt alles goed”.
Vervolgens merken we dat afwijzing en pijn een onderdeel zijn van de strijd en denk je dat je een fout maakte, dat jezelf zijn geen oplossing is. De prijs is even hoog als een masker opdoen, misschien zelfs hoger. Pas op de lange termijn is de loutering en vrede je deel.
Ik kies er bewust voor mezelf te zijn. De mensen die dat wel accepteren blijven vanzelf over. En van die mensen moet je het ook hebben. Instanties is een ander verhaal. Maar daar weet jij ook alles van…
Ik denk niet zozeer dat jezelf zijn de oplossing is of dat het makkelijk zal gaan hoor.
Het is een voortdurend spel tussen jezelf en de sociale omgeving. Waar we allemaal zo onze eigen moeten en valkuilen hebben. Het is 100 keer vallen, maar vooral 101 x de moed vinden toch weer op te staan.
Wat ik wel merk is dat ik rust en ruimte vind om te mogen zijn doordat ik ook mijn mindere eigenschappen van mezelf (h)erken. Dankbaar ben ik hierin vooral met de mensen die mijn beide kanten kennen en van mij (blijven) houden. Die mij omarmen zoals ik ben.
Maar inderdaad het is een lange adem hebben en niet gemakkelijk. Ik ken ook de andere kant, van mezelf veroordelen, haten en verliezen. Daardoor is mijn ervaring dat hoe ik er nu in staat zoveel beter voor mezelf en de mensen om mij heen is.
Veel kracht gewenst!
Bedankt voor je reactie Petrina. Daar zal de herkenning binnen onze blogs ook wel in gelegen zijn. Jij kent de kracht van kwetsbaarheid.
De brok in de keel, de tranen over mijn wang, maar toch dat moeilijke delen. Toch doen wat ik zo moeilijk vind. Omdat het verkeerd doen beter is dan het nalaten uit de angst te falen…. Omdat het delen wat ik moeilijk vind, wat fout gegaan is of gaat in mijn leven, beter is dan het ontkennen en doorrennen. Al kijkend of niemand het misschien ziet…
Knuffel voor jou. Je bent een lieve vrouw Anne!
Dikke knuffel terug voor jou Petrina! Ik waardeer je uitgebreid reageren en je openhartigheid. Vind dit ook een mooie aanvulling op wat ik probeer te zeggen in deze blog.
Mooi geschreven! De zwarte pagina niet omslaan, maar open durven slaan..
Bedankt voor je mooie reactie Rudolf.
En je schaduwkant aanvaarden kan je soms veel geschikter maken om iets voor anderen te betekenen, hoe paradoxaal het ook lijkt.
Toen ik accepteerde dat hyperseksualiteit ook voor mij inhoud dat ik porno kijk, zette dat mij in een proces om op dit terrein anderen inzichten mee te geven over liefde en seks.
Dus uiteindelijk laat God alles meewerken ten goede, ten bate voor de mensen om je heen. Ik heb er nog wel eens moeilijk mee, het zelfverlossend ego wil er nog niet aan. Maar uiteindelijk is zo de eer voor God. Dus als God je makkes niet oplost, dan zal het een ander misschien baten