Verdriet om wat er niet is

verdriet erkennen

Ooit schreef ik op Funky Fish een blog waarin ik opriep te kijken naar wat je allemaal hebt, in plaats van je blind te staren op wat er niet is. Een soort dankbaarheidsblog, die ik ook bij andere bloggers tegen kom. Er is niks mis met deze boodschap maar ik mis er toch iets in.
Heb ik bepaalde mensen met mijn positieve boodschap destijds niet tekort gedaan? En ook niet onbelangrijk; heb ik mezelf ermee tekort gedaan?

verdriet erkennen

Je schrijft vanuit het punt waar je je in je leven bevindt. En ik vond het toen mooi om vanuit deze bril te kijken. Waar het aan ontbrak voel ik nu, een tijd later. In dergelijke verhalen is namelijk geen ruimte voor het verdriet. En ook het verdriet heeft recht op erkenning. Misschien ben ik bang om erin te gaan zwelgen en geef ik het daarom liever geen aandacht?

Mezelf afleiden is een aanlokkelijke zijweg. Maar om bepaald verdriet kun je niet heen. Het zit binnenin je ziel opgeslagen en wanneer het er nooit uit kan, gaat het ‘stollen’. Anselm Grün noemt depressie: ‘gestold verdriet’ en tranen een oplossing om de pijn weer te laten smelten. Dit vind ik een hoopvolle omschrijving.

Wie kent het niet?

Velen van ons hebben immers verdriet om dàt wat er niet is. Dit kunnen zware onderwerpen zijn.

Misschien…
-ben je je baan kwijt of kan je niet werken door ziekte. Je weet niet hoe je nu tot een zinvolle dagindeling moet komen.
– probeerden jullie zwanger te raken en moeten jullie nu leven met het gegeven dat deze wens niet in vervulling zal gaan.
– zie je overal om je heen zwangere vrouwen of krijgen vriendinnen kinderen, maar niemand die jou ooit mama of papa zal noemen.
– zou je zo graag een warme band met je familie ervaren, maar voel je je er altijd buiten staan of zelfs het zwarte schaap.
– sta je al jaren op een datingsite maar moet je alleen door het leven. Je mist een partner om dingen mee te bespreken of intimiteit te delen.
– Je zou graag gezond en sterk zijn en meedoen met je vrienden. Maar daarentegen leid je een aangepast leven. En moet je dealen met dagelijkse pijn.
– ben je jong getrouwd en ondertussen vervreemd van elkaar. Je voelt je gevangen in een liefdeloos huwelijk.

Uiteraard is deze lijst voorbeelden niet compleet en kan je je eigen voorbeeld eraan toevoegen.

Wellicht denk je vaak aan hoe het had kunnen zijn als….of hoe het leven zou verlopen wanneer…

niet veel te bieden

Ik kan als blogger niet veel bieden. Maar één ding kan ik wel vertellen; deel dit verdriet met iemand die je vertrouwt. Geef het ruimte door je tranen niet steeds weg te drukken. Het mag er zijn omdat het er al is.
Het mag als een ongewenst deel voelen, maar het is evengoed een deel van jouw verhaal. Een deel dat vertelt mag worden.

Nee, je hoeft hier niet je leven door te laten bepalen. Ik hoop ook niet dat je er jarenlang in blijft hangen bijvoorbeeld. Maar rouwen heeft een functie en daarom is er maar één weg voor verdriet; erdoorheen!

Trooster

Ik wens hierbij iedereen de troost van de Grote Vertrooster in zijn/haar pijn. En als je Hem nog niet kent, weet dan dat Hij er is en dat Hij ook lieve mensen gebruikt om te laten weten dat je niet alleen bent in je verdriet.

, 8 maart 2017. 13 reacties op Verdriet om wat er niet is. Category: bewustwording, blogs. Tagged: .

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

13 reacties

  1. Anne Stekhoven schreef:

    Hoewel de lijst vooral gaat om dingen die je ook niet hebt gehad, kan het natuurlijk ook gaan om zaken en mensen die je hebt verloren.

  2. Cornelis schreef:

    Ik zei wel eens :
    dank God voor de goede dingen
    klaag dan over alle slechte dingen
    en dank dan tenslotte
    dat je zowel mag klagen als danken

    Verwijt jezelf niks, je gaf destijds gewoon een klein stukje waarheid, een kant van het verhaal. Het leven is te complex om in één blog tot zijn recht te laten komen. Samen maken we het verhaal compleet, en God is de Schrijver. God doet recht, zoals ik in mijn jobsblog schrijf.

    Ik houd van je, zussie. Take care
    CZ

    • Anne Stekhoven schreef:

      Bedankt voor je lieve reactie! Fijn hé, dat we bij de Heer alles kwijt kunnen; zowel danken als klagen, wat jij zo mooi schrijft. Tof dat jij ook gaat verhuizen – veel zegen gewenst!

  3. Cornelis schreef:

    ps : ik verhuis zelf de 14e naar zeeland! Het ging achteraf bezien vrij snel! God is goed. Na drie tropenjaren – nee : hellejaren in amersfoort gaat het beter worden. Ik weet nu ook mogelijk de oorzaak van mn maagklachten en die zijn goed te behandelen.

    CZ

  4. Anne schreef:

    Mooi dat je ook dit deelt, verdriet mag er ook zijn ja. Je moet vaak juist dwars door alle pijn heengaan om weer verder te kunnen.

    Anne

  5. Wow, mooi Anne. Heel evenwichtig. Ik herken het zo: alles in je leven heeft fasen en soms kan je in een bepaalde fase zo overtuigd zijn van een bepaald deel van de waarheid. Terwijl je er later pas achter komt, dan het niet de hele waarheid was. En zoals ik hierboven ook al las: het leven is te complex om in 1 blog samen te vatten. Al je blogs bij elkaar… zijn nog maar een heel klein stukje van Gods plan met jouw leven.
    Lieve groet en ik blijf je volgen!
    Henny

  6. elvis / annejan schreef:

    Laatst ben ik op FF even door een “ultra positivo” in terug in mn hok geschopt, die was zeer depri geweest en had het allemaal zelf gered, zwemmen of verzuipen, met aan mij de vraag wil jij eigenlijk leven? en of ik verder niet meer wou reageren, dus mijn verhaal is gezeur… Anne heeft het wellicht meegelezen.

    Zou je bovenstaande nog eens op FF willen zetten?

    Prompt werd het volgende geplaatst wat me toch zo goed dseed, echt mooi dit!

    Vreemde eend in de bijt.
    Door datingsite- en communitylid Vriend van de Visser, 11-03-2017 18:56
    Bekeken: 34 | Funked: 1 | Reacties: 1
    “Een vreemde eend in ónze bijt?”
    “Ken jij hem?”, “Ik niet, wie is dat?”
    “Daar zit hij wel. Wil hij iets kwijt?”
    “Hij komt hier vást niet uit de stad.”

    “Een wilde eend is het misschien.”
    “Hij komt vanuit het boerenland.”
    “Heb jij hem hier wel eens gezien?”
    “Hij eet ook al niet uit de hand.”

    “Die rare eend hoort niet bij ons!”
    “Wat moet hij hier?”, “Moet hij niet gaan?”
    Hij komt niet aan het eendendons.
    Wat heeft hij dan verkeerd gedaan?

    Hij zwijgt als hij wordt weggestuurd,
    omdat hij hier geen uitweg ziet.
    Hij komt vanuit een achterbuurt,
    waar men tenminste liefde biedt.

    NiKe 241082

  7. elvis / annejan schreef:

    Ik zal eens kijken in je verzameling of dit er ook bij zit, en wat voor respons het gaf.
    Het principe begint te dagen dat een “deep&heavy” publicerende man met veel minder wegkomt daar dan een soortgelijk publicerende vrouw

    oh well. nothing unusual really. shit happens, right 😛

    • Anne Stekhoven schreef:

      Ik weet het niet. Op FF kennen ze me nu eenmaal zo; Faith is van de heavy stuff. Maar mensen hebben ook behoefte aan hoop. De wereld is al vol ellende. Daar wil ik graag woorden aan geven maar niet zonder een hoopvol einde. Je bent gelovig of niet, right? 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *